Βαριά Κατανάλωση Αλκοόλ: Το αλκοόλ είναι η πιο κοινή εθιστική ουσία στον κόσμο. Κάθε χρόνο, στις ΗΠΑ, η υπερβολική χρήση αλκοόλ κοστίζει 249 δισεκατομμύρια δολάρια και προκαλεί περίπου 88.000 θανάτους, καθώς και διάφορες χρόνιες ασθένειες και κοινωνικά προβλήματα. Η διαταραχή της χρήσης αλκοόλ, μια ιδιαίτερα διαδεδομένη, χρόνια, υποτροπιάζουσα διαταραχή, επηρεάζει περισσότερα από 14 εκατομμύρια άτομα μόνο στις ΗΠΑ, ενώ επιπλέον υπολειτουργεί σοβαρά, καθώς υπάρχουν μόνο τρεις μέτρια αποτελεσματικές φαρμακολογικές θεραπείες.
Η χρόνια έκθεση στο αλκοόλ έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί βαθιές νευροπροσαρμογές σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένης της πρόσληψης βασικών νευροδιαβιβαστών του στρες, προκαλώντας τελικά αλλαγές στον οργανισμό που συντηρούν την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ. Η περιοχή του εγκεφάλου που είναι γνωστή ως “πυρήνας της κοίτης της τελικής ράβδωσης” (BNST) εμπλέκεται καθοριστικά στη συμπεριφορική απόκριση στο στρες καθώς και στη χρόνια, παθολογική χρήση αλκοόλ. Ερευνητές από την Ιατρική Σχολή Chobanian & Avedisian του Πανεπιστημίου της Βοστώνης εντόπισαν ότι ένα πεπτίδιο που ονομάζεται πολυπεπτίδιο ενεργοποίησης της αδενυλικής κυκλάσης της υπόφυσης (PACAP), εμπλέκεται στη βαριά κατανάλωση αλκοόλ. Επιπλέον, ανακάλυψαν ότι το πεπτίδιο αυτό δρα στην περιοχή “πυρήνας της κοίτης της τελικής ράβδωσης” BNST. Χρησιμοποιώντας ένα καθιερωμένο πειραματικό μοντέλο για βαριά, διαλείπουσα κατανάλωση αλκοόλ, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι κατά τη διάρκεια της στέρησης, το μοντέλο αυτό παρουσίασε αυξημένα επίπεδα του νευροπεπτιδίου του στρες της αδενυλικής κυκλάσης της υπόφυσης PACAP επιλεκτικά στην περιοχή “πυρήνας της κοίτης της τελικής ράβδωσης” BNST, σε σύγκριση με το μοντέλο ελέγχου. Είναι ενδιαφέρον ότι παρόμοια αύξηση παρατηρήθηκε και στα επίπεδα ενός άλλου νευροπεπτιδίου του στρες που σχετίζεται στενά με την αδενυλική κυκλάση της υπόφυσης PACAP, του πεπτιδίου που σχετίζεται με το γονίδιο της καλσιτονίνης ή CGRP. Και τα δύο πεπτίδια έχουν εμπλακεί στο στρες καθώς και στην ευαισθησία στον πόνο, αλλά ο ρόλος τους στον εθισμό στο αλκοόλ είναι λιγότερο τεκμηριωμένος. Στη συνέχεια, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν έναν ιό σε ένα διαγονιδιακό μοντέλο για να μπλοκάρουν τις νευρικές οδούς που περιέχουν αδενυλική κυκλάση της υπόφυσης PACAP και φτάνουν ειδικά στον “πυρήνα της κοίτης της τελικής ράβδωσης” BNST. “Διαπιστώσαμε ότι η αναστολή της αδενυλικής κυκλάσης της υπόφυσης PACAP προς τον “πυρήνα της κοίτης της τελικής ράβδωσης” BNST μείωσε δραματικά τη βαριά κατανάλωση αιθανόλης”, εξήγησε η συν-συγγραφέας Valentina Sabino, Ph.D., συνδιευθύντρια του Εργαστηρίου Εθιστικών Διαταραχών της Σχολής καθώς και καθηγήτρια φαρμακολογίας, φυσιολογίας και βιοφυσικής.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα αποτελέσματα αυτά παρέχουν ενδείξεις ότι η εν λόγω πρωτεΐνη μεσολαβεί στις εθιστικές ιδιότητες του αλκοόλ. “Βρήκαμε έναν παίκτη-κλειδί, την αδενυλική κυκλάση της υπόφυσης PACAP, που οδηγεί στη βαριά κατανάλωση αλκοόλ, η οποία μπορεί να αποτελέσει στόχο για την ανάπτυξη νέων φαρμακολογικών θεραπειών”, πρόσθεσε ο συν-συγγραφέας Pietro Cottone, Ph.D., αναπληρωτής καθηγητής φαρμακολογίας, φυσιολογίας & βιοφυσικής και συνδιευθυντής του Εργαστηρίου Εξαρτησιογόνων Διαταραχών. Τα ευρήματα αυτά δημοσιεύονται στο διαδίκτυο στο περιοδικό eNeuro.