Στην αναζήτηση της παροιμιώδους πηγής της νεότητας, οι επιστήμονες έχουν αναζητήσει εδώ και καιρό στοιχεία για υπερηλικιωμένους – ανθρώπους των οποίων ο εγκέφαλός γερνάει πιο αργά από το σώμα τους. Ερευνητές στο Ινστιτούτο Νευροεπιστήμης Del Monte στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ ανακάλυψαν ηλικιωμένους ενήλικες των οποίων η εγκεφαλική απόδοση βελτιώνεται όταν συνδυάζουν μια γνωστική εργασία με το περπάτημα.
«Ο εντοπισμός υπερηλικιωμένων θα αξιοποιήσει αυτά που καταλαβαίνουμε για τον εγκέφαλο και τη γήρανση», δήλωσε η Ελένη Πατελάκη, Ph.D. στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ και πρώτη συγγραφέας της εργασίας που δημοσιεύτηκε σήμερα στο NeuroImage. «Αλλά αυτό είναι δύσκολο να γίνει γιατί, σε αυτή την περίπτωση, δεν υπήρχαν εξωτερικές ενδείξεις αυτής της ικανότητας και οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι ο εγκέφαλός τους λειτουργεί διαφορετικά».
Το περπάτημα εκθέτει την ευελιξία του εγκεφάλου
Οι ερευνητές έβαλαν τους συμμετέχοντες να ολοκληρώσουν την ίδια γνωστική εργασία ενώ κάθονταν και ενώ περπατούσαν. Οι 37 άνδρες και γυναίκες, ηλικίας 62 έως 79 ετών, σημείωσαν παρόμοιο σκορ ενώ κάθονταν. Όταν η ίδια ομάδα επανέλαβε το τεστ ενώ περπατούσε, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ορισμένα άτομα βελτίωσαν τη γνωστική τους απόδοση. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν Mobile Brain/Body Imaging (MoBI) για να παρατηρήσουν αυτές τις αλλαγές και να μετρήσουν πώς ο εγκέφαλος ανταποκρίθηκε στη διπλή εργασία.
«Πιστεύουμε ότι αυτή η εγκεφαλική δραστηριότητα μπορεί να αποτελεί σημάδια «υπεργήρανσης», είπε η Πατελάκη. «Μπορέσαμε να βρούμε επτά ανθρώπους και τώρα που ξέρουμε πού και πώς να ψάξουμε στον εγκέφαλο για να βρούμε αυτούς τους υπερηλικιωμένους, μπορούμε να βρούμε περισσότερα». Οι συμμετέχοντες των οποίων η γνωστική ικανότητα βελτιώθηκε κατά το περπάτημα έδειξαν ότι ο εγκέφαλός τους ήταν σε θέση να προσαρμοστεί και να βελτιωθεί στην εργασία – είχε ευέλικτη χρήση ορισμένων μετωπικών πόρων.
Αλλά αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι έχασαν την ευελιξία τους στη χρήση των υπόλοιπων νευρικών πόρων τους, παρόμοια με τους συνομηλίκους τους που δεν βελτιώθηκαν στην εργασία ενώ περπατούσαν. Αυτό υποδηλώνει ότι η ικανότητα του εγκεφάλου να προσαρμόζεται ή η ευελιξία του στην ανακατανομή των νευρικών πόρων κατά το περπάτημα μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την προστασία της γνωστικής λειτουργίας καθώς γερνάμε. Η ευελιξία του εγκεφάλου είναι ένας δείκτης της υγείας του εγκεφάλου. Αυτή η έρευνα προσφέρει ένα δυνητικά απαραίτητο συστατικό για την παρακολούθηση της υγείας του εγκεφάλου ενός ατόμου – βρήκε πού να κοιτάξει.
“Αυτά τα ευρήματα υπόσχονται να μεταφραστούν σε κλινικούς πληθυσμούς, όπως ασθενείς με νευροεκφυλιστικές ασθένειες”, δήλωσε ο Ed Freedman, Ph.D., αναπληρωτής καθηγητής Νευροεπιστήμης και ανώτερος συγγραφέας αυτής της μελέτης. «Αυτοί οι δείκτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση του βαθμού εξέλιξης της νόσου, για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της θεραπείας και ενδεχομένως για τον εντοπισμό ατόμων, προκλινικά, με υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης γνωστικής έκπτωσης που σχετίζεται με τη γήρανση ή τη νόσο».