ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ: παχυσαρκία

Συμπερασματικά, αυτή η μελέτη αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός στην κατανόησή μας για την περίπλοκη σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας και της γνωστικής έκπτωσης. Ανακαλύπτοντας τα πιθανά οφέλη των T3 στη διατήρηση της γνωστικής λειτουργίας, η έρευνα ανοίγει νέους δρόμους για θεραπευτικές παρεμβάσεις που στοχεύουν σε νευροεκφυλιστικές ασθένειες που σχετίζονται με την παχυσαρκία.

Τα αυξανόμενα ποσοστά παχυσαρκίας σημαίνει ότι ορισμένες μελέτες προβλέπουν ότι περίπου το 20% του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού θα είναι παχύσαρκος μέχρι το 2030. 

«Αυτή η μελέτη παρέχει νέες πληροφορίες που θα ήταν χρήσιμες για την ενημέρωση των μελλοντικών οδηγιών και δηλώσεων πολιτικής για την παιδική παχυσαρκία», δήλωσε ο Agbaje σε μια δήλωση. «Η μέση αναλογία περιφέρειας μέσης προς ύψος στην παιδική ηλικία, την εφηβεία και τη νεαρή ενήλικη ζωή είναι 0,45· δεν ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία και μεταξύ ατόμων όπως ο ΔΜΣ».

"Εντοπίσαμε δύο γονίδια με παραλλαγές που έχουν τον πιο βαθύ αντίκτυπο στον κίνδυνο παχυσαρκίας σε επίπεδο πληθυσμού που έχουμε δει ποτέ, αλλά ίσως το πιο σημαντικό είναι ότι η παραλλαγή στο Bassoon συνδέεται με την εμφάνιση παχυσαρκίας στους ενήλικες και όχι στην παιδική ηλικία. Έτσι, τα ευρήματα αυτά μας δίνουν μια νέα εκτίμηση της σχέσης μεταξύ γενετικής, νευροανάπτυξης και παχυσαρκίας".

Οι επαγγελματίες υγείας έθεσαν επίσης το ζήτημα της χρήσης εκατοστών ΔΜΣ για την αξιολόγηση προβλημάτων βάρους στα παιδιά. Διαφορετικοί επαγγελματίες υγείας εξέφρασαν διαφορετικές ανησυχίες, με γιατρούς και νοσηλευτές πρωτοβάθμιας περίθαλψης να σημειώνουν ότι είναι λιγότερο εξοικειωμένοι με τα εκατοστά ΔΜΣ και ότι ο ΔΜΣ δεν είναι καλό μέτρο για τα μικρότερα παιδιά.

Παγκόσμια κρίση υγείας: Tα ποσοστά παιδικής και ενήλικης παχυσαρκίας έχουν αυξηθεί σημαντικά με τα χρόνια. 

«Για να επανέλθουμε σε τροχιά επίτευξης των παγκόσμιων στόχων για τον περιορισμό της παχυσαρκίας θα χρειαστεί η συνεργασία κυβερνήσεων και κοινοτήτων, υποστηριζόμενη από τεκμηριωμένες πολιτικές του ΠΟΥ και των εθνικών οργανισμών δημόσιας υγείας» σημείωσε ο δρ Τέντρος Γκεμπρεγέσους, γενικός διευθυντής του ΠΟΥ.

Η κεντρικού τύπου παχυσαρκία, λοιπόν, φαίνεται πως προδιαθέτει για την εμφάνιση υπέρτασης, ανεξαρτήτως σωματικού βάρους.

Οι πιθανότητες ήταν επίσης αυξημένες όταν μόνο ο ένας γονέας είχε παχυσαρκία. Όταν μόνον η μητέρα είχε παχυσαρκία, οι απόγονοι είχαν 3,44 φορές υψηλότερες πιθανότητες να έχουν παχυσαρκία, ενώ ο αντίστοιχος αριθμός για τους πατέρες ήταν 3,74.

Παιδιά παχυσαρκία: Η παχυσαρκία και ειδικότερα η παιδική παχυσαρκία είναι ένα πρόβλημα που μαστίζει μεγάλο μέρος του πληθυσμού και πιο συγκεκριμένα τη χώρα μας.