Ένας μοριακός δείκτης στο σάλιο συνδέεται με την εμφάνιση παιδικής παχυσαρκίας σε μια ομάδα παιδιών προσχολικής ηλικίας. Η εμπεριστατωμένη ανακάλυψη, που αναφέρεται στο περιοδικό BMC Medical Genetics, υποστηρίζει τις συνεχιζόμενες προσπάθειες για τον εντοπισμό βιοδεικτών που σχετίζονται με την εμφάνιση παιδικής παχυσαρκίας πριν ο δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ) οριστεί ως παχύσαρκος, δήλωσε ο Shari Barkin, MD, MSHS, διευθυντής Παιδιατρικής έρευνας για την παχυσαρκία στο Παιδικό Νοσοκομείο Monroe Carell Jr. στο Vanderbilt.
«Η κατανόηση των παραγόντων που προδιαθέτουν τα παιδιά στην παχυσαρκία είναι σημαντική και θα ανοίξει το δρόμο για καλύτερη πρόληψη και έγκαιρη παρέμβαση », δήλωσε ο Barkin, καθηγητής Ιατρικής του William K. Warren Foundation και επικεφαλής της Διεύθυνσης Γενικής Παιδιατρικής.
Ο επιπολασμός της παιδιατρικής παχυσαρκίας αυξάνεται με ανησυχητικό ρυθμό, σημειώνει ο Barkin, με δυσανάλογο βάρος στους ισπανόφωνους πληθυσμούς. Η παιδική παχυσαρκία συνδέεται με την εμφάνιση των μεταγενέστερων συννοσηροτήτων, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη τύπου 2, της υψηλής αρτηριακής πίεσης και του καρκίνου.
“Αυτή τη στιγμή, έχουμε μόνο ακατέργαστους δείκτες για να προβλέψουμε την εμφάνιση της παχυσαρκίας, περιμένουμε μέχρι ο ΔΜΣ να είναι ένας ορισμένος αριθμός που θα παρέμβει”, δήλωσε ο Μπάρκιν. “Ψάχνουμε για δείκτες που θα μας επιτρέψουν να παρέμβουμε πολύ νωρίτερα”.
Ο Barkin και οι συνάδελφοί του συνέλεξαν δείγματα σάλιου κατά την έναρξη από παιδιά που είχαν εγγραφεί στη δοκιμή Growing Right Onto Wellness (GROW). Ένα σύνολο 610 γονέων-προσχολικής ηλικίας ζευγαριών, το 90% των οποίων ήταν ισπανόφωνοι, έλαβε παρεμβατική συμπεριφορά υψηλής δόσης κατά τη διάρκεια τριετούς περιόδου μελέτης. Κατά την εγγραφή, τα παιδιά κινδύνευαν για την παχυσαρκία, αλλά δεν ήταν ακόμη παχύσαρκα.
“Αν και πολλά από τα παιδιά στην ομάδα παρέμβασής μας συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου μας βελτίωσαν τη διατροφή τους, διατήρησαν σωματική άσκηση σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές και είχαν αρκετό ύπνο, το 30% αυτών εξακολουθούσε να εμφανίζεται στην παχυσαρκία”, δήλωσε ο Barkin. “Αυτό ρίχνει νέο φως στο πώς σκεφτόμαστε την αλληλεπίδραση της συμπεριφοράς και της γενετικής και πώς αυτό θα μπορούσε να συμβάλει στις ανισότητες υγείας”.
Οι ερευνητές είχαν συλλέξει το σάλιο ως ένα εύκολα προσιτό, μη επεμβατικό ιστό που ελπίζουν ότι θα αποκαλύπτουν γενετικούς και επιγενετικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να προδιαθέσουν ένα παιδί στην παχυσαρκία.