H Δρ. Ίλια Θεοτοκά στο healthweb: Η ελληνική κοινωνία ενθαρρύνει την βία

H Δρ. Ίλια Θεοτοκά μίλησε στο www.healthweb.gr για την  βία κατά των γυναικών και παιδιών που έχει γίνει πια μάστιγα της εποχής και η οποία μεταξύ άλλων τόνισε ότι ‘’ Η ελληνική κοινωνία ενθαρρύνει την βία.’’

Στην διαδικτυακή εκπομπή Opinion Health του www.healthweb.gr σήμερα αναδεικνύουμε το θέμα της βίας κατά των γυναικών και παιδιών που έχει γίνει πια μάστιγα της εποχής, με την βοήθεια τη Δρ. Ίλια Θεοτοκά, Κλινική Ψυχολόγος και Ψυχοθεραπεύτρια, η οποία εργάζεται στη ψυχιατρική κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο.

Κυρία Θεοτοκά, η έντονη βία που παρατηρείται , ειδικά τα τελευταία 3 χρόνια της πανδημίας από που πιστεύετε ότι πηγάζει; Είναι επηρεασμένος ο κόσμος από τις καραντίνες; Υπάρχουν άλλοι λόγοι;

Πάντα υπήρχε βία κατά των γυναικών, είναι αυτό που ονομάζουμε η έμφυλη βία, οι γυναίκες είναι αδύναμες, οι γυναίκες είναι απροστάτευτες, δεν είχαν μάθει να μιλάνε, οπότε όλοι αυτοί οι λόγοι έχουν παίξει κάποιο ρόλο. Γενικά η κοινωνία μας ενθαρρύνει τη βία, τα παιδιά σε πολύ μικρή ηλικία βλέπουν κινούμενα σχέδια, βίντεο που έχουν τη βία, άρα λοιπόν τα παιδιά εξοικειώνονται με τη βία, οπότε στην ενήλικη ζωή τους μπορούν εύκολα και εκείνα να ασκήσουν βία, βέβαια σε αυτό παίζει ρόλο η οικογένεια, το περιβάλλον, το σχολείο κλπ. Αλλά πάντα οι γυναίκες υφίσταντο βία από τους άνδρες και δεν μιλούσαν γι’ αυτό. Σίγουρα η πανδημία έπαιξε ρόλο, γιατί οι άνθρωποι καταπιέστηκαν πολύ στην πανδημία, είναι γνωστά τα δεδομένα της ενδοοικογενειακής βίας μέσα στο σπίτι την περίοδο της πανδημίας, οπότε σίγουρα η πανδημία είναι ένας από τους λόγους της αύξησης της βίας. Και θα το δούμε για αρκετά χρόνια ακόμα μετά την πανδημία, δεν είναι δηλαδή ότι εφόσον τώρα τελείωσε η πανδημία θα τελειώσει και η βία, αυτό θα κρατήσει ακόμα κάποια χρόνια σίγουρα. Αλλά είναι και ο λόγος ότι πλέον οι γυναίκες πιο πολύ μιλάνε για τη βία, το δηλώνουν είτε σε ειδικούς, είτε σε κέντρα για την καταπολέμηση της βίας, οπότε γίνονται πιο γνωστά όλα αυτά τα θέματα.

Πιστεύετε ότι έχει αλλάξει η ψυχοσύνθεση των ανδρών; Γιατί όπως σωστά είπατε παρατηρούμε και στην παιδική ηλικία, τα αγόρια κυρίως, να παίζουν παιχνίδια στο Playstation όπου σκοτώνουν, πολέμους, οπότε όλο αυτό δημιουργεί φαντάζομαι το συναίσθημα της   βίας. Στους ενήλικες άνδρες έχει αλλάξει πιστεύετε κάτι στη ψυχοσύνθεσή τους ή έτσι ήταν πάντα και απλά τώρα ακούγεται περισσότερο;

Κοιτάξτε, δε νομίζω να έχει αλλάξει κάτι τραγικά αλλά όταν είμαστε αντιμέτωποι συνεχώς με βίαια ερεθίσματα, σε μία κοινωνία που είναι αρκετά απαιτητική, που υπάρχουν πάρα πολλές αδικίες, που οι άνθρωποι πιέζονται είτε από οικονομικά προβλήματα, είτε από την ανεργία, η ένταση, η επιθετικότητα, ο θυμός, εντείνονται και με αυτό εντείνεται και η βία. Και η βία γενικότερα μεταξύ των ανθρώπων αλλά ειδικότερα απέναντι στις γυναίκες όπου νιώθουν πιο αδύναμες και πολλοί άνδρες τις θεωρούν υποχείριά τους και αντικείμενα, έτσι ώστε να εκτονωθούν για να ικανοποιήσουν την εκτόνωση της έντασής τους, του θυμού τους κλπ.

 Είδαμε και πολλές γυναικοκτονίες . Καταρχάς ήθελα να σας ρωτήσω αν συμφωνείτε με τον όρο γυναικοκτονία, γιατί από ότι είδα δημιουργήθηκε αυτός ο όρος από μία ανάγκη που δημιουργήθηκε από την κοινωνία να υπάρχει διαφοροποίηση της πράξης αυτής σε σχέση με ένα άλλο έγκλημα. Συμφωνείτε;

Ναι, δε έχω αντίθεση γι’ αυτό, όπως υπάρχουν οι όροι στη βιβλιογραφία μητροκτονία, πατροκτονία, παιδοκτονία κλπ. Είναι όροι που και στην εγκληματολογία και στη ψυχολογία υπάρχουν, δεν είναι ένας όρος που βρίσκει κάποιον αντίθετο. Και επειδή συνήθως στα ζευγάρια και στις σχέσεις οι άνδρες είναι αυτοί που σκοτώνουν γυναίκες και σπανιότερα οι γυναίκες άνδρες, αν και υπάρχει αυτό και το ξέρουμε, γι’ αυτό νομίζω ότι ο όρος αυτός είναι πιο συγκεκριμένος και πιο ρεαλιστικός.

Πάντως βλέπουμε και νεαρούς άνδρες 20-22 ετών όπου έχουν δολοφονήσει τις κοπέλες τους και σκέφτομαι κυρία Θεοτοκά ότι είναι τόσο νέα αυτά τα αγόρια που δεν έχουν κουραστεί ακόμα τόσο πολύ από τη ζωή, δεν έχουν αναλάβει τόσες πολλές ευθύνες, γιατί προχωράνε σε αυτή την πράξη; Μήπως είναι μιμητική η πράξη της βίας των ανδρών προς τις γυναίκες;

Κοιτάξτε, σε έναν βαθμό μπορεί να είναι και μιμητική αλλά οπωσδήποτε δεν διαπράττει κανείς ένα έγκλημα από μίμηση, σίγουρα έχει να κάνει με τον τρόπο που μεγάλωσαν αυτά τα νέα αγόρια, από τα μοντέλα που πήραν από την οικογένειά τους, συνήθως ένα μέρος αυτών είναι άτομα που τα ίδια έχουν υποστεί βία σε διάφορες ηλικίες, οπότε επαναλαμβάνουν τη βία, είναι αυτό που λέμε γνωρίζοντας έναν ρόλο τείνω να τον επαναλαμβάνω.

• Ο ρόλος μπορεί να είναι ότι είμαι θύμα αλλά γνωρίζοντας και το ρόλο του θύτη, δηλαδή όταν ένα θύμα υφίσταται τη βία, δηλαδή αν αυτό το παιδί ως μικρό παιδί βίωνε τη βία από μέλος της οικογένειάς του, γνωρίζει και το ρόλο του θύτη και το ρόλο του θύματος. Άρα μπορεί να επαναλάβει αυτούς τους ρόλους στη ζωή του, ανάλογα με την προσωπικότητά του, ανάλογα με τα γεγονότα ζωής που συμβαίνουν, ανάλογα με τους ανθρώπους που έχει συναντήσει στη ζωή του μπορεί να γίνει και θύτης και θύμα. Σίγουρα σε αυτό παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο η οικογένεια, δηλαδή τα ερεθίσματα που έχει μέσα στο σπίτι, αν το ζευγάρι σεβόταν ο ένας τον άλλον, αν ο πατέρας ήταν βίαιος ή επιθετικός με τη σύζυγό του, αν υπήρχε σεβασμός και εκτίμηση, αν ο άνδρας τιμούσε τη γυναίκα. Γι’ αυτό λέμε και σήμερα ότι η μητέρες θα πρέπει να μάθουν στα αγόρια να τιμούν και να εκτιμούν τη γυναίκα για να το μεταδώσουν στην επόμενη γενιά, οπότε βλέπουμε ότι παιδιά που προέρχονται από ένα περιβάλλον που υπήρχε βία συνήθως επαναλαμβάνουν αυτή τη βία και στις επόμενες σχέσεις τους. Αν δε , λάβουμε υπόψη ότι τα νέα παιδιά έχουν και μία μεγαλύτερη παρορμητικότητα, έχουν αυτό που λέμε άρση αναστολών τότε τα πράγματα στη νεαρή ηλικία να γίνονται ακόμα χειρότερα. Όμως είδαμε κυρία Ντάμπου και νομίζω συμφωνείτε και εσείς ότι όλες αυτές οι γυναικοκτονίες σε μικρότερο ποσοστό ήταν από νέους άνδρες και σε μεγαλύτερο ήταν από ώριμους άνδρες, ενήλικες, μέσης ηλικίας.
• Δεν παύει λοιπόν ανεξάρτητα από τα βιώματα που έχουν αυτά τα άτομα στην παιδική τους ηλικία ή στην εφηβεία τους να μιλάμε για μία εγκληματική συμπεριφορά, για μία βαριά εγκληματική συμπεριφορά όπου οι περισσότεροι από αυτούς τους δράστες εμφανίζουν αυτό που λέμε ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας ή ψυχοπαθητική διαταραχή προσωπικότητας, δεν είναι διαταραχές οι οποίες έχουν το ακαταλόγιστο, είναι διαταραχές προσωπικότητας όπως ονομάζονται, όπου πάρα πολλά από αυτά τα άτομα έχουν άρση αναστολών είναι άτομα που μπορεί σε προηγούμενες φάσεις της ζωής τους να ήταν εξοικειωμένοι με παραβατικές συμπεριφορές, όχι απαραίτητα πάντα τόσο βαριές εγκληματικές συμπεριφορές. Ψευδολογία, κλοπή, άτομα που δεν έχουν ενσωματώσει ένα εσωτερικό σύστημα ηθικών αξιών, άτομα που δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους, με έντονα ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά που ουσιαστικά θεωρούν τις γυναίκες κτήμα τους και ότι οι γυναίκες θα πρέπει να κάνουν αυτό που αυτοί θέλουν, δεν τις σέβονται ως αυτόνομες προσωπικότητες, είναι άτομα τα οποία είναι πάρα πολύ χειριστικά, είναι άτομα τα οποία που δημιουργούν ενοχές στη γυναίκα έτσι ώστε να μπορούν να είναι υποχείριά τους, οπότε όταν η γυναίκα υψώσει το ανάστημά της και εκφράσει την άποψή της και τη γνώμη της αυτό είναι καταδικαστέο, αυτό είναι κατακριτέο και μπορεί να προβούν στο έγκλημα.

 Και επειδή θέλουν να είναι το θύμα τους δεν τους επιτρέπουν να σηκώσουν κεφάλι κυρία Θεοτοκά και όπως είπατε είναι ένα πολύ σοβαρό έγκλημα, γιατί δεν γίνεται εν βρασμώ ψυχής, γίνεται σχεδιασμένα και οργανωμένα και με ψυχραιμία και αυτή είναι η διαφορά από κάθε άλλο έγκλημα, η διαφορά της γυναικοκτονίας. Για πείτε μας πως μπορούμε να αναγνωρίσουμε έναν άνδρα εν δυνάμει γυναικοκτόνο, έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά; Είναι βίαιος; Ας πούμε και λεκτικά, μήπως μπορούμε, υπάρχει κάποια λεκτική βία; Ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά που μπορεί να μας χτυπήσει το καμπανάκι.

Έχετε δίκιο. Μπορεί να υπάρχει λεκτική βία, μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που είναι πολύ απότομος, που μπορεί να είναι πολύ παρορμητικός, που ανάβει εύκολα όπως λέμε, θυμώνει εύκολα, δεν έχει τον έλεγχο των παρορμήσεών του, δεν μπορεί να ελέγξει την έντασή του ή το θυμό του ή την ενόχληση, μπορεί να είναι ένα άτομο που δεν σηκώνει αντιρρήσεις, που δεν συμφωνεί με την αυτονομία της γυναίκας.

• Δηλαδή μπορεί η γυναίκα να θέλει να εργάζεται, να έχει τη δική της κοινωνική ζωή, να βγει με τις φίλες της, να βγει με την παρέα της, να πάει στους δικούς της, όλα αυτά μπορεί να μην τα δέχονται αυτοί οι άνθρωποι.
• Είναι άνθρωποι που μπορεί να είναι παθολογικά ζηλιάρηδες και να παρερμηνεύουν την αυτονομία και την ελευθερία της γυναίκας, το αίτημα της γυναίκας για αυτονομία, για αυτοδιάθεση, για αυτοδιάθεση του σώματός της, για το πως θα ντυθεί, τι θα φορέσει, που θα πάει, όλα αυτά σα να μην είναι γι’ αυτούς τους ανθρώπους αυτονόητα διότι θα πρέπει να πάρει την έγκριση του συντρόφου της, για να βγει, να κυκλοφορήσει, να πάει με τις φίλες της, να πάει ίσως στην πατρική της οικογένεια ή να εργαστεί, να κάνει ένα επαγγελματικό ταξίδι, ακριβώς είναι πάρα πολύ κτητικοί, είναι πάρα πολύ χειριστικοί, θέλουν να υποτιμήσουν τη γυναίκα χρησιμοποιώντας διάφορους επιθετικούς προσδιορισμούς, του στυλ ότι δεν είσαι ικανή, πήγαινε να πλύνεις κανένα πιάτο που λέγαμε παλιά, δεν μπορείς να κάνεις κάτι.

Κυρία Θεοτοκά αυτά είναι κάποια χαρακτηριστικά, υπάρχει η συγκαλυμμένη συμπεριφορά, τι θέλω να πω; Υπάρχουν και κάποιοι νάρκισσοι άνδρες οι οποίοι μπορεί να είναι πολύ ευγενικοί, να κάνουν κομπλιμέντα, να ανεβάζουν ψυχολογικά μία γυναίκα αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού τους και της ψυχής τους τα μάτια τους να βγάζουν μία επιθετικότητα και ίσως πάνω σε μία κουβέντα να πιάνονται από λέξεις;

Ναι, είναι καίριο το σχόλιό σας κυρία Ντάμπου, ναι μπορεί να υπάρχει αυτό, μπορεί να προσελκύσει δηλαδή ένας άνδρας μία τέτοια γυναίκα με υπερβολική ευγένεια, να πάει με τα νερά της και σιγά σιγά πλάγια και ύπουλα να την υποθάλπει, κρίνοντας τις επιλογές της, κρίνοντας κατά πόσο καταφέρνει πράγματα, δυναμιτίζοντας την αυτοπεποίθησή της και σιγά σιγά η γυναίκα αυτή να αμφισβητεί πράγματα που μέχρι πρότινος ήταν δεδομένα, την αυτονομία της, τις γνώσεις της, την εξυπνάδα της, το πόσο ικανή είναι για να καταφέρει πράγματα και ξαφνικά αυτή η γυναίκα βρίσκεται αποδυναμωμένη, ενοχική, μπερδεμένη για το αν αυτά που λέει ο άνθρωπος αυτός ισχύουν ή ισχύει αυτό που πίστευε παλιότερα η ίδια για τον εαυτό της ή αυτό που προφανώς άλλοι άνθρωποι της λένε γι’ αυτή, ακριβώς για να μπορεί να γίνει έτσι υποχείριό του και να μπορεί να την χειριστεί όπως θέλει.

Ναι, εξυψώνουν πάρα πολύ μία γυναίκα και μετά αρχίζει η αποδόμηση κυρία Θεοτοκά. Το έχουμε συναντήσει αυτό και προσωπικά αλλά και από φίλους και γνωστούς, έχουμε δει αυτές τις συμπεριφορές τις οποίες εγώ τις λέω ύπουλες. Και αυτά είναι πολύ σημαντικά που λέμε, γιατί μας ακούει το κοινό και  νέες κοπέλες και πρέπει τα αναγνωρίζουμε όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά από το να μιλάμε μόνο θεωρητικά.

Αν μία γυναίκα αρχίζει να μην νιώθει πολύ ελεύθερα μέσα στη σχέση, αν μία γυναίκα ή και άνδρας μπορεί να νιώθει ανελεύθερα μέσα στη σχέση, ότι πλέον δεν μπορεί να πει και να κάνει ότι θέλει, δεν μπορεί να έχει τις επιλογές που θέλει γιατί αυτές θα κριθούν και θα πρέπει να καμουφλάρει τις επιθυμίες της ή τις επιλογές της, άρα λοιπόν δε νιώθει ελεύθερα να μιλήσει, να δηλώσει, να δείξει, να κάνει αυτό που θέλει μες τη σχέση και πρέπει κατά κάποιον τρόπο να υποκριθεί ή να αποκρύψει πράγματα, τότε αυτό είναι ένα καμπανάκι που πρέπει να έχουν όλες οι γυναίκες, ότι γιατί δε νιώθω ελεύθερα να μιλήσω και να πω αυτό που θέλω. Άρα καταπιέζομαι. Άρα δεν μπορώ να έχω μία ανοιχτή και αυθεντική σχέση με αυτό τον άνθρωπο. Όταν μία γυναίκα λοιπόν νιώσει αυτό θα πρέπει να μιλήσει είτε σε δικούς της ανθρώπους είτε σε συγγενείς της είτε οπωσδήποτε να πάει στον ψυχολόγο και να συζητήσει γιατί μέσα στις σχέσεις κυρία Ντάμπου πρέπει να νιώθουμε ελεύθερα, να μιλάμε ελεύθερα, να ανταλλάσσουμε τις απόψεις μας για να βελτιώνεται και η σχέση μας αλλά και γενικότερα γιατί μόνο τότε είμαστε καλά και ευτυχισμένοι μέσα στις σχέσεις.

Αυτά τα προβλήματα βίας από τους άνδρες προς τις γυναίκες πως μπορούν να αντιμετωπιστούν ή να βελτιωθούν σιγά σιγά κυρία Θεοτοκά;

Μόνο μέσα από την οικογένεια και την παιδεία και το σχολείο. Δηλαδή είναι αυτό που είπαμε και προηγουμένως, κατά πόσο οι γονείς και η μητέρα μαθαίνει στα νεαρά αγόρια ότι πρέπει να τιμούν τη γυναίκα, να τη σέβονται ότι όλοι είμαστε ίσοι, ότι όλοι έχουμε δικαιώματα εξίσου σε όλα τα πράγματα και ότι στις σχέσεις δεν υπάρχει αυτό που λέμε ότι ο άνδρας είναι από πάνω και η γυναίκα είναι από κάτω. Πρέπει να υπάρχει ισοτιμία, σεβασμός, να εκτιμούμε όλους τους ανθρώπους, να μην είμαστε ρατσιστές είτε αυτό είναι η έμφυλη βία είτε είναι μειονοτικές ομάδες, είτε είναι οτιδήποτε. Ξεκινάει από την οικογένεια και θα πρέπει να ενισχύεται και να ενθαρρύνεται στο σχολείο όταν βλέπουνε οι καθηγητές, οι εκπαιδευτικοί να γίνεται bullying ως προς ορισμένες ομάδες παιδιών είτε κοριτσιών είτε αγοριών, αυτό θα πρέπει να εξηγούμε γιατί δεν πρέπει να γίνεται.

Μήπως πρέπει κυρία Θεοτοκά και στο σχολείο να μπει ένα μάθημα που θα μαθαίνει στα παιδιά πως θα συσχετίζονται; Είτε με το φίλο τους, με τη φίλη τους, κάποια στιγμή με την προσωπική τους σχέση, που αυτό δεν το μαθαίνουμε ποτέ.

Έχετε απόλυτο δίκιο, είναι πολύ καίρια η παρέμβασή σας, θα ήταν πολύ σημαντικό να μπει ένα μάθημα και να υπάρχουν ψυχολόγοι στα σχολεία που να διδάσκουν το μάθημα «Ανθρώπινες Σχέσεις και Επικοινωνία μεταξύ των Ανθρώπων».

 Κυρία Θεοτοκά πείτε μας και δύο λόγια για το φαινόμενο των ενηλίκων και από ότι βλέπουμε κυρίως είναι άνδρες για τη βία προς τα παιδιά και εννοώ τους παιδοβιαστές. Αυτοί οι άνθρωποι, αυτοί οι άνδρες τι ψυχοσύνθεση έχουν, ποια είναι η ψυχολογία τους και μπορούν να κάνουν αυτό το μεγάλο κακό σε ένα παιδί;

Συνήθως είναι άτομα ανώριμα, είναι και αυτοί ασφαλώς μία πολύ βαριά εγκληματική συμπεριφορά, είναι άτομα που δεν μπορούν να έχουν ισότιμες σχέσεις με ενήλικες γι’ αυτό επιλέγουν τα παιδιά τα οποία είναι πιο αδύναμα και ευάλωτα και χειρίσιμα από αυτούς, είναι διαταραγμένα άτομα ως προς τη σεξουαλική τους ζωή, μπορεί και οι ίδιοι να είχαν πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης στην παιδική τους ηλικία, μπορεί και όχι αλλά γενικότερα είναι ανώριμες προσωπικότητες που δεν μπορούν να σχετιστούν σε ισότιμο ενήλικο επίπεδο και σίγουρα διαπράττουν όλες αυτές τις εγκληματικές συμπεριφορές εναντίον των παιδιών. Θα προσελκύσουν τα παιδιά με κάποια δώρα, με κάποια αστεία, συνήθως είναι άτομα τα οποία είναι κοντά στα παιδιά, μπορεί να είναι συγγενείς, μπορεί να είναι δάσκαλοι, μπορεί να είναι προπονητές, να είναι ιερείς, θα προσελκύσουν τα παιδιά σιγά σιγά σε αυτό και το παιδί λόγω των ενοχών του ή λόγω της απειρίας του ακριβώς μπορεί να παγιδευτεί σε μία τέτοια συμπεριφορά η οποία να είναι επαναλαμβανόμενη. Πρέπει να πούμε ότι οι βιαστές παιδιών δεν διορθώνονται, δεν θέλουν να αλλάξουν αυτή τη συνήθεια, ίσα ίσα επιδιώκουν να βρίσκονται σε παιδιά και να το επαναλαμβάνουν και μόνο η τιμωρία μέσα από τις ποινικές επιπτώσεις μπορεί ίσως να παίξει κάποιο ρόλο.

Μοιάζει η ψυχοσύνθεση του παιδοβιαστή με του δολοφόνου ή του γυναικοκτόνου;

Όχι, υπάρχουν αρκετές διαφορές, δεν θα έλεγα ότι μοιάζει, είναι πολύ συγκεκριμένοι οι παιδόφιλοι και οι βιαστές παιδιών ως προς την προσωπικότητά τους και αυτά που είπαμε, οι δολοφόνοι μπορεί να μην έχουν τίποτα από όλα αυτά που περιγράψαμε παραπάνω ως χαρακτηριστικά ή μπορεί και σε κάποιες περιπτώσεις να μοιράζονται κάποια χαρακτηριστικά αλλά δεν υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ των δύο.

Αρα μιλάμε για ψυχικό νόσημα σε σχέση με τους παιδοβιαστές;

Η παιδεραστία, η παιδοφιλία είναι μία σεξουαλική διαταραχή και φυσικά είναι και μία εγκληματική συμπεριφορά εφόσον είναι μία παράνομη πράξη η οποία κατάφορα απαγορεύεται.

Και αυτό το φαινόμενο πως μπορεί να αντιμετωπιστεί κυρία Θεοτοκά; Γιατί βλέπουμε ότι δυστυχώς αυξάνονται συνεχώς, μαθαίνουμε πολλά περιστατικά πλέον, βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας.

Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η εκπαίδευση των παιδιών και από την οικογένεια από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού και από το σχολείο, ακριβώς το να μαθαίνουν τα παιδιά ότι δεν θα πρέπει κανείς να τους αγγίζει στα γεννητικά τους όργανα, δεν θα πρέπει κανείς να τους αγγίζει σε κανένα σημείο του σώματός τους όταν δεν το επιθυμούν, αυτό πρέπει να το εξηγήσουν οι γονείς στα παιδιά από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, όπως και πρέπει να γίνουν και εκπαιδεύσεις στα σχολεία για τη σεξουαλική παρενόχληση, τι σημαίνει, πότε θεωρείται σεξουαλική παρενόχληση και ότι τα παιδιά θα πρέπει ακόμα και στην πολύ μικρή ηλικία να διαθέτουν το σώμα τους έτσι ακριβώς όπως αυτά το θέλουν, ακόμα και η γιαγιά και ο παππούς που έχει τις καλύτερες προθέσεις, αν το παιδί δεν θέλει να το αγκαλιάσουμε να το φιλήσουμε, δεν πρέπει να το αγκαλιάσουμε και να το φιλήσουμε.

Κυρία Θεοτοκά σκέφτομαι ότι θα έπρεπε να μεριμνήσει ίσως και η Πολιτεία λίγο περισσότερο και δεν είναι δύσκολο. Δηλαδή αν οργανωθούν μέσω των Δήμων και υπάρχει έλεγχος από κοινωνικούς λειτουργούς, να ελέγχουν την κάθε οικογένεια αν το παιδί μεγαλώνει σωστά, αυτό πως σας ακούγεται ως ιδέα.

Κοιτάξτε να δείτε, είναι λίγο δύσκολο να υπάρχουν τόσοι κοινωνικοί λειτουργοί για να ελέγχουν αν τα παιδιά μεγαλώνουν στην κάθε οικογένεια σωστά. Αυτό που θα πρέπει να γίνει είναι να υπάρχουν ψυχολόγοι στα σχολεία, να διδάσκουν οι ψυχολόγοι όλα αυτά τα οποία συζητάμε, να διδάξουν και παιδιά αλλά και δασκάλους πως θα μιλήσουμε στα παιδιά γι’ αυτά τα θέματα, γιατί αν τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία είναι εξοικειωμένα με το τι είναι παρενόχληση, τι είναι βία, τι είναι bullying, θα πάνε αμέσως να το πούνε στο γονιό, θα πάνε αμέσως να το πούνε στο δάσκαλο. Άρα αν εκπαιδευτούν νωρίς είτε για το απλό bullying που γίνεται σχολεία, σε χτυπάω ή λέω ότι είσαι χοντρός ή οτιδήποτε κλπ ή για τη σεξουαλική παρενόχληση. Εάν αυτό γίνει από μικρή ηλικία και υπάρχει αυτή η εκπαίδευση τότε τα παιδιά θα πηγαίνουν κατευθείαν και θα δηλώνουν αυτό που τους ενοχλεί οπότε όλα αυτά θα αποκαλύπτονται άμεσα και όσοι θέλουν να βλάψουν ένα παιδί θα είναι πιο διστακτικοί στο να το κάνουν.

Κυρία Θεοτοκά κλείνοντας να σας ρωτήσω από την καθημερινή πρακτική σας τόσο στο Αιγινήτειο νοσοκομείο όσο και στο ιατρείο σας, ποια είναι η τάση; Να είμαστε αισιόδοξοι ότι μπορούν να ισορροπήσουν κάποια στιγμή αυτές οι συμπεριφορές και να αρχίσουν να μειώνονται; Ή υπάρχει μία αυξητική τάση;

Αυτή τη στιγμή υπάρχει αυξητική τάση αλλά θεωρώ ότι και εσείς από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχετε κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά, γιατί ο κόσμος έχει ευαισθητοποιηθεί πάρα πολύ σε όλα αυτά τα θέματα, ακούγοντάς τα, διαβάζοντάς τα, οπότε νομίζω ότι και τα ΜΜΕ και το σχολείο και οι δάσκαλοι νομίζω ότι μπορούν να βοηθήσουν πάρα πολύ στην ελάττωση αυτών των περιστατικών.

Μακάρι κυρία Θεοτοκά να μειωθούν όλα αυτά τα κακά φαινόμενα, ας εστιάσουμε λίγο και στην αγάπη, γιατί μέσα από την αγάπη τα πράγματα στη ζωή μας γίνονται πιο όμορφα και πιο χαρούμενα και θα ζούμε όλοι τη ζωή που ονειρευόμαστε.

Συμφωνώ απόλυτα! Ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη.

Να σας ευχαριστήσω κι εγώ πάρα πολύ κυρία Θεοτοκά που παρευρεθήκατε στην εκπομπή μας Opinion Health του healthweb.gr.