Οι επαγγελματίες αθλητές διαγιγνώσκονται μερικές φορές με σύνδρομο θωρακικής εξόδου. Η διαταραχή μπορεί να διαγνωστεί λανθασμένα, κάτι που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό λαμβάνοντας υπόψη πόσο υψηλά μπορεί να είναι τα διακυβεύματα. Ορισμένες μορφές συνδρόμου θωρακικής εξόδου μπορεί να προκαλέσουν μόνιμη βλάβη. Σε μια ακραία περίπτωση, μπορεί να χάσετε ένα χέρι λόγω διαταραχής της ροής του αίματος. Ποια είναι η ασθένεια, τα προειδοποιητικά σημάδια της και πότε πρέπει να αναζητήσετε βοήθεια;
Τι είναι το σύνδρομο θωρακικής εξόδου;
Στη βάση του λαιμού του καθενός, υπάρχει χώρος για μια δέσμη νεύρων, μια αρτηρία και μια φλέβα. Σε μερικούς ανθρώπους, αυτός ο χώρος δεν προσφέρει αρκετό χώρο και για τους τρεις .Ή ο χώρος γίνεται ανεπαρκής όταν ένας αθλητής χρησιμοποιεί συχνά τους μύες στον ώμο και τον λαιμό και μεγαλώνουν. Όλα γίνονται τσιμπήματα, και από εκεί αρχίζει το πρόβλημα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι –έως και το 90% των ασθενών με σύνδρομο θωρακικής εξόδου– παθαίνουν τη νευρογενή εκδοχή της νόσου, όπου μόνο το νευρικό πλέγμα είναι τσιμπημένο. Ως αποτέλεσμα, τα άτομα παρουσιάζουν συμπτώματα του βραχίονα όπως πόνο και μούδιασμα. Τελικά η διαταραχή μπορεί να γίνει εξουθενωτική. Τα άλλα δύο – φλεβική και αρτηριακή – συμβαίνουν όταν συμπιέζεται είτε η φλέβα είτε η αρτηρία. Αυτές οι καταστάσεις είναι πιο σοβαρές και συνήθως απαιτούν χειρουργική επέμβαση.
Τόσο η φλεβική όσο και η αρτηριακή εκδοχή του συνδρόμου θωρακικής εξόδου μπορεί να επηρεάσουν τη ροή του αίματος. Στην περίπτωση της φλέβας, μπορεί να αναπτυχθούν θρόμβοι αίματος. Τα μπλοκαρίσματα προκαλούν πρήξιμο του βραχίονα. Συχνά το πρήξιμο είναι τόσο σοβαρό, που ο ασθενής δεν μπορεί πλέον να κινήσει το χέρι του. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η επιστροφή αίματος από το χέρι μπορεί να διαταραχθεί οριστικά.
Όταν η αρτηρία συμπιέζεται, ένα ανεύρυσμα – ένα μπαλόνι της αρτηρίας – μπορεί να εμφανιστεί καθώς η ροή του αίματος στον βραχίονα διακόπτεται. «Οι άνθρωποι μπορεί να χάσουν δάχτυλα, χέρια, ακόμη και χέρια», είπε ο Άλι. «Οι άνθρωποι μπορεί να πεθάνουν από αυτό σε σοβαρές περιπτώσεις». Οι θρόμβοι των φλεβών μπορεί επίσης να είναι θανατηφόροι εάν ταξιδεύουν στους πνεύμονες, αλλά συνήθως η βλάβη εντοπίζεται στο χέρι. Το αποτέλεσμα ονομάζεται εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, μια κατάσταση όπου ο θρόμβος πιέζει το αίμα γύρω από την απόφραξη και εμφανίζεται οίδημα.
Τρόποι αντιμετώπισης
Υπάρχει ένα παλιό ρητό στη χειρουργική. Αν χειρουργηθείτε για πόνο, το μόνο που θα πάρετε πίσω σε αντάλλαγμα είναι ο πόνος. Με άλλα λόγια, στην περίπτωση της πιο κοινής νευρολογικής εκδοχής της νόσου, οι γιατροί συνήθως δεν συνιστούν χειρουργική επέμβαση. Αντίθετα, η φυσικοθεραπεία συνιστάται συχνά για την ανακούφιση της πίεσης στο νεύρο του λαιμού ως θεραπεία πρώτης γραμμής. Μόνο μετά την αποτυχία της συντηρητικής αντιμετώπισης προσφέρεται χειρουργική επέμβαση.
Αλλά όταν πρόκειται για τη σπανιότερη φλεβική και αρτηριακή εκδοχή της νόσου, η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη. Οι γιατροί αφαιρούν συχνά την πρώτη πλευρά κάτω από την κλείδα για να ανακουφίσουν μέρος της πίεσης. Μπορούν επίσης να αφαιρέσουν τμήματα μυών. Οι ασθενείς συνήθως δεν χάνουν ούτε τη σάρκα. Το πλευρό δεν εξυπηρετεί καμία λειτουργία και άλλοι μύες κλωτσάνε για να αναλάβουν τους αντίστοιχους που λείπουν.
Πότε πρέπει να ζητήσετε βοήθεια;
Εάν οι άνθρωποι έχουν πρήξιμο και πόνο στα χέρια απουσία τραύματος – εάν είναι πραγματικά πρησμένο και επώδυνο, θα μπορούσε να είναι εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση. Εάν, εκτός από τον πόνο, το δέρμα σας φαίνεται κηλιδωμένο και είναι δροσερό στην αφή, ένα αγγειακό πρόβλημα θα μπορούσε να είναι ο ένοχος. Αλλά κάθε φορά που αισθάνεστε πόνο που είναι εξουθενωτικό ή επηρεάζει την ικανότητά σας να σηκώνετε τα χέρια σας, μιλήστε με το γιατρό σας.