Παναγιώτης Κατσίβελας ΕΚΕΑ: Σε ένα έτος θα είναι έτοιμο το ενιαίο σύστημα καταγραφής αποθεμάτων αίματος

Ο Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας,  Παναγιώτης Κατσίβελας μίλησε στην εκπομπή Opinion Health του με την Νικολέτα Ντάμπου για το θέμα της αιμοδοσίας στην Ελλάδα και αν καλύπτονται οι ανάγκες των ασθενών σε ετήσια βάση , αν υπάρχουν ελλείψεις σε αίμα και πως αντιμετωπίζονται, για την συλλογή και τη σπατάλη του αίματος. Ενώ, αποκάλυψε στο www.healthweb.gr ότι ‘’Σε ένα έτος θα είναι έτοιμο το ενιαίο σύστημα καταγραφής αποθεμάτων αίματος .’’

Κύριε Κατσίβελα καλωσήρθατε.

Σας ευχαριστώ πολύ! Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα το δίαυλό σας για την εξαιρετική βοήθεια που δίνει σε όλη την εθελοντική αιμοδοσία όλο αυτό τον καιρό, το πολύ κρίσιμο διάστημα της πανδημίας αλλά και γενικώς. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ.

 Κύριε Κατσίβελα πείτε μας πόσες φιάλες αίματος χρειάζεται η Ελλάδα για να καλύψει τις ετήσιες ανάγκες της και αν θα πρέπει να γίνεται μία κατανομή σε εβδομαδιαία βάση;

Οι ανάγκες της χώρας φτάνουν περίπου τις 600.000 μονάδες το χρόνο. Είναι ένα νούμερο το οποίο δεν το έχουν πολύ συνειδητοποιήσει, ούτε η κοινωνία μας αλλά ούτε και όλο το σύστημα που αναφέρεται στην υγεία. Είναι ένας πολύ μεγάλος αριθμός. Για να γίνει κατανοητό και ας γίνει μία αφετηρία για την αντιμετώπιση του προβλήματος, οφείλουμε και πρέπει να υπενθυμίσουμε προς όλους, ότι το αίμα έχει ημερομηνία λήξης. Δηλαδή όπως δημιουργούμε τα παράγωγα του αίματος που είναι τα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα λευκά, το πλάσμα, όλα αυτά τα συστατικά διαρκεί η ζωή τους ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που μπορούμε να τα χορηγήσουμε στους ασθενείς μας. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια που έχουν και τη μεγαλύτερη διατήρηση και επιβίωση δεν μπορούμε να τα συντηρήσουμε πέραν των 42-43 ημερών.

Αυτό τι σημαίνει; Ότι εμείς θα πρέπει μέσα στο χρόνο να έχουμε προγραμματίσει κατά τέτοιο σημείο τη συλλογή αίματος ώστε και έλλειψη να μην υπάρχει αλλά κυρίως να μην φτάνουμε σε μία υπέρσυγκέντρωση η οποία θα φέρει το αίμα σε αχρήστευση και σε καταστροφή. Κατά συνέπεια πρέπει να ορθοβατούμε πάνω στα όρια της επάρκειας σε πολύ λεπτές ισορροπίες. Όταν μεσολαβούν γεγονότα έκτακτα, ας πούμε κακοκαιρία που κράτησε περίπου 5-6 ημέρες μαζί με τις συνέπειές της, είναι κάτι που το σύστημα από μόνο του μπορεί να το απορροφήσει. Όταν όμως έρχονται αρνητικά φαινόμενα τα οποία έχουν μεγάλη διάρκεια στο χρόνο, όπως ήταν το 4ο κύμα της πανδημίας που ουσιαστικά περιθωριοποίησε πάρα πολύ μεγάλες κοινωνικές μάζες, είτε γιατί αρρωστήσανε είτε γιατί μπήκαν στην καραντίνα ή αν θέλετε είτε γιατί αιφνιδιάστηκαν από το φόβο της επιδημίας, αυτό φέρνει μία επίπτωση αρνητική που ουσιαστικά παρουσιάζονται οι ελλείψεις. Κάπως έτσι δημιουργούνται οι ελλείψεις στη χώρα μας. Λίγο πολύ, κάθε χρόνο, αυτές οι 600.000 μονάδες συγκεντρώνονται. Βεβαίως, θα θέλαμε το 100% να προέρχεται από την εθελοντική αιμοδοσία και αυτός είναι ο στόχος όλου του συστήματος της αιμοδοσίας και του Εθνικού Κέντρου, να καταφέρουμε το 100% της αιμοδοσίας να το συγκεντρώσουμε από τον εθελοντισμό. Αυτή την στιγμή συγκεντρώνουμε μόνο το 56%.

Καλύπτονται οι ετήσιες ανάγκες για αίμα των ασθενών με τις ποσότητες αυτές που αναφέρατε;

Αυτή είναι η τελική ποσότητα που τελικά συγκεντρώνει όλο το σύστημα της ελληνικής αιμοδοσίας πλην σε περιόδους που υπάρχει κρίση, παραδείγματος χάριν στη μετάπτωση του καλοκαιριού προς το φθινόπωρο, υπάρχει πάντα μία έλλειψη αίματος για ένα εκατομμύριο λόγους, την περίοδο των Χριστουγέννων και την περίοδο του Πάσχα και των πολύ μεγάλων εορτών διαχρονικά παρατηρείται μία έλλειψη. Αυτή η έλλειψη κυρίως έχει μία επίπτωση στους χρόνια μεταγγιζόμενους ασθενείς μας που είναι οι άνθρωποι με τη μεσογειακή αναιμία, που ουσιαστικά αυτοί αντιμετωπίζουν και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Για εμάς, είναι μία κατάσταση η οποία δεν είναι ευχάριστη, είναι εντελώς αρνητική και γι’ αυτό προχωράμε να κάνουμε, να ευαισθητοποιήσουμε όλη την κοινωνία ώστε να συγκεντρώσουμε περισσότερους, να κάνουμε μεγαλύτερη την οικογένεια της εθελοντικής αιμοδοσίας ώστε να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα, αφενός να καλύψουμε 100% με εθελοντικό αίμα και πρωτίστως όμως να μην υπάρχουν ελλείψεις αίματος γι’ αυτές τις ομάδες, τις κατηγορίες των συνανθρώπων μας.

Οι ποσότητες -οι φιάλες  αίματος που συλλέγονται, από πού προέρχονται;

Το 56% προέρχεται από την εθελοντική αιμοδοσία αυτή τη στιγμή, το 38% προέρχεται από το συγγενικό περιβάλλον, ενόψει χειρουργείου ή άλλες διεργασίες που γίνονται που βεβαίως είναι ένα νούμερο που πρέπει να καταφέρουμε σαν κοινωνία να το μηδενίσουμε, από τον ελληνικό στρατό και γύρω στις 20.000 μονάδες προέρχονται από τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό, όχι γιατί μας λείπει ο αριθμός αυτός των μονάδων αλλά κυρίως επειδή δεν έχουμε καταφέρει να έχουμε σταθερούς αιμοδότες δεν μπορεί η χώρα να συλλέξει μία ειδική κατηγορία αίματος το οποίο να απευθύνεται σε άτομα τα οποία έχουν υπερευαισθητοποιηθεί από τις πολλές μεταγγίσεις.

Η Ελλάδα αγοράζει αίμα και από άλλες  ξένες χώρες;

Όχι, σας είπα ότι κυρίως οι ανάγκες καλύπτονται από την εσωτερική συγκέντρωση και παίρνουμε μόνο από τον Ελβετικό Σταυρό 20.000 μονάδες οι οποίες είναι αποκλειστικά για τους χρόνια μεταγγιζόμενους ασθενείς μας, γιατί δεν έχουμε καταφέρει, και αυτό είναι το ζητούμενο να δημιουργήσουμε μία σταθερή συνείδηση αιμοδότη, δηλαδή ένας αιμοδότης που θα αιμοδοτεί 2 ή 3 φορές το χρόνο ώστε να μπορέσουμε, εφόσον έχουμε και την έχουμε την τεχνογνωσία αλλά και τον τρόπο και όλο το μηχανισμό να μπορέσουμε και εμείς από μόνοι μας να έχουμε αυτή την κατηγορία αίματος για τους ασθενείς μας.

Υπάρχει σχέδιο για την ευαισθητοποίηση των πολιτών καθώς βλέπουμε κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες να υπάρχει κάποια καμπάνια;

Η πανδημία μπορεί να έχει όλες τις αρνητικές επιπτώσεις, όμως μας μαθαίνει και μας κατευθύνει ώστε να περπατήσουμε καινούριους δρόμους. Πριν από δύο χρόνια, πριν από την πανδημία ο μέσος όρος ηλικίας των εθελοντών αιμοδοτών ήταν τα 45 χρόνια. Η ανάγκη, η πίεση που δέχτηκε όλο το σύστημα της ελληνικής αιμοδοσίας μας έκανε να βγούμε σε μία εξωστρέφεια, να κοινωνήσουμε την ανάγκη της κοινωνικής αλληλεγγύης και του εθελοντισμού, με αποτέλεσμα να συρρεύσουν νέοι άνθρωποι στην εθελοντική αιμοδοσία και καταφέραμε να πέσει ο μέσος όρος ηλικίας των εθελοντών αιμοδοτών κάτω από τα 37 χρόνια, από 45 που ήταν, που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Νέοι άνθρωποι, από μόνοι τους συνέτρεξαν και προσήλθαν προς στις αιμοδοσίες, να επισημάνω και να ευχαριστήσω ότι οι γυναίκες ειλικρινά μας έβαλαν τα γυαλιά γιατί κατά κόρον συνέρευσαν στις αιμοδοσίες και σε όλες τις εξορμήσεις που έγιναν. Να καταλήξουμε ότι δημιουργήθηκε μία καινούρια ομάδα ή μια καινούρια γενιά εθελοντών αιμοδοτών. Που βρίσκεται η Ελλάδα; Η Ελλάδα έχει 250.000 εθελοντές αιμοδότες με το μειονέκτημα ότι δίνουν αίμα συνήθως μία φορά στη ζωή τους. Δηλαδή κάναμε την προσφορά μας και τελειώσαμε. Εάν μαζί δημιουργήσουμε αυτή την κοινή συνείδηση και αυξήσουμε τους εθελοντές μας αιμοδότες από 250.000 σε 300.000 και καταφέρουμε να τους πείσουμε ώστε να δίνουν 2 φορές το αίμα, έχουμε καταφέρει να λύσουμε όλο το πρόβλημα.

Έχετε κάποιο σχέδιο ευαισθητοποίησης του κοινού;

Δεδομένου ότι η επικοινωνία είναι βασική προϋπόθεση για να αντιμετωπίσουμε το θέμα της συγκέντρωσης του αίματος και της απόκτησης επάρκειας του αίματος είναι αναμφίβολο ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο μέσω των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας αλλά και από τους χώρους κοινωνικής δικτύωσης και όλες αυτές τις σύγχρονες δυνατότητες κοινωνικής συγκέντρωσης και δραστηριότητας. Σε όλα αυτά έχουμε κάνει μεγάλες προσπάθειες επιδιώκοντας ότι πιο νεωτερικό ότι πιο σύγχρονο υπάρχει και γι’ αυτό υπάρχουν και αυτά τα αποτελέσματα. Ξέρετε, η αιμοδοσία σε κάθε ανακοίνωση νέου μέτρου που ανακοινωνόταν νομίζω, όχι νομίζω, είναι σίγουρο ότι κατέρρεε όλη η συγκέντρωση αίματος. Με την επικοινωνία, με τις εκκλήσεις με όλα αυτά σε λίγες ημέρες ξαναμαζευόταν η κατάσταση και ξεπερνιόταν το πρόβλημα. Αυτό που θέλει να αλλάξει το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας αυτή την περίοδο είναι ότι πρέπει να εμπεδώσουμε μία συνείδηση διαρκή, κουράζει πάρα πολύ την κοινωνία μας να κάνουμε εκκλήσεις ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει έλλειψη αίματος, τρέξτε να δώσετε αίμα, τρέξτε γι’ αυτόν τον άνθρωπο, τρέξτε γι’ αυτό το νέο παιδί, πρόβλημα στην τάδε κλινική. Πρέπει να εμπεδωθεί μία συνείδηση σταθερής συμπεριφοράς και σχέσης ώστε η κοινωνία να προλαμβάνει τις ελλείψεις και να είναι πιο μπροστά.

 Να κατανοήσει η κοινωνία την αξία και το όφελος της προσφοράς αίματος .

Να σας ρωτήσω, στα νοσοκομεία ασκείται μία πίεση τόσο στους συγγενείς όσο και στους ασθενείς να πάνε συγκεκριμένο αριθμό φιαλών αίματος προκειμένου να εξυπηρετηθεί ένας ασθενής, αυτό γίνεται πάγια και πολλά χρόνια. Αυτό θεωρείτε ότι είναι ηθικό;

Όχι, είναι το μεγάλο μας πρόβλημα και αυτό είπα προηγουμένως, αυτό το 36% που συγκεντρώνεται από το οικογενειακό περιβάλλον πρέπει να μηδενιστεί, αυτό είναι που ζητάμε και επιδιώκουμε η κοινωνία να είναι μπροστά από την ανάγκη, ο εθελοντισμός να καλύψει στο 100% τη συγκέντρωση του αίματος και μόνο έτσι θα ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα. Αυτό το οποίο όμως είναι αναντίρρητο είναι ότι χρόνο με το χρόνο αυξάνεται το ποσοστό της εθελοντικής αιμοδοσίας και μειώνεται το ποσοστό που χρειάζεται από το οικογενειακό περιβάλλον. Όμως , ένα βασικό κλειδί για τη λύση όλου του προβλήματος είναι ότι σήμερα εμείς, ας θεωρήσουμε ότι είμαστε υγιείς, αύριο θα είναι το πρόβλημα και για εμάς πιθανότατα, όσο μεγαλώνει ο χρόνος ζωής του ανθρώπου τόσα προβλήματα, σημαντικά προβλήματα υγείας εμφανίζονται στη ζωή των ανθρώπων. Άρα εμείς που σήμερα μπορούμε πρέπει να συμπαρασταθούμε στους συνανθρώπους μας, στους ασθενείς του Εθνικού Συστήματος Υγείας αλλά και γενικώς στους ασθενείς μας, γιατί αύριο θα πρέπει κάποιοι άλλοι να προνοήσουν όταν εμείς οι ίδιοι θα βρεθούμε στην ανάγκη και αυτός είναι ο κοινωνικός δεσμός που πρέπει να αναπτυχθεί.

Πολύ σωστά! Ποιες είναι οι μόνιμες ανάγκες αίματος στους χρόνιους ασθενείς, με θαλασσαιμία;

Από τις 600.000 μονάδες το χρόνο οι 120.000 μονάδες πηγαίνουν σε αυτή την κατηγορία των συνανθρώπων μας. Διότι χρειάζονται 4 μονάδες αίματος το μήνα, πολλαπλασιάζοντας αυτό τον αριθμό με τους αντίστοιχους πληθυσμιακούς δείκτες φτάνουμε στις 120.000. Να σημειώσουμε ότι αυτή την πίεση τη δέχεται η ελληνική αιμοδοσία, η ιταλική και η ισπανική που κυρίως είναι οι χώρες που εμφανίζεται η θαλασσαιμία. Δηλαδή χώρες όπως η Γερμανία, η Αγγλία και άλλες βόρειες χώρες δεν έχουν αυτό το πρόβλημα.

Έχουν καταγραφεί οι ακυρώσεις των μεταγγίσεων που θα έπρεπε να γίνονται αλλά λόγω κάποιων προβλημάτων στον προγραμματισμό δεν πραγματοποιούνται;

Κυρίως γίνεται το χρονικό διάστημα που σας είπα, κυρίως στη μετάπτωση του καλοκαιριού προς το φθινόπωρο, τις περιόδους των γιορτών που και η κοινωνία έχει άλλους ρυθμούς, άλλες προτεραιότητες, άλλες κατευθύνσεις αλλά και τα νοσοκομεία  λόγω αδειών και οτιδήποτε άλλων παρουσιάζουν κάποια αρρυθμία.

Έχει γίνει η καταγραφή αυτών;

Ναι, βεβαίως. Έχουμε πλήρη την εικόνα, άλλωστε το πολύ σημαντικό που γίνεται αυτές τις ημέρες και οφείλουν να το ξέρουν οι ακροατές σας και όλος ο κόσμος, είναι ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ένα ενιαίο πληροφοριακό σύστημα που να ξέρουμε ότι στη τάδε αιμοδοσία υπάρχει αυτός ο αριθμός αίματος, αυτές οι ομάδες, εκεί έχουμε 0 αρνητικό, εκεί δεν έχουμε. Δηλαδή έχουμε ένα τυφλό σύστημα που δεν επικοινωνεί και κανείς δεν ξέρει τι έχει ο διπλανός ή όχι.

Εσείς έχετε σκοπό να δημιουργήσετε ένα ενιαίο πληροφοριακό σύστημα;

Έχει ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός και είναι πλέον στην τελική υπογραφή της σύμβασης και σε προοπτική ενός χρόνου θα υπάρχει πλήρης εικόνα ανά πάσα στιγμή, σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας, σε οποιαδήποτε αιμοδοσία, θα ξέρουμε τι αίματα υπάρχουν, ποιες είναι οι ανάγκες όπως και θα μπορεί να μαθαίνει ο εθελοντής αιμοδότης ότι αυτή τη στιγμή το αίμα που χορήγησε το παίρνει άρρωστος στο νοσοκομείο ας πούμε της Κομοτηνής, της Αθήνας, σε οποιοδήποτε.

Αυτό είναι εξαιρετικό, γιατί γενικά στην Ελλάδα υπάρχουν προβλήματα καταγραφής, μπράβο, είναι πολύ σημαντικό, θα λύσει πάρα πολλά προβλήματα.

Κυρίως θα βοηθήσει στη στρατηγική, στο να χαράξουμε πορείες και κατευθύνσεις και δράσεις.

Κύριε Κατσίβελα αληθεύει ότι σε κάποια νοσοκομεία οι μεταγγίσεις στη θεραπεία πρώτης γραμμής στερούνται τις απαιτούμενες ποσότητες αίματος , ενώ σε άλλα νοσοκομεία το αίμα κάθεται στα ψυγεία, αναξιοποίητο όπως είπατε κι εσείς πριν όταν η διάρκειά ζωής του είναι από 35 έως 40 ημέρες;

Είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη του συστήματος της επικοινωνίας και του πληροφοριακού συστήματος που προείπαμε ότι μέσα στον επόμενο χρόνο θα λυθεί αυτό και θα ξέρουμε όλοι ανά πάσα στιγμή που υπάρχει αίμα. Κατά συνέπεια, δεν θα υπάρχει καθόλου δυσλειτουργία και θα υπάρχει η αναγκαστική διασύνδεση όλων των νοσηλευτικών μονάδων μεταξύ μας και μεταξύ τους, ώστε να γίνει πιο ευέλικτο το σύστημα. Να μην φαίνεται αυτή η ανισοκατανομή, αυτά τα προβλήματα υπερσυγκέντρωσης και ελλείψεων που παρατηρούνται, οπότε σε ένα χρόνο θα είμαστε σε καλύτερη θέση.

Πως επηρέασε την αιμοδοσία η πανδημία του Covid-19;

Ήταν για όλη, για την παγκόσμια ιατρική κοινότητα, η πανδημία είχε πολύ αρνητική επίπτωση, ισοσταθμικά σε όλο τον κόσμο υπήρξε μία έλλειψη συγκέντρωσης αίματος της τάξεως του 17%. Γύρω σε αυτό τον αριθμό κυμανθήκαμε και εμείς άλλοτε λίγο καλύτερα άλλοτε λίγο χειρότερα, μεσοσταθμικά είμαστε κι εμείς γύρω στο 17% μειωμένης συγκέντρωσης αίματος αναφορικά με τα χρόνια που δεν είχαμε τον κορωνοϊό. Λόγω όμως της μείωσης των ιατρικών πράξεων, της μείωσης των χειρουργείων και όλα αυτά τα παρελκόμενα γενικώς αντιμετωπίστηκε σε γενικές γραμμές πλην ειδικών περιπτώσεων οι ανάγκες νομίζω ικανοποιητικά.

Οι αιμοδότες πήγαιναν  να δώσουν αίμα ή λόγω της πανδημίας  φοβόντουσαν;

Αυτό το οποίο μειώθηκε πάρα πολύ ήταν η συμμετοχή και του οικογενειακού περιβάλλοντος. Δεδομένου ότι πολλή μεγάλη ποσότητα αίματος συγκεντρώνεται από τους ασθενείς που πρόκειται να χειρουργηθούν και δεδομένου ότι τα χειρουργεία μειώθηκαν άρα μειώθηκε και από εκεί η άντληση του αίματος. Το δεύτερο ήταν με την καραντίνα και με την τηλεεργασία και με τις μειώσεις του ποσοστού των εργαζομένων στις υπηρεσίες μειώθηκε η συλλογή της συλλογικής συγκέντρωσης του αίματος. Κατά συνέπεια, σημαντικές κατηγορίες που αντλούνται και εισέρχονται στο σύστημα της αιμοδοσίας δεν εξέλειψαν. Κατά συνέπεια, λειτούργησαν και  υπερλειτούργησαν η ατομική συμμετοχή στην αιμοδοσία. Που έγινε αυτό; Το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας αλλά και γενικώς όλη η κοινωνία αντέδρασε, η τοπική αυτοδιοίκηση μας έδωσε χώρους εκτός νοσοκομείων που δημιουργήσαμε και ευχάριστους και μεγάλους. Μεγάλους με την έννοια χώρους ότι μπορούσαμε να πάρουμε όλα τα προληπτικά μέτρα τα οποία ήταν αναγκαία για να εμποδίσουμε τη μετάδοση του ιού μέσα στο χώρο της αιμοδοσίας, να ξεπεράσουμε τους φόβους που είχαν οι εθελοντές αιμοδότες στο άκουσμα ότι θα πάνε να δώσουν αίμα στην αιμοδοσία. Και έτσι η τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και χώροι του πολιτισμού μας παρείχαν χώρους όπως το Μέγαρο Μουσικής και στο Βυζαντινό Μουσείο και ανοίξαμε τις σχέσεις μας με μεγάλους θεσμούς ελληνικής πολιτείας με αποτέλεσμα η εθελοντική αιμοδοσία να βγει από τους χώρους των νοσοκομείων και να πάμε σε εξωτερικούς χώρους και αυτό ήταν ένα κίνητρο και μία διευκόλυνση για όλους τους εθελοντές αιμοδότες.

Το 2022 πιστεύετε ότι θα υπάρχουν ελλείψεις σε αίμα; Και αν ναι σε τι ποσοστό;

Αυτό δεν μπορεί να το προβλέψει κανείς, όπως δεν μπορεί να προβλέψει κανείς έκτακτα γεγονότα. Γνωρίζοντας ποια είναι τα χρονικά διαστήματα που υστερεί η εθελοντική αιμοδοσία ξαναρχόμαστε στο αρχικό σας ερώτημα ότι εκεί θα επικεντρώσουμε τη δράση μας ώστε εκεί σε αυτές τις περιόδους να αυξήσουμε τη συλλογή αίματος.

Ως Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας συνεργάζεστε συστηματικά με άλλους φορείς όπως για παράδειγμα ΜΚΟ για την ευαισθητοποίηση των πολιτών όσο και για την αύξηση του αριθμού των αιμοδοτών που λέγαμε και πριν και των αιμοδοσιών; Έχετε κάποια συνεργασία σταθερή;

Εμείς είμαστε ο Εθνικός Φορέας που χαράζει την πολιτική. Εμείς χαράσσουμε την πολιτική, συνεργαζόμαστε με όποιον έχει καλή διάθεση να βοηθήσει στο πνεύμα του εθελοντισμού. Ξέρετε ότι ο χώρος της εθελοντικής αιμοδοσίας και γενικώς της κοινωνικής αλληλεγγύης δεν πρέπει να έχει σκιές, δεν πρέπει να έχει υποσημειώσεις, δεν πρέπει να έχει προαπαιτούμενο. Το μόνο προαπαιτούμενο είναι το  περίσσευμα καρδιάς και συναισθήματος το οποίο μπορεί να έχει ο άνθρωπος και οφείλει να έχει και η κοινωνία σαν σύνολο. Με αυτές τις προϋποθέσεις συνεργαζόμαστε με τους πάντες.

Ποιο ρόλο έπαιξε το ΕΚΕΑ στον έλεγχο της πανδημίας του κορωνοϊού;.

Το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας σαν τεχνολογία και σαν επιστημονικό προσωπικό είναι ένας οργανισμός που είναι αξιοζήλευτος και δεν έχει να ζηλέψει από καμία άλλη χώρα, από τις δυνατότητες που έχει  τις τεχνολογικές. Να σκεφτείτε ότι ο μοριακός έλεγχος για εμάς είναι μία καθημερινή πρακτική για τον έλεγχο του αίματος για να εξασφαλίσουμε και να πιστοποιήσουμε ότι ένα αίμα είναι ασφαλές για να το πάρει ένας ασθενής. Έχοντας αυτή την τεχνογνωσία αλλά και το προσωπικό και με την απόλυτη στήριξη του Υπουργείου Υγείας το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας, έγινε το Εθνικό Κέντρο Μοριακού Ελέγχου για τον κορωνοϊό. Όταν εμείς μπήκαμε στη διαδικασία όλου του ελέγχου η χώρα μας στο σύνολο δεν μπορούσε να κάνει πάνω από 800 εξετάσεις την ημέρα. Παίρνοντας στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας φτάσαμε εμείς να, το νούμερο να φτάσει στις 10.000 την ημέρα και είναι κάτι που είναι εξαιρετικά ασύλληπτο σαν νούμερο και με τη δυνατότητα, πέρα από την αξιοπιστία του εργαστηρίου να δίνει τα αποτελέσματα μέσα σε 4 ώρες από την ώρα που τα δείγματα ερχόντουσαν στο Εθνικό Κέντρο.

Με ποιον τρόπο κάνατε τα τεστ και σε ποια σημεία;

Το  Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας για να συνειδητοποιήσουν οι ακροατές μας είναι μία βιομηχανία εργαστηρίων. Μπορεί να κάνει μαζικά εξετάσεις σε πολύ μεγάλο αριθμό. Το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας έχει δύο κέντρα που είναι ένα στην Αθήνα, στον περιοχή των Θρακομακεδόνων, όπου ελέγχει όλα τα αίματα και για τον κορωνοϊό από την Λάρισα και από την Άρτα και νότια και όλη τη νησιωτική Ελλάδα και υπάρχει και ένα άλλο τμήμα στη Θεσσαλονίκη που ελέγχει την υπόλοιπη Ελλάδα. Το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας έφτασε αυτή τη στιγμή πάνω από 1.000.000 μοριακούς ελέγχους, αυτό το οποίο προσέφερε εκτός από τη δυνατότητα τη γρήγορη, την άμεση της πληροφορίας, του αποτελέσματος που έπαιρναν τα νοσοκομεία όπως προείπα μέσα σε 4 ώρες από τη λήψη του δείγματος, κατάφερε με διαγωνιστικές διαδικασίες να εξασφαλίσει μία τιμή η οποία συμπίεζε σε λογικές τιμές και όλο το σύστημα και όλο το κόστος των εξετάσεων. Από τη λειτουργία του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας, η εθνική οικονομία εξασφάλισε πάνω από 25 εκατομμύρια ευρώ.

Κύριε Κατσίβελα κλείνοντας να σας ρωτήσω, το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας έχει αναπτύξει κάποια νέα στρατηγική που μπορείτε να μας μιλήσετε γι’ αυτή;

Αυτό το οποίο είναι το ζητούμενο και έχει καθυστερήσει είναι η συγκεντροποίηση όλου του αίματος στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας να διαχειρίζεται, να επεξεργάζεται όλα τα αίματα της επικράτειας, ώστε με κεντρικό σχεδιασμό να προχωρήσουμε σε καλύτερες εποχές. Η αλήθεια είναι ότι σταδιακά αυτό εμπεδώνεται και προχωράει και θα ολοκληρωθεί με την εφαρμογή του ενιαίου πληροφοριακού συστήματος. Μεγάλο ζήτημα και μεγάλη πρόκληση είναι να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε την επάρκεια του αίματος και σε αυτό χρειάζεται μία συνεχής και διαρκής προσπάθεια.

Και όλα τα άλλα που αναφέρατε θα βοηθήσουν στη διαχείριση.

Ακριβώς.

Για να μην έχουμε τα σημερινά προβλήματα, σε κάποια νοσοκομεία να υπάρχει πολύ αίμα και να σπαταλιέται και σε κάποια άλλα να μην υπάρχει.

Υπάρχει πάντα μία εσωτερική επικοινωνία των νοσοκομείων και κανένα νοσοκομείο δεν αφήνεται στη τύχη του, υπάρχει διασύνδεση προσωπική που τελικά αυτά τα πράγματα ξεπερνιούνται, απλώς μπορεί να είναι στιγμιαίο φαινόμενο αλλά δεν είναι διαρκές.

Κύριε Κατσίβελα ευχαριστούμε πολύ που μάθαμε τα νέα του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας. Σας ευχόμαστε καλή συνέχεια στο έργο σας και καλή επιτυχία και ότι χρειαζόσαστε είμαστε εδώ για να το αναδείξουμε. Ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας στο healthweb.gr και το Opinion Health.

Εγώ να σας ευχαριστήσω, με ευχαριστίες ειλικρινείς και εκ καρδίας γιατί χωρίς εσάς δεν μπορούμε να μεταφέρουμε κανένα μήνυμα