Η χρήση τηλεοράσεων και tablet ως «e-babysitters» μειώνει πραγματικά τον χρόνο που αφιερώνουν τα νήπια αλληλεπιδρώντας με τους γονείς ή άλλους φροντιστές, δείχνει νέα έρευνα. Η αυστραλιανή ομάδα ερευνητών αποκαλεί το φαινόμενο “τεχνοδιάσκεψη” – ένα σενάριο όπου “η έκθεση των μικρών παιδιών στον χρόνο οθόνης παρεμποδίζει τις ευκαιρίες να μιλήσουν και να αλληλεπιδράσουν στο περιβάλλον του σπιτιού τους”. Οι ερευνητές δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στις 4 Μαρτίου στο περιοδικό JAMA Pediatrics.
Οι τρέχουσες κατευθυντήριες οδηγίες από την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής για παιδιά ηλικίας 2 έως 5 ετών συνιστούν «όχι περισσότερο από μία ώρα την ημέρα [χρήση μέσων ενημέρωσης], ώστε να δίνεται στα παιδιά αρκετός χρόνος για να ασχοληθούν με άλλες δραστηριότητες σημαντικές για την υγεία και την ανάπτυξή τους». Δυστυχώς, πολλά νήπια εκτίθενται σε οθόνες με πολύ υψηλότερους ρυθμούς από αυτό. Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές με επικεφαλής τη Mary Brushe, του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας στην Αδελαΐδα, παρακολούθησαν τον χρόνο που καταναλώνουν τα νήπια από 220 οικογένειες κατά μέσο όρο στην οθόνη.
Παρακολούθησαν επίσης πόσο χρόνο περνούσαν αυτά τα παιδιά μιλώντας με τους γονείς τους. Τα παιδιά παρακολουθήθηκαν από την ηλικία των 12 έως 36 μηνών. Η ομάδα του Brushe χρησιμοποίησε προηγμένη τεχνολογία για να παρακολουθήσει όλα αυτά: Κάθε έξι μήνες, τα παιδιά περνούσαν μια μέρα φορώντας ειδικά μπλουζάκια ή γιλέκα που ήταν εξοπλισμένα με ευαίσθητες οθόνες. Οι οθόνες παρακολουθούσαν και διαφοροποιούσαν τον ηλεκτρονικό θόρυβο (που εκπέμπεται από τις οθόνες) και τη γλώσσα που μιλούσε το παιδί, ο γονέας ή άλλος ενήλικας.
Το κύριο εύρημα της μελέτης ήταν σαφές.
«Οι αυξήσεις του χρόνου οθόνης συσχετίστηκαν με μείωση των μετρήσεων της ομιλίας γονέα-παιδιού», διαπίστωσαν οι ερευνητές. Μέχρι την ηλικία των 3 ετών, το μέσο παιδί της μελέτης παρακολουθούσε κάποιο είδος οθόνης για δύο ώρες και 52 λεπτά κάθε μέρα. Και «για κάθε επιπλέον λεπτό της οθόνης, τα παιδιά άκουγαν λιγότερες λέξεις για ενήλικες, μιλούσαν λιγότερες φωνές και εμπλέκονταν σε λιγότερες αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους», διαπίστωσε η ομάδα του Brushe.
Για να το θέσουμε πιο συγκεκριμένα, μέχρι την ηλικία των 3 ετών, κάθε επιπλέον λεπτό που αφιερώθηκε κοιτώντας μια τηλεόραση ή οθόνη υπολογιστή συνδέθηκε με 6,6 λιγότερες λέξεις που ειπώθηκαν με έναν ενήλικα εκείνη την ημέρα, διαπίστωσε η ομάδα. Οι γονείς μπορεί να μην γνωρίζουν τον αντίκτυπο του χρόνου οθόνης στην ανάπτυξη των παιδιών και μπορεί να «χρειάζονται υποστήριξη για την κατανόηση της πιθανής συσχέτισης του χρόνου οθόνης με ευκαιρίες για παιδιά και ενήλικες να μιλήσουν και να αλληλεπιδράσουν στο περιβάλλον του σπιτιού τους», ανέφεραν οι ερευνητές.