Χειρουργείο σύντομα; Όταν κάποιος κάνει χειρουργική επέμβαση, ο πόνος μπορεί να είναι το πρώτο πράγμα που έχει στο μυαλό του. Ένας ειδικός στη διαχείριση του μετεγχειρητικού πόνου προσφέρει τρεις συμβουλές για να τον διατηρήσετε υπό έλεγχο, με ασφάλεια. “Ο πόνος μπορεί να αναστείλει την ανάρρωση, αλλά ο καλός έλεγχος του πόνου μπορεί να επιταχύνει την ανάρρωση του ασθενούς”, δήλωσε ο Dr. Jonah Stulberg, μέλος της Επιτροπής Εκπαίδευσης Ασθενών του Αμερικανικού Κολλεγίου Χειρουργών (ACS) και αντιπρόεδρος έρευνας του Τμήματος Χειρουργικής στο Κέντρο Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Χιούστον.
Ενώ για τους περισσότερους ανθρώπους ο πόνος θα είναι είτε ήπιος είτε θα ανακουφιστεί μέσα σε λίγες ημέρες μετά τη χειρουργική επέμβαση, ορισμένοι ασθενείς έχουν παρατεταμένο πόνο που μπορεί να εξελιχθεί σε χρόνιο πόνο. Κατ’ αρχάς, οι ασθενείς θα πρέπει να ξεκινήσουν συζητώντας τον έλεγχο του πόνου με τους παρόχους υγείας τους πριν από τη χειρουργική επέμβαση. “Το να αναφέρετε τον έλεγχο του πόνου με την ομάδα φροντίδας σας πριν από τη χειρουργική επέμβαση θα σας βοηθήσει να καταρτίσετε ένα σχέδιο και να κατανοήσετε πόσο πόνο μπορείτε να περιμένετε να έχετε μετά τη χειρουργική επέμβαση”, δήλωσε ο Stulberg σε δελτίο τύπου της Επιτροπής Εκπαίδευσης Ασθενών του Αμερικανικού Κολλεγίου Χειρουργών ACS. “Το να έχετε αυτές τις συζητήσεις εκ των προτέρων μπορεί να σας γλιτώσει πολύ χρόνο και πολλούς πονοκεφάλους μετά τη χειρουργική επέμβαση και σίγουρα βοηθάει στην ασφάλεια”. Ο Stulberg συνιστά να κάνετε μια σειρά από ερωτήσεις:
- Πόσο πόνο πρέπει να περιμένω μετά την επέμβαση;
- Πώς πρέπει να διαχειριστώ τον πόνο μετά την επέμβαση;
- Πότε πρέπει να τηλεφωνήσω αν ο πόνος γίνεται υπερβολικός ή αν έχω πρόβλημα να ολοκληρώσω τις καθημερινές μου δραστηριότητες;
Δεύτερον, να γνωρίζετε τη φαρμακευτική αγωγή ή τις θεραπείες σας. Ορισμένοι αποτελεσματικοί τρόποι για τη διαχείριση του πόνου που δεν περιλαμβάνουν τη λήψη οπιοειδών είναι η λήψη μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων, όπως η ακεταμινοφαίνη ή η ιβουπροφαίνη. Αυτά μπορούν να λαμβάνονται χωριστά ή μαζί και έχει αποδειχθεί ότι είναι εξίσου αποτελεσματικά με τα οπιοειδή για τη διαχείριση του πόνου. “Αλλά και αυτά τα φάρμακα πρέπει να περιορίζονται σε ορισμένες περιπτώσεις και πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο σύμφωνα με τη συνταγή”, πρόσθεσε ο Stulberg. Ορισμένα βασικά μέτρα, όπως η θερμότητα, ο πάγος και η ανύψωση, ή συμπληρωματικές θεραπείες όπως ο βελονισμός και το μασάζ, μπορεί επίσης να βοηθήσουν στον πόνο. Η άσκηση και οι θεραπείες αποκατάστασης μπορούν να γίνουν σε συνδυασμό με την εργοθεραπεία ή τη φυσικοθεραπεία. “Ορισμένες κινήσεις θα επιτρέπονται, ενώ άλλες μπορεί να χρειαστεί να περιοριστούν για να δοθεί χρόνος στο σώμα σας να επουλωθεί”, δήλωσε ο Stulberg. “Αυτές είναι συζητήσεις που μπορείτε να κάνετε με το γιατρό σας πριν από τη χειρουργική επέμβαση για να βοηθήσετε στη διαχείριση του πόνου σας”. Τα οπιοειδή φάρμακα, όπως η οξυκωδόνη και η τραμαδόλη, μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να συνταγογραφηθούν για τον έντονο πόνο μετά τη χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, αυτά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με αυστηρή προσοχή, να αποθηκεύονται με ασφάλεια και να απορρίπτονται σωστά μετά την ανάρρωση. “Τα οπιοειδή φάρμακα συνταγογραφούνται πραγματικά στο συγκεκριμένο άτομο για τους σκοπούς του ελέγχου του πόνου από τη συγκεκριμένη χειρουργική επέμβαση”, δήλωσε ο Stulberg. “Όπως έχουμε δει με την κρίση των οπιοειδών, όταν αυτά τα οπιοειδή δεν χρησιμοποιούνται για τον συγκεκριμένο σκοπό που συνταγογραφήθηκε από τον γιατρό, μπορεί να οδηγήσει σε κατάχρηση και τραγικές συνέπειες”.
Τρίτον, είναι σημαντικό να μιλήσετε με τον χειρουργό σας για τον πόνο σας. Η περιγραφή του πόνου μπορεί να είναι απίστευτα δύσκολη, επειδή είναι τόσο υποκειμενικός. Ο Stulberg συνιστά να μιλήσετε στην ομάδα φροντίδας σας για τον πόνο καθώς σχετίζεται με τη λειτουργία, όπως για παράδειγμα ότι δυσκολεύεστε να πάρετε μια βαθιά ανάσα λόγω του πόνου ή ότι έχετε πρόβλημα να σηκωθείτε από το κρεβάτι ή να περπατήσετε στο μπάνιο. “Αυτός ο τύπος πόνου μπορεί να είναι σοβαρός πόνος και υποδηλώνει ότι ίσως χρειάζεται να ελέγξουμε καλύτερα τον πόνο σας”, είπε. “Εάν ο πόνος σας είναι συνεχής, αλλά είστε σε θέση να παίρνετε βαθιές αναπνοές και να συνεχίζετε την ημέρα σας, αυτό μπορεί να είναι ένα επίπεδο πόνου που μπορεί να χρειαστεί να ανεχτείτε για μικρό χρονικό διάστημα μετά την επέμβαση. Αυτή είναι η συζήτηση που πρέπει να κάνετε με τον χειρουργό σας”. Ο Stulberg προτείνει ορισμένες άλλες ερωτήσεις που μπορούν να θέσουν οι ασθενείς στην ομάδα φροντίδας, όπως τι θα πρέπει να μπορούν να κάνουν μετά το χειρουργείο, αν μπορούν να περιμένουν να συμπληρώσουν μια συνταγή για οπιοειδή μέχρι να μάθουν αν θα τα χρειαστούν, ποια επιστροφή στη λειτουργικότητα θα πρέπει να περιμένουν σε διάστημα ημερών και εβδομάδων και πόσο θα πρέπει να τους περιορίζει ο πόνος. Ζητάτε πάντα βοήθεια εάν αισθάνεστε ότι ο πόνος σας έχει γίνει έντονος ή εάν έχετε πυρετό μεγαλύτερο από 101 βαθμούς Φαρενάιτ, γρήγορο καρδιακό ρυθμό που αισθάνεστε στο στήθος ή στο λαιμό, ναυτία ή εμετό. “Όλα αυτά είναι σημάδια που πρέπει πραγματικά να καλέσετε τοn γιατρό σας”, δήλωσε ο Stulberg. “Έχουμε μάθει πολλά την τελευταία δεκαετία και πολλοί πάροχοι κάνουν καλύτερη δουλειά ελέγχοντας πράγματα όπως τα προγράμματα παρακολούθησης συνταγογράφησης πριν συνταγογραφήσουν οπιοειδή”, δήλωσε ο Stulberg. “Αλλά κάθε ασθενής έχει μοναδικές ανάγκες για πόνο – ορισμένοι ασθενείς χρειάζονται περισσότερη βοήθεια για τον έλεγχο του πόνου, ενώ άλλοι μπορεί να έχουν υψηλότερη ανοχή στον πόνο ή λιγότερη αίσθηση από τις χειρουργικές επεμβάσεις. Η εκπαίδευση των ασθενών συνεχίζει να βρίσκεται στο προσκήνιο ως σημαντικό στοιχείο για τη δημιουργία ενός ασφαλέστερου περιβάλλοντος για τον έλεγχο του πόνου”.
