Τα έντομα είναι μέρος του καλοκαιριού, είτε μας αρέσει είτε όχι. Ενώ πολλές φορές τα τσιμπήματα ενός ζωύφιου είναι κάτι περισσότερο από μια ενοχλητική ταλαιπωρία, μερικά μπορεί να προκαλέσουν επείγουσα ιατρική κατάσταση, σύμφωνα με το Αμερικανικό Κολέγιο Επειγόντων Ιατρών (ACEP), το οποίο πρόσφερε συμβουλές για να ξεχωρίσετε το ένα από το άλλο. “Ενώ τα περισσότερα τσιμπήματα είναι ήσσονος σημασίας και μπορούν να αντιμετωπιστούν στο σπίτι, ορισμένες αντιδράσεις μπορεί γρήγορα να γίνουν σοβαρές ή απειλητικές για τη ζωή”, δήλωσε η Δρ Gillian Schmitz, πρόεδρος της ACEP. “Είναι σημαντικό να δίνετε προσοχή σε ορισμένα συμπτώματα ή αλλεργικές αντιδράσεις και να αναζητάτε επείγουσα φροντίδα όταν είναι απαραίτητο”.
Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να αντιμετωπίσουν τα τσιμπήματα σφήκας, μέλισσας ή σφήκας στο σπίτι με μια παγοκύστη και μια θεραπεία χωρίς συνταγή γιατρού για τον κνησμό, τον πόνο ή το πρήξιμο, σύμφωνα με το ACEP. Αυτό ισχύει εάν το πρήξιμο περιορίζεται στην περιοχή όπου έγινε το τσίμπημα ή δεν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης. Πηγαίνετε στο πλησιέστερο τμήμα επειγόντων περιστατικών εάν έχετε δυσκολία στην αναπνοή, ζάλη ή πρήξιμο στο πρόσωπο, στο στόμα, στα χείλη ή στη γλώσσα. Καλέστε αμέσως το 166, εάν κάποιος φαίνεται να παρουσιάζει αναφυλαξία, μια σοβαρή και δυνητικά απειλητική για τη ζωή αλλεργική αντίδραση. Η αναφυλαξία μπορεί να προκληθεί από τσιμπήματα εντόμων, ορισμένες τροφές, φάρμακα ή λάτεξ.
Όποιος γνωρίζει ότι έχει αυτόν τον κίνδυνο, ή ο γονέας ή ο κηδεμόνας του, θα πρέπει πάντα να φέρει ενέσιμη επινεφρίνη. Αυτό θα πρέπει να χορηγείται κατά τη διάρκεια της αναφυλαξίας, εάν είναι διαθέσιμο. “Τα προληπτικά μέτρα, όπως η εφαρμογή σπρέι για τα έντομα ή η χρήση κατάλληλου ρουχισμού για εξωτερικές δραστηριότητες, μπορούν να βοηθήσουν στην αποφυγή ενοχλητικών τσιμπημάτων”, είπε ο Schmitz. “Αλλά το να γνωρίζεις πότε να πας στο τμήμα επειγόντων περιστατικών μπορεί να σώσει μια ζωή”. Μια άλλη αλληλεπίδραση με σφάλματα είναι η ενσωμάτωση ενός κρότωνα στο δέρμα σας. Εάν συμβεί αυτό, είναι σημαντικό να αφαιρέσετε το τσιμπούρι γρήγορα.
Μην ρίχνετε χημικά πάνω του και μην προσπαθείτε να το αφαιρέσετε με δύναμη. Αντίθετα, χρησιμοποιήστε καθαρό τσιμπιδάκι για να πιάσετε το τσιμπούρι όσο το δυνατόν πιο κοντά στην επιφάνεια του δέρματος και, στη συνέχεια, τραβήξτε το προς τα πάνω με μια σταθερή κίνηση. Αποφύγετε να στρίβετε ή να τραντάζετε το τσιμπούρι. Μια λοίμωξη μπορεί να αναπτυχθεί εάν μέρη της σπάσουν και παραμείνουν στο δέρμα. Πηγαίνετε στο γιατρό εάν το τσιμπούρι δεν μπορεί να αφαιρεθεί με ασφάλεια. Άλλα σημάδια ότι είναι απαραίτητη η ιατρική φροντίδα περιλαμβάνουν κηλίδες στις παλάμες ή τα πέλματα που θα μπορούσαν να υποδεικνύουν μια ασθένεια που μεταδίδεται από κρότωνες, όπως η νόσος του Lyme.
Τα τσιμπήματα κουνουπιών είναι συχνά μια ενόχληση που προκαλεί περισσότερο φαγούρα παρά επώδυνη. Μπορείτε να αντιμετωπίσετε τα τσιμπήματα με σπρέι, κρέμες ή φάρμακα χωρίς συνταγή γιατρού για να μειώσετε το πρήξιμο. Εάν εμφανίσετε επίμονα συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη, όπως πυρετό, πόνο στο κεφάλι ή στο σώμα ή στομαχικές διαταραχές, ωστόσο, μπορεί να είναι σημάδι ασθένειας που μεταδίδεται από τα κουνούπια. Αυτά περιλαμβάνουν τον ιό Ζίκα και τον ιό του Δυτικού Νείλου. Μια ασθένεια που μεταδίδεται από τα κουνούπια μπορεί να εξελιχθεί και να περιλαμβάνει δυσκαμψία στον αυχένα, σύγχυση, αλλαγές στην όραση ή άλλες λειτουργίες που σχετίζονται με τον εγκέφαλο, το νευρικό σύστημα ή το νωτιαίο μυελό, επομένως θα πρέπει να αναζητήσετε επείγουσα περίθαλψη με τυχόν συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη.