Σε μια πρωτοποριακή μελέτη, οι ερευνητές κατέγραψαν με επιτυχία συγκεκριμένη εγκεφαλική δραστηριότητα που σχετίζεται με τον χρόνιο πόνο, ρίχνοντας νέο φως στη διακριτή φύση του χρόνιου πόνου σε σύγκριση με τον βραχυπρόθεσμο πόνο. Με επικεφαλής τον Δρ. Prasad Shirvalkar από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο, η μελέτη αποκάλυψε ότι ο χρόνιος πόνος υποβάλλεται σε επεξεργασία σε μια ξεχωριστή περιοχή του εγκεφάλου, δηλαδή στον τροχιακό μετωπιαίο φλοιό (OFC), ο οποίος σχετίζεται με τη λήψη αποφάσεων, το συναίσθημα και το συναίσθημα και ανταμοιβή. Αντίθετα, τα βραχυπρόθεσμα σήματα πόνου βρέθηκε ότι διαχειρίζονται από τον πρόσθιο φλοιό (ACC), μια περιοχή που προηγουμένως συνδέθηκε με τη συναισθηματική επεξεργασία του πόνου.
Μελέτη για τον χρόνιο πόνο
Για να διερευνήσουν περαιτέρω, οι ερευνητές εμφύτευσαν ηλεκτρόδια στον εγκέφαλο τεσσάρων ατόμων που έπασχαν από νευροπαθητικό πόνο που προκλήθηκε από βλάβη του νευρικού συστήματος. Εστιάζοντας στο OFC και το ACC, οι ερευνητές είχαν ως στόχο να διερευνήσουν τις συναισθηματικές και γνωστικές πτυχές του πόνου. Οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν τα επίπεδα πόνου τους και συμμετείχαν σε πραγματικές δραστηριότητες ενώ καταγράφηκε η εγκεφαλική τους δραστηριότητα. Η ανάλυση αποκάλυψε ότι ο χρόνιος πόνος βασιζόταν κυρίως στο OFC, με αποτέλεσμα συνεχείς αλλαγές στα εγκεφαλικά κύματα που χρησιμεύουν ως βιοδείκτης για τον χρόνιο πόνο. Επιπλέον, η δραστηριότητα στο OFC θα μπορούσε να προβλέψει την αυτοαναφερόμενη κατάσταση χρόνιου πόνου ενός ασθενούς.
Η μελέτη εξέτασε επίσης την απόκριση των συμμετεχόντων στον οξύ πόνο με την εφαρμογή θερμότητας σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματος. Η ανάλυση εγκεφαλικής δραστηριότητας έδειξε ότι το ACC έπαιξε εξέχοντα ρόλο στη διαχείριση του οξέος πόνου. Αυτά τα ευρήματα παρέχουν πολύτιμες γνώσεις για τις διαφορές μεταξύ της επεξεργασίας χρόνιου και οξέος πόνου στον εγκέφαλο.
Οι επιπτώσεις αυτής της έρευνας είναι εκτενείς. Η ικανότητα παρακολούθησης και πρόβλεψης του χρόνιου πόνου χρησιμοποιώντας εγκεφαλική δραστηριότητα ανοίγει δυνατότητες για εξατομικευμένες θεραπείες διέγερσης του εγκεφάλου. Οι ερευνητές στοχεύουν στην ανάπτυξη ενός «βηματοδότη» για τον εγκέφαλο που μπορεί να ρυθμίσει τον χρόνιο πόνο χρησιμοποιώντας βαθιά εγκεφαλική διέγερση. Σχεδιάζονται κλινικές δοκιμές για τη διερεύνηση αυτής της θεραπευτικής προσέγγισης σε ασθενείς. Επιπλέον, θα μπορούσαν ενδεχομένως να αναπτυχθούν φορητές συσκευές για την παρακολούθηση του χρόνιου πόνου μη επεμβατικά, αξιολογώντας τα σήματα από το OFC και το ACC.
Τα ευρήματα της μελέτης έχουν επίσης τη δυνατότητα να καθοδηγήσουν λιγότερο επεμβατικές μεθόδους διαχείρισης του χρόνιου πόνου, όπως η διακρανιακή μαγνητική διέγερση. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιεί εξωτερικά μαγνητικά σήματα για να στοχεύσει συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου και να τροποποιήσει τα ηλεκτρικά τους σήματα. Η κατανόηση των ξεχωριστών εγκεφαλικών κυκλωμάτων που εμπλέκονται στον χρόνιο πόνο μπορεί να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα τέτοιων θεραπειών.
Συνολικά, αυτή η μελέτη εμβαθύνει την κατανόησή μας για τον χρόνιο πόνο ως ένα μοναδικό φαινόμενο, διαφορετικό από τον οξύ πόνο και ανοίγει το δρόμο για νέες παρεμβάσεις και θεραπευτικές στρατηγικές. Αποκρυπτογραφώντας την περίπλοκη επεξεργασία του χρόνιου πόνου από τον εγκέφαλο, οι ερευνητές στοχεύουν να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ατόμων που ζουν με αυτήν την εξουθενωτική πάθηση.