Η σαρκοείδωση είναι μια σπάνια φλεγμονώδης νόσος που προκαλεί το σχηματισμό μικρών σβώλων ή οζιδίων (που ονομάζονται κοκκιώματα) σε διάφορα όργανα του σώματος, συνηθέστερα στους πνεύμονες, στους λεμφαδένες, στα μάτια και στο δέρμα. Η αιτία της σαρκοείδωσης δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά πιστεύεται ότι περιλαμβάνει μια ανώμαλη ανοσοαπόκριση σε ένα άγνωστο έναυσμα, όπως μια μόλυνση ή έκθεση σε περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Τα συμπτώματα της σαρκοείδωσης μπορεί να ποικίλλουν ευρέως ανάλογα με τα όργανα που επηρεάζονται, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, επίμονο βήχα, δύσπνοια, πρησμένους λεμφαδένες, δερματικά εξανθήματα και προβλήματα στα μάτια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η σαρκοείδωση μπορεί να προκαλέσει μη αναστρέψιμη βλάβη σε όργανα και ιστούς εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία.
Η θεραπεία της σαρκοείδωσης επικεντρώνεται στη διαχείριση των συμπτωμάτων, στη μείωση της φλεγμονής και στην πρόληψη των επιπλοκών. Το σχέδιο θεραπείας για κάθε ασθενή εξατομικεύεται με βάση τη βαρύτητα της νόσου και τα εμπλεκόμενα όργανα. Σε πολλές περιπτώσεις, η σαρκοείδωση μπορεί να υποχωρήσει μόνη της χωρίς θεραπεία, αλλά ορισμένοι ασθενείς μπορεί να χρειαστούν φάρμακα για να βοηθήσουν στον έλεγχο της φλεγμονής και των συμπτωμάτων. Ορισμένα φάρμακα βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής και στην καταστολή της υπερδραστήριας απόκρισης του ανοσοποιητικού συστήματος.
Εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορεί επίσης να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων της σαρκοείδωσης. Η διακοπή του καπνίσματος, η αποφυγή της έκθεσης σε περιβαλλοντικούς παράγοντες και η διατήρηση μιας υγιεινής διατροφής και τακτικής ρουτίνας άσκησης μπορούν όλα να βοηθήσουν στη βελτίωση της συνολικής υγείας και ευεξίας των ασθενών με σαρκοείδωση.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η σαρκοείδωση μπορεί να προχωρήσει σε ύφεση από μόνη της, με τα συμπτώματα να εξαφανίζονται χωρίς θεραπεία. Ωστόσο, η τακτική παρακολούθηση και τα ραντεβού παρακολούθησης με έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης είναι σημαντικά για την παρακολούθηση της εξέλιξης της νόσου και τη διασφάλιση ότι η θεραπεία προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες.