Βιταμίνη D: Έχει αποδειχθεί ότι τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο καρδιακού επεισοδίου, όπως καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Για τοn λόγο αυτό, η θεραπεία με χάπια ή ενέσεις βιταμίνης D διερευνάται ως πιθανή προληπτική μέθοδος σε αυτούς τους ασθενείς. Ωστόσο, δύο νέες μελέτες από την Intermountain Health στο Salt Lake City διαπίστωσαν ότι οι τρέχουσες δοσολογικές συστάσεις δεν βοηθούν τους ασθενείς να επιτύχουν τα βέλτιστα επίπεδα βιταμίνης D, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι δοκιμές που εξέταζαν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με βιταμίνη D για την πρόληψη καρδιακών επεισοδίων δεν χρησιμοποιούσαν κατάλληλα επαρκείς δόσεις, οδηγώντας σε ανακριβή αποτελέσματα. Στις μελέτες τους, οι ερευνητές της Intermountain διαπίστωσαν ότι για την επίτευξη αυτών των επιπέδων χρειάζεται συχνά να χορηγούνται στους ασθενείς πολύ περισσότερες δόσεις από την ημερήσια συνιστώμενη διατροφική πρόσληψη των Ηνωμένων Πολιτειών της τάξης των 600 έως 800 διεθνών μονάδων (IU). Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ασθενείς χρειάζονταν περισσότερες από 10.000 IU.
“Έχουμε δει μια σειρά από μελέτες που αναφέρουν μια συσχέτιση μεταξύ χαμηλής βιταμίνης D και κακής καρδιακής έκβασης, αλλά και μερικές τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές που δεν αναφέρουν την ίδια συσχέτιση”, δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας, Heidi May, Ph.D., επιδημιολόγος στο Intermountain Health. “Τα ευρήματά μας εδώ δείχνουν ότι η απλή χορήγηση λίγης βιταμίνης D στους ασθενείς δεν τους βοηθά να επιτύχουν τα βέλτιστα επίπεδα. Εάν οι ερευνητές πρόκειται να εξετάσουν περαιτέρω τη δοσολογία της βιταμίνης D ως πιθανό τρόπο βελτίωσης της υγείας της καρδιάς, οι ασθενείς πρέπει να λαμβάνουν τις σωστές δόσεις για να φτάσουν σε αυτά τα ιδανικά επίπεδα”. “Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι χωρίς να ακολουθηθεί μια προσαρμοσμένη προσέγγιση για την αξιολόγηση και τη δοσολογία της βιταμίνης D, οι ασθενείς πιθανότατα δεν θα δουν κανένα αποτέλεσμα”, πρόσθεσε ο Viet T. Le, DMSc, PA-C, ερευνητής και συνεργάτης ιατρός στο Intermountain Health. “Πρέπει να είμαστε πολύ πιο προσηλωμένοι στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τους ασθενείς με βιταμίνη D, πέρα από το να τους λέμε απλώς να πάρουν ένα χάπι βιταμίνης”. Τα ευρήματα παρουσιάστηκαν σε δύο περιλήψεις μελετών στις επιστημονικές συνεδρίες 2023 της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας στη Φιλαδέλφεια στις 12 και 13 Νοεμβρίου. Οι ασθενείς σε αυτές τις μελέτες συμμετείχαν στο Target-D, μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή που αξιολογεί κατά πόσον η επίτευξη ενός ιδανικού επιπέδου βιταμίνης D μέσω εξατομικευμένης διαχείρισης του συμπληρώματος βιταμίνης D θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των εκβάσεων που σχετίζονται με τα καρδιαγγειακά. Στην πρώτη ανάλυση της μελέτης Target-D, 632 ασθενείς στρωματοποιήθηκαν σε δύο ομάδες, οι οποίες είτε έλαβαν μια γενική σύσταση να συζητήσουν τη θεραπεία τους με τη βιταμίνη D με τον κλινικό τους ιατρό- είτε μια στοχευμένη θεραπεία με βιταμίνη D. Ο στόχος ήταν να αυξήσουν τα επίπεδα της 25-υδροξυβιταμίνης D (25[OH] vit D) σε επίπεδα άνω των 40 νανογραμμαρίων ανά ml (ng/mL), τα οποία θεωρούνται ως το βέλτιστο επίπεδο σε αυτή τη μελέτη. Για τους ασθενείς που συμμετείχαν στη στοχευμένη αγωγή, η χορήγηση των συμπληρωμάτων τους βασίστηκε σε έναν αλγόριθμο δοσολογίας. Επέστρεφαν ανά τρίμηνο για αξιολόγηση και προσαρμογή της δοσολογίας, έως ότου τα επίπεδα ξεπεράσουν τα 40 ng/mL. Εάν ήταν πάνω από αυτό το επίπεδο, δεν λάμβαναν καμία πρόσθετη θεραπεία και επέστρεφαν ετησίως για επαναξιολόγηση. Από τους 316 συμμετέχοντες στη θεραπεία, σχεδόν το 90% χρειάστηκε κάποιο επίπεδο δοσολογίας βιταμίνης D. Από αυτούς, το 86,5% απαιτούσε περισσότερες από 2.000 διεθνείς μονάδες (IU) ημερησίως και το 14,6% απαιτούσε περισσότερες από 10.000 IU ημερησίως. Λιγότερο από το 65% πέτυχαν πάνω από 40 ng/mL στους τρεις μήνες. Ένα άλλο 25% των ασθενών χρειάστηκαν έξι μήνες ή περισσότερο για την τιτλοποίηση της δοσολογίας.
“Άλλες σύγχρονες μελέτες για τη βιταμίνη D μπορεί να έχουν υποδοσολογήσει τους συμμετέχοντες στη μελέτη, πράγμα που σημαίνει ότι τα αποτελέσματά τους μπορεί να μην δείχνουν την πραγματική αξία της αύξησης των επιπέδων βιταμίνης D κάποιου”, δήλωσε ο Δρ May. Στη δεύτερη ανάλυση της μελέτης Target-D, εξετάζονται τα βασικά χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων στη μελέτη. Όλοι οι συμμετέχοντες στη μελέτη έπρεπε να έχουν ένα καρδιαγγειακό συμβάν εντός 30 ημερών από την εγγραφή τους στη μελέτη. Η μελέτη θα συνεχιστεί έως ότου 104 ασθενείς παρουσιάσουν άλλο καρδιακό επεισόδιο ή εάν πεθάνουν λόγω καρδιακής νόσου. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα βασικά επίπεδα βιταμίνης D ήταν κατά μέσο όρο 25 ng/mL, λιγότερο από 20 ng/mL θεωρείται ανεπαρκές και μεταξύ 20 έως 30 ng/mL είναι ανεπαρκές. Μεταξύ εκείνων που τυχαιοποιήθηκαν στο σκέλος της θεραπείας με επίπεδο βιταμίνης D κάτω από 40, το 58,5% των ασθενών είχαν αρχική δόση βιταμίνης D 5.000 IU – και πάλι, πολύ πάνω από τη συνιστώμενη διατροφική δόση των 600 έως 800 IU στις μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των καρδιακών προσβολών, θέλουμε να το γνωρίζουμε, αλλά τα ευρήματά μας δείχνουν ότι δεν μπορείτε απλώς να πείτε σε κάποιον να πάρει μια μοναδική χαμηλή δόση συμπληρώματος, και μετά να το ρυθμίσετε και να το ξεχάσετε”, δήλωσε ο Le. “Πρέπει να είμαστε πιο προσηλωμένοι σε αυτές τις δοκιμές, προκειμένου να προσδιορίσουμε αν υπάρχει σχέση μεταξύ της χορήγησης συμπληρώματος βιταμίνης D και της βελτίωσης της υγείας της καρδιάς, καθώς και πώς να το δοσολογήσουμε για να βοηθήσουμε τους ασθενείς μας αν υπάρχει”.
Παρέχεται από την Υγειονομική Περίθαλψη Intermountain (Intermountain Healthcare)