Οι άνθρωποι που υποβάλλονται σε επέμβαση καταρράκτη και στους οποίους τοποθετούνται ενδοφακοί τελευταίας γενιάς, όχι μόνο αποκτούν καλύτερη όραση αλλά βιώνουν καλύτερο ύπνο. Αυτό είναι το αποτέλεσμα αμερικανικής επιστημονικής μελέτης η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Ophthalmology. Επιπλέον , πάντα σύμφωνα με τα στοιχεία της επιστημονικής μελέτης, «τα άτομα αυτά αυξάνουν τις γνωσιακές τους ικανότητες από ό, τι τα αντίστοιχα υγιή ηλικιωμένα άτομα που δεν είχαν υποβληθεί στην επέμβαση καταρράκτη».
Καταρράκτης: Η αποκατάσταση της όρασης και η επίδραση στον κιρκάδιο ρυθμό
Η ερμηνεία που δίδεται στα αποτελέσματα της μικρής αλλά σημαντικής και ενδεικτικής εργαστηριακής μελέτης, σύμφωνα με την επεξεργασία των δεδομένων που έγιναν από την Dr. Sarah Chellappa, της Ιατρικής Σχολής του Harvard στη Βοστόνη, είναι ότι «η βελτίωση αυτής καθαυτής της όρασης αλλά και η ποσότητα και ο τρόπος που εισέρχεται το φως εντός του οφθαλμού ρυθμίζει καλύτερα το εσωτερικό ρολόι και τον κιρκαδιανό (κιρκάδιος) ρυθμό του ατόμου».
Η Dr. Sarah Chellappa δήλωσε ακόμη ότι “αυτή είναι μία από τις πρώτες εργαστηριακές μελέτες σε ασθενείς με προηγούμενη επέμβαση καταρράκτη, που δείχνουν ότι η αντικατάσταση του καταρρακτικού φακού έχει ευεργετικές επιδράσεις σε βασικές πτυχές της φυσιολογίας και της συμπεριφοράς”.
Η μελέτη για τη θετική επίδραση της επέμβασης καταρράκτη, σε τομείς πέρα από την όραση
Η νέα μελέτη σχεδιάστηκε για να εξετάσει τα πιθανά πλεονεκτήματα της επέμβασης καταρράκτη πέρα από τη βελτιωμένη όραση. Η Chellappa και οι συνεργάτες της μελέτησαν 13 ασθενείς, ηλικίας 55 έως 80 χρόνων, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε επέμβαση καταρράκτη δύο έως τρεις εβδομάδες πριν από τη μελέτη. Μαζί μελετήθηκαν και 16 υγιή άτομα αντίστοιχης ηλικίας που δεν είχαν υποβληθεί σε επέμβαση καταρράκτη και οι οποίοι αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου.
Σε πέντε από τους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε επέμβαση καταρράκτη τοποθετήθηκαν ενδοφακοί με φίλτρο για την υπεριώδη ακτινοβολία (UV – για την προστασία κυρίως της ωχράς κηλίδας), αλλά χωρίς φίλτρο για το μπλε φως, ενώ οι άλλοι οκτώ ενδοφακοί που τοποθετήθηκαν είχαν σχεδιαστεί για να μπλοκάρουν – απορροφούν το μπλε φως και την υπεριώδη ακτινοβολία.
Η παρακολούθηση των 29 εθελοντών πραγματοποιήθηκε σε εργαστήρια ύπνου για τρεις εβδομάδες, όπου κατέγραφαν τη δραστηριότητα και τα χαρακτηριστικά του ύπνου του κάθε ατόμου κατά τη διάρκεια της νύχτας. Οι εθελοντές έφταναν στο εργαστήριο κάθε βράδυ στις 6 μ.μ. Στο περιβάλλον αυτό χαμήλωνε το φως για μια ώρα, έπειτα για 90 λεπτά υπήρχαν συνθήκες σχεδόν σκότους, ενώ στη συνέχεια δύο ώρες έκθεση σε φως. Τέλος 30 λεπτά με αχνό φως πριν από τον ύπνο.
Κατά τη διάρκεια του ύπνου, έγινε καταγραφή του κύκλου ύπνου των εθελοντών για να καθοριστεί πόση ώρα βρίσκονταν σε φάση βαθέως ύπνου. Το πρωί όλα τα άτομα της μελέτης και των δύο ομάδων υποβάλλονταν σε γνωσιακά τεστ.
«Όταν οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα τους, διαπίστωσαν ότι υπήρχε διαφορά στα επίπεδα μελατονίνης ανάμεσα στις δύο ομάδες ασθενών (με και χωρίς επέμβαση καταρράκτη) καταγράφοντας μια “ομαλοποιημένη” αντίδραση στην ομάδα με επέμβαση καταρράκτη. , οι πέντε ασθενείς με επέμβαση καταρράκτη με ενδοφακούς χωρίς το φίλτρο για την μπλε ακτινοβολία, είχαν καλύτερο ύπνο και καλύτερες επιδόσεις σε γνωσιακά τεστ από εκείνους τους ασθενείς με ενδοφακούς με φίλτρο για την μπλε ακτινοβολία».