ΝΕΑ ΥΓΕΙΑΣ

Τι είναι το γλαύκωμα τελικού σταδίου; 

Τι είναι το γλαύκωμα τελικού σταδίου; 
Συμπτώματα του γλαυκώματος τελικού σταδίου περιλαμβάνουν την περιφερική απώλεια όρασης, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε κεντρική απώλεια, καθώς και τη δυσκολία στην αντίληψη των λεπτομερειών.

Το γλαύκωμα είναι μια οφθαλμική πάθηση που επηρεάζει το οπτικό νεύρο και μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια όρασης ή ακόμη και τύφλωση, αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως. Το γλαύκωμα τελικού σταδίου αναφέρεται στην προχωρημένη φάση της πάθησης, όπου οι βλάβες στο οπτικό νεύρο έχουν επιφέρει σημαντική απώλεια της όρασης.

Πιο αναλυτικά, το γλαύκωμα προκύπτει συχνά όταν υπάρχει αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης (ΙΟΡ) λόγω της κακής αποχείρισης υγρών μέσα στον οφθαλμό. Αυτή η αύξηση της πίεσης βλάπτει το οπτικό νεύρο, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη μεταφορά των οπτικών πληροφοριών από τον αμφιβληστροειδή στον εγκέφαλο. Στην περίπτωση του γλαυκώματος τελικού σταδίου, η βλάβη έχει προχωρήσει σε σημείο που οι ασθενείς τείνουν να παρουσιάζουν σοβαρές μειώσεις στην οπτική πεδιάδα τους.

Συμπτώματα του γλαυκώματος τελικού σταδίου περιλαμβάνουν την περιφερική απώλεια όρασης, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε κεντρική απώλεια, καθώς και τη δυσκολία στην αντίληψη των λεπτομερειών. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, οι ασθενείς μπορεί να παρατηρήσουν σκοτεινές κηλίδες στο οπτικό τους πεδίο ή ακόμα και να βιώσουν τύφλωση σε μία ή και τις δύο πλευρές.

Η διάγνωση του γλαυκώματος τελικού σταδίου γίνεται μέσω μιας σειράς οφθαλμολογικών εξετάσεων, όπως η καταγραφή της ενδοφθάλμιας πίεσης, η εκτίμηση του οπτικού νεύρου και η μέτρηση του οπτικού πεδίου. Για τους ασθενείς που έχουν φτάσει σε αυτό το στάδιο, η θεραπεία επικεντρώνεται συνήθως στη σταθεροποίηση της κατάστασης για να αποφευχθεί περαιτέρω απώλεια όρασης. Οι μέθοδοι θεραπείας μπορεί να περιλαμβάνουν τη χρήση φαρμάκων, χειρουργικές επεμβάσεις όπως η λέιζερ ή άλλες χειρουργικές διαδικασίες.

Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή παρακολούθηση είναι κρίσιμες για την πρόληψη της εξέλιξης του γλαυκώματος σε προχωρημένα στάδια. Οι ασθενείς που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο (όπως οι ηλικιωμένοι ή όσοι έχουν οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος) θα πρέπει να κάνουν τακτικούς οφθαλμολογικούς ελέγχους, προκειμένου να διασφαλίσουν την καλύτερη δυνατή φροντίδα της όρασής τους.