Τραύματα: Οι υδρογέλες είναι κατασκευασμένα υλικά που απορροφούν και συγκρατούν νερό και επί του παρόντος χρησιμοποιούνται σε διάφορες ιατρικές θεραπείες, συμπεριλαμβανομένου του επιδέσμου τραυμάτων. Το πρόβλημα με τις τρέχουσες υδρογέλες είναι ότι προσκολλώνται αδιακρίτως σε όλες τις επιφάνειες, πράγμα που σημαίνει ότι ο επίδεσμος πληγών μπορεί ενδεχομένως να βλάψει τον ευαίσθητο ιστό καθώς επουλώνεται.
Οι ερευνητές της McGill ανακάλυψαν ότι είναι δυνητικά δυνατός ο χειρισμός του τρόπου με τον οποίο οι επιφάνειες των υδρογελών είναι διατεταγμένες ώστε να προγραμματίζουν όχι μόνο πού θα προσκολληθούν, δηλαδή, σε ορισμένες επιφάνειες και όχι σε άλλες, αλλά και με ποιον βαθμό έντασης και πόσο γρήγορα η πρόσφυση μπορεί να εδραιωθεί με την πάροδο του χρόνου. Όταν πρόκειται για τη φροντίδα τραύματος, αυτό σημαίνει ότι το συγκολλητικό τζελ μπορεί να προγραμματιστεί ώστε να σχηματίζει ισχυρούς δεσμούς με υγιή ιστό και αδύναμους δεσμούς με τραυματισμένο ιστό, αποτρέποντας δευτερογενείς βλάβες. «Αυτή η εργασία είναι δυνητικά ωφέλιμη για τους χειρουργούς, καθώς θα τους δώσει αρκετό χρόνο για να τοποθετήσουν με ακρίβεια μια κόλλα που προσκολλάται μόνο στην επιθυμητή θέση αλλά όχι σε άλλες», λέει ο Zhen Yang, μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών στο Πανεπιστήμιο McGill και ο πρώτος συγγραφέας του άρθρου που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο PNAS.
«Το επόμενο βήμα στην έρευνα είναι να δούμε πώς αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε, επίσης, να ωφελήσει τον σχεδιασμό ιατρικών συσκευών που προορίζονται για παρατεταμένη απελευθέρωση φαρμάκου στις επιφάνειες των ιστών».
