Χρήση Οπιοειδών: Η νέα μακροχρόνια χρήση οπιοειδών μετά από χειρουργική επέμβαση για καρκίνο του πνεύμονα συνδέεται με 40% υψηλότερο κίνδυνο θανάτου εντός των επόμενων 2 ετών. Η νέα μακροχρόνια χρήση οπιοειδών για την καταστολή του πόνου μετά από χειρουργική επέμβαση για καρκίνο του πνεύμονα συνδέεται με 40% αυξημένο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία εντός των επόμενων 2 ετών, διαπιστώνει έρευνα που δημοσιεύθηκε online στο περιοδικό Regional Anesthesia & Pain Medicine. Το ανδρικό φύλο, η μεγαλύτερη ηλικία, η χρήση χημειοθεραπείας, το άγχος και η αϋπνία είναι μεταξύ των παραγόντων που σχετίζονται με τη νέα μακροχρόνια (6 ή περισσότερους μήνες) χρήση, σύμφωνα με τα ευρήματα.
Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι η κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως, με σχεδόν 2,3 εκατομμύρια διαγνώσεις και 1,8 εκατομμύρια θανάτους το 2020. Νέος επίμονος μετεγχειρητικός πόνος έχει αναφερθεί σε ποσοστό έως και 12% των ασθενών.
Οι ερευνητές θέλησαν, λοιπόν, να μάθουν ποιο ποσοστό από αυτούς γίνεται για πρώτη φορά χρήστης οπιοειδών μετά από χειρουργική επέμβαση, αν συγκεκριμένοι παράγοντες σχετίζονται με τη μακροχρόνια χρήση και αν αυτή σχετίζεται με οποιεσδήποτε επιβλαβείς επιπτώσεις μέσα στα επόμενα 2 χρόνια.
Συμπεριέλαβαν όλους τους ενήλικες που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του πνεύμονα και είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για τη νόσο τους μεταξύ 2011 και 2018 στη Νότια Κορέα, τα στοιχεία των οποίων ανακτήθηκαν από τη βάση δεδομένων της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφάλισης Υγείας (NHIS).
Οι γιατροί στη Νότια Κορέα πρέπει να εισάγουν λεπτομέρειες σχετικά με τις διαγνώσεις, τις διαδικασίες και τα συνταγογραφούμενα φάρμακα των ασθενών τους, προκειμένου να αποζημιωθούν για το κόστος της θεραπείας από την κυβέρνηση.
Η βάση δεδομένων περιέχει επίσης βασικές προσωπικές πληροφορίες, όπως η ηλικία, το φύλο και το εισόδημα του νοικοκυριού για κάθε εγγεγραμμένο και την ημερομηνία θανάτου του.
Η κωδεΐνη, η διυδροκωδεΐνη και η τραμαδόλη κατηγοριοποιήθηκαν ως λιγότερο ισχυρά οπιοειδή- όλα τα άλλα οπιοειδή, όπως η φαιντανύλη, η μορφίνη, η οξυκωδόνη, η υδρομορφόνη και η μεθαδόνη, κατηγοριοποιήθηκαν ως ισχυρά οπιοειδή.
Οι ερευνητές έλαβαν υπόψη άλλες υποκείμενες παθήσεις/αναπηρίες, τον τύπο της χειρουργικής επέμβασης και αν επρόκειτο για επαναλαμβανόμενη ή πρώτη φορά επέμβαση, τον τόπο που πραγματοποιήθηκε και αν ο ασθενής πήρε εξιτήριο στο σπίτι ή σε μακροχρόνια φροντίδα.
Περίπου 60.031 ενήλικες υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση για καρκίνο του πνεύμονα κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης, και αφού εξαιρέθηκαν όσοι πέθαναν στο νοσοκομείο ή εντός των πρώτων 6 μηνών από το εξιτήριο, η τελική ανάλυση περιελάμβανε 54.509 από αυτούς.
Έξι μήνες μετά τη χειρουργική επέμβαση, 3325 ασθενείς (λίγο πάνω από το 6%) στους οποίους είχαν συνταγογραφηθεί πρόσφατα οπιοειδή εξακολουθούσαν να τα λαμβάνουν: 859 (1,6%) έπαιρναν ισχυρά φάρμακα και 2466 (4,5%) έπαιρναν λιγότερο ισχυρά φάρμακα.
Η νέα μακροχρόνια χρήση οπιοειδών συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία εντός των επόμενων 2 ετών- το 17,5% (574/3325) των μακροχρόνιων χρηστών οπιοειδών πέθανε σε σύγκριση με το 9,5% (4738/51.184) των ατόμων που δεν έπαιρναν οπιοειδή.
Σε σύγκριση με εκείνους που δεν έπαιρναν οπιοειδή, οι νέοι μακροχρόνιοι χρήστες αυτών των φαρμάκων είχαν 40% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν μέσα στα επόμενα 2 χρόνια από οποιαδήποτε αιτία.
Όταν έγινε διαστρωμάτωση ανάλογα με την ισχύ, όσοι έπαιρναν λιγότερο ισχυρά οπιοειδή εξακολουθούσαν να έχουν 22% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν- όσοι έπαιρναν πιο ισχυρά οπιοειδή είχαν 92% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν.
Ορισμένοι παράγοντες συσχετίστηκαν με μεγαλύτερη πιθανότητα να γίνουν νέοι μακροχρόνιοι χρήστες: μεγαλύτερη ηλικία, ανδρικό φύλο, συγκεκριμένες χειρουργικές επεμβάσεις, ιδίως θωρακοτομή όπου γίνεται τομή μεταξύ των πλευρών, μεγαλύτερη διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο, μεγαλύτερος βαθμός αναπηρίας, χημειοθεραπεία και προεγχειρητικό άγχος και αϋπνία.
Πρόκειται για μια μελέτη παρατήρησης και ως εκ τούτου δεν μπορεί να τεκμηριώσει την αιτία.
Και οι ερευνητές τονίζουν ότι δεν ήταν σε θέση να εξακριβώσουν την υγεία των πνευμόνων πριν από την επέμβαση, σημαντικές συμπεριφορές του τρόπου ζωής, όπως το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ, ή το στάδιο του όγκου, τα οποία μπορεί να επηρέασαν τα ευρήματα.
Όμως, ήδη, δημοσιευμένη έρευνα δείχνει ότι τα οπιοειδή μπορεί να συμβάλλουν στην προώθηση της ανάπτυξης του όγκου και στην αναστολή του θανάτου των καρκινικών κυττάρων, ενώ παράλληλα καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα, σημειώνουν.
Επιπλέον, επισημαίνουν: “Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που εντοπίζει τη συσχέτιση της νέας μακροχρόνιας χρήσης οπιοειδών με φτωχότερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα επιβίωσης μετά από χειρουργική επέμβαση για τον καρκίνο του πνεύμονα, χρησιμοποιώντας δεδομένα πραγματικού κόσμου που βασίζονται σε εθνική βάση δεδομένων καταγραφής”.