ΝΕΑ ΥΓΕΙΑΣ

Βολβώδες πεμφιγοειδές: Δερματική πάθηση στην κοιλιακή χώρα, στις μασχάλες και στους μηρούς

Βολβώδες πεμφιγοειδές: Δερματική πάθηση στην κοιλιακή χώρα, στις μασχάλες και στους μηρούς
Βολβώδες πεμφιγοειδές: Το βολβώδες πεμφιγοειδές είναι μία από τις πιο σπάνιες δερματικές παθήσεις που χαρακτηρίζεται από μεγάλες φυσαλίδες γεμάτες με υγρό.
Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Το βολβώδες πεμφιγοειδές είναι μία από τις πιο σπάνιες δερματικές παθήσεις που χαρακτηρίζεται από μεγάλες φυσαλίδες γεμάτες με υγρό στις περιοχές που κάμπτονται, όπως η κάτω κοιλιακή χώρα, οι άνω μηροί ή οι μασχάλες, λόγω αυτοαντισωμάτων που στοχεύουν το δέρμα. Ο λόγος για αυτήν την ανώμαλη ανοσοαπόκριση είναι άγνωστος, αν και μερικές φορές μπορεί να προκληθεί με τη λήψη ορισμένων φαρμάκων. Το φυσαλιδώδες πεμφιγοειδές συχνά υποχωρεί από μόνο του σε λίγους μήνες, αλλά μπορεί να χρειαστούν έως και πέντε χρόνια για να επιλυθεί. Η θεραπεία συνήθως βοηθά στην επούλωση των φυσαλίδων και στην ανακούφιση από τυχόν κνησμό. Μπορεί να περιλαμβάνει κορτικοστεροειδή φάρμακα, όπως πρεδνιζόνη, και άλλα φάρμακα που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Το φυσαλιδώδες πεμφιγοειδές μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή, ειδικά για ηλικιωμένους που έχουν ήδη κακή υγεία.


 

ΚΟΙΝΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Κάποια από τα πιο κοινά συμπτώματα του συγκεκριμένου συνδρόμου, είναι ο κνησμός του δέρματος που εμφανίζεται πριν από την φλύκταινα, μεγάλες, σκληρές φουσκάλες κατά μήκος των πτυχών του δέρματος, δημιουργία κοκκινωπού σκούρου δέρματος γύρω από τις φουσκάλες, έκζεμα, εξανθήματα και μικρές στοματικές πληγές.

ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΥΣΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Ασθένειες που μπορεί να συνυπάρχουν με το βολβώδες πεμφιγοειδές είναι η ψωρίασηομαλός λειχήναςδιαβήτηςρευματοειδής αρθρίτιδαελκώδης κολίτιδα και σκλήρυνση κατά πλάκας.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ

Ο κίνδυνος αυξάνεται με την ηλικία καθώς συνήθως επηρεάζει μόνο ηλικιωμένα άτομα. Τα αρσενικά τείνουν να προσβάλλονται συχνότερα από τα θηλυκά. Υπάρχουν γνωστές γενετικές προδιαθέσεις για τη νόσο. Ασθενείς με νευρολογικές παθήσεις , συμπεριλαμβανομένων των εγκεφαλικών επεισοδίων, της άνοιας, της νόσου του Πάρκινσον και της ψωρίασης διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο. Ορισμένα φάρμακα, τραυματισμοί ή δερματικές λοιμώξεις μπορεί επίσης να αποτελέσουν έναυσμα για την αρχή της συγκεκριμένης νόσου.