ΝΕΑ ΥΓΕΙΑΣ

Θνησιγένεια εγκυμοσύνη: Γιατί δεν αποτελεί σφάλμα της μητέρας; [vid]

Θνησιγένεια εγκυμοσύνη: Γιατί δεν αποτελεί σφάλμα της μητέρας; [vid]
Θνησιγένεια εγκυμοσύνη: Αυτό που πολλοί άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν είναι ότι ο πλακούντας είναι ένα όργανο του μωρού, όχι της μητέρας. Ως εκ τούτου, η μητέρα έχει πολύ λίγο, έως καθόλου έλεγχο σε αυτό το όργανο. Δεν μπορεί να αποτρέψετε τη γήρανση.

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Ερευνητές και καλλιτέχνες από το Ινστιτούτο Ιατρικών Ερευνών Hunter (HMRI) και το Πανεπιστήμιο του Newcastle συνεργάστηκαν για να δημιουργήσουν ένα εργαλείο για να βοηθήσουν τις γυναίκες που έχουν βιώσει τη θνησιγένεια. Βασισμένο σε έρευνα που διεξήχθη από τον διακεκριμένο βραβευμένο καθηγητή, Roger Smith AM και την ομάδα του από το Mothers and Babies Research Center στο HMRI, το βίντεο προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα συναισθήματα ενοχής που βιώνουν συχνά οι μητέρες μετά τη θνησιγένεια. “Με περισσότερες από 2.100 εγκυμοσύνες που καταλήγουν σε θνησιγένεια κάθε χρόνο στην Αυστραλία, το βίντεο είναι κρίσιμο για να βοηθήσει τις μαμάδες να κατανοήσουν ότι η θνησιγένεια δεν είναι δικό τους λάθος, είπε ο καθηγητής Smith.


Το εργαλείο έφτασε μετά την ανακάλυψη που έκανε η ομάδα το 2019, εντοπίζοντας ότι η ανεξήγητη θνησιγένεια είναι συχνά το αποτέλεσμα “γήρανσης του πλακούντα”. Αυτή η διαδικασία γήρανσης είναι πολύπλοκη και δεν επηρεάζεται από τη συμπεριφορά της μητέρας. “Αυτό που πολλοί άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν”, εξηγεί ο καθηγητής Smith, “είναι ότι ο πλακούντας είναι ένα όργανο του μωρού, όχι της μητέρας. Ως εκ τούτου, η μητέρα έχει πολύ λίγο, έως καθόλου έλεγχο σε αυτό το όργανο. Δεν μπορεί να αποτρέψετε τη γήρανση”. Το βίντεο, “Όλοι γεννιόμαστε από τα αστέρια” και το συνοδευτικό άρθρο δημοσιεύτηκε στο διάσημο American Journal of Obstetrics and Gynecology. Είναι μια συλλογική δουλειά μεταξύ του Mothers and Babies Research Center, του καλλιτέχνη Lee Dedman του Πανεπιστημίου του Newcastle και του συνθέτη David Banney.

Ενώ οι επιστήμονες γενικά συνεργάζονται με περιοδικά για να επικοινωνήσουν την έρευνα με γιατρούς και άλλους ερευνητές, αυτό το βίντεο έχει δημιουργηθεί κυρίως για να επικοινωνεί απευθείας με τους ίδιους τους ασθενείς. Παράδοση των αποτελεσμάτων της έρευνας μέσω μουσικής και πλούσιων εικόνων για να προσπαθήσει να ξεπεράσει την πολυπλοκότητα και να φτάσει σε θλιμμένους γονείς που μπορεί να υποφέρουν από ενοχές και σχετιζόμενη κατάθλιψη. Η Red Nose Australia είναι μια κορυφαία αρχή σχετικά με τις συμβουλές ασφαλέστερης εγκυμοσύνης και την υποστήριξη πένθους για τα άτομα που επηρεάζονται από το θάνατο ενός μωρού ή παιδιού. Η CEO της Red Nose, Keren Ludksi, λέει ότι αυτό το βίντεο είναι μια πολύτιμη πηγή για να βοηθήσει τις θλιμμένες μητέρες.

“Ο θυμός, η ντροπή και η ενοχή είναι συναισθήματα που βιώνουν πολλοί γονείς που έχουν βιώσει μια θνησιγένεια. Αν και αυτά τα συναισθήματα είναι απολύτως φυσιολογικά, αποτελούν πρόκληση για τους γονείς”, είπε η κα Ludski. Έχοντας έναν πόρο pου βοηθά στην εξήγηση της λειτουργίας του πλακούντα και του τρόπου με τον οποίο η αποτυχία του μπορεί να προκαλέσει θνησιγένεια θα βοηθήσει ενδεχομένως στη μείωση αυτού του φυσικού αισθήματος ενοχής. Στοιχεία από τις ΗΠΑ δείχνουν ότι το 83% των μητέρων που έχουν βιώσει περιγεννητική απώλεια, συμπεριλαμβανομένης της θνησιγένειας, βιώνουν ενοχές, που συνδέονται με την κατάθλιψη.

Η εμπειρία μιας θνησιγένειας αυξάνει επίσης τον κίνδυνο διάλυσης της σχέσης κατά 40%. Οι επιστήμονες στο HMRI συνεχίζουν να αναπτύσσουν εξετάσεις αίματος για να εντοπίσουν την παρουσία ενός γηρασμένου πλακούντα που θα επιτρέψει τον τοκετό του μωρού πριν πεθάνει. Η ομάδα εργάζεται επίσης σε φάρμακα που βοηθούν στην επιβράδυνση της γήρανσης του πλακούντα και ελπίζουμε να αποτρέψουν τη θνησιγένεια. Το περιοδικό θα προωθήσει το εργαλείο και θα το κάνει διαθέσιμο σε όλο τον κόσμο σε μαιευτήρες, μαίες και συμβουλευτικές υπηρεσίες, όπως το Red Nose, για να βοηθήσουν τις οικογένειες που θρηνούν.