Η χρόνια νόσος είναι ο μεγαλύτερος δολοφόνος της Αυστραλίας, συμβάλλοντας στο 90% σχεδόν των θανάτων, προειδοποίησε μια νέα έκθεση του Ινστιτούτου Grattan. Ωστόσο, η πρόληψη των χρόνιων ασθενειών παραμένει υποχρηματοδοτούμενη και αν η κυβέρνηση δεν κάνει περισσότερα, εκατομμύρια περισσότεροι Αυστραλοί θα υποφέρουν από ασθένειες που μπορούν να αποφευχθούν, αναφέρει η έκθεση. Προτρέπεται η πρόληψη των χρόνιων ασθενειών να βρίσκεται στο επίκεντρο του ACDC που θα ιδρυθεί σύντομα, ενός φορέα που συγκροτεί η κυβέρνηση των Εργατικών για να βελτιώσει την ανταπόκριση της Αυστραλίας σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία.
«Το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων πρέπει να είναι ανεξάρτητο, για να διατηρεί τις κυβερνήσεις σε καλό δρόμο. Και ένας νέος φορέας από μόνος του δεν θα είναι αρκετός, οι κυβερνήσεις πρέπει επίσης να δεσμευτούν για περισσότερη χρηματοδότηση για την πρόληψη», δήλωσε ο συγγραφέας της έκθεσης και διευθυντής του προγράμματος υγείας και φροντίδας ηλικιωμένων του Ινστιτούτου Grattan, Peter Breadon. «Αν δεν σταματήσουμε τις χρόνιες ασθένειες πριν την έναρξή της, τότε αυτές οι τάσεις θα συνεχίσουν να αυξάνονται ανεξέλεγκτα και θα καταλήξουμε με τόση ταλαιπωρία που θα μπορούσε να αποφευχθεί».
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, οι χρόνιες ασθένειες στην Αυστραλία έχουν αυξηθεί κατά 38%, αναφέρει η έκθεση. Σχεδόν οι μισοί Αυστραλοί ζουν τώρα με μία χρόνια ασθένεια και σχεδόν οι μισοί Αυστραλοί ηλικίας άνω των 65 ετών ζουν με δύο ή περισσότερες. Αλλά η έκθεση λέει ότι το βάρος είναι πιο σοβαρό για τους μειονεκτούντες Αυστραλούς, οι οποίοι έχουν διπλάσιες πιθανότητες να ζήσουν με δύο ή περισσότερες χρόνιες παθήσεις. Αυτό περιλαμβάνει Αυστραλούς που ζουν σε αγροτικές περιοχές, άτομα με χαμηλά εισοδήματα και άτομα των Πρώτων Εθνών.
Η Αυστραλία ξοδεύει μόνο περίπου 130 δολάρια το άτομο κάθε χρόνο για τη δημόσια υγεία, αναφέρει η έκθεση. Αυτό είναι λιγότερο από το ένα τρίτο των δαπανών του Καναδά και του μισού αυτού που ξοδεύει το Ηνωμένο Βασίλειο. Η έκθεση ανέφερε ότι οι σημαντικές επενδύσεις στην πρόληψη παρεμποδίστηκαν από κατοχυρωμένα συμφέροντα στις βιομηχανίες καπνού, τροφίμων και ποτών, την έλλειψη συνεργασίας μεταξύ πολιτειακών και ομοσπονδιακών κυβερνήσεων και τη βραχυπρόθεσμη πολιτική σκέψη.
Η παχυσαρκία τίθεται ως ιδιαίτερη ανησυχία στην έκθεση. Έχει υπερτριπλασιαστεί στην Αυστραλία από το 1980 και συνεχίζει να αυξάνεται, ανέφερε η έκθεση, ωστόσο η βιομηχανία τροφίμων παραμένει αυτορυθμιζόμενη στη διαφήμιση ανθυγιεινών τροφίμων. Η έκθεση ανέφερε ότι οι προηγούμενες προσπάθειες που έγιναν για τον περιορισμό του καπνίσματος και τη βελτίωση της έξυπνης συμπεριφοράς στον ήλιο απέδειξαν γιατί η εστίαση στην υγεία και όχι στην ασθένεια στο ACDC ήταν ζωτικής σημασίας. Ο κίνδυνος να διαγνωστεί κανείς με μελάνωμα μέχρι την ηλικία των 30 είναι ο μισός από ό,τι ήταν τη δεκαετία του 1990 μετά τις εκπαιδευτικές εκστρατείες που υποστήριξε η κυβέρνηση.
Ο αντιπρόεδρος του Βασιλικού Αυστραλιανού Κολλεγίου Γενικών Ιατρών, Δρ Μπρους Γουίλετ, είπε ότι χρειάζεται περισσότερη πρόληψη των χρόνιων ασθενειών, ιδιαίτερα στο θέμα της παιδικής παχυσαρκίας. «Έχουμε ένα αυξανόμενο βάρος δημόσιων ασθενειών και οι άνθρωποι αρρωσταίνουν όλο και περισσότερο», είπε. «Η πρόληψη αυτού είναι πολλά από αυτά που κάνουν οι γιατροί, ωστόσο έχουμε δει την προοδευτική υποχρηματοδότηση της γενικής πρακτικής».
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είπε ότι η πρόληψη των χρόνιων ασθενειών θα ήταν μέρος του ρόλου του ACDC, αλλά το έγγραφο διαβούλευσης υποδηλώνει ότι δεν θα είναι πρώιμη προτεραιότητα και οι συντάκτες της έκθεσης φοβούνται ότι αυτό θα σημάνει ότι θα παραγκωνιστεί. Ο υπουργός Υγείας, Μαρκ Μπάτλερ, δήλωσε ότι το ACDC θα επικεντρωθεί στην ετοιμότητα για πανδημίες, στην πρόληψη μολυσματικών ασθενειών και χρόνιων ασθενειών.
«Όλοι οι Αυστραλοί θα επωφεληθούν από τη βελτιωμένη απόκριση ετοιμότητας για πανδημία και την ανανεωμένη εστίαση στην πρόληψη χρόνιων ασθενειών», είπε. Ωστόσο, η καθηγήτρια Clara Chow, ειδικός σε θέματα υγείας στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, είπε ότι το να μην γίνουν οι χρόνιες παθήσεις κορυφαία προτεραιότητα του ACDC θα ήταν μια χαμένη ευκαιρία. «Νομίζω ότι αν θέλουμε να σκεφτούμε ποιες είναι οι κύριες αιτίες θανάτου και νοσηρότητας, είναι χρόνιες ασθένειες», είπε. «Δεν είναι μολυσματικές ασθένειες».