Το σύνδρομο ξένης προφοράς (FAS) είναι μια σπάνια κινητική διαταραχή της ομιλίας που αναγκάζει τους ασθενείς να μιλούν τη μητρική τους γλώσσα με μια προφορά που γίνεται αντιληπτή ως μη μητρική από τους ομιλητές της ίδιας κοινότητας ομιλίας. Αυτή η «μη ιθαγένεια» είναι το αποτέλεσμα υπερτμηματικών ή και τμηματικών αλλαγών, οι οποίες σύμφωνα με τα κριτήρια που προτείνει ο Whitaker (1982) είναι συνέπεια βλάβης στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Συχνά, η αιτιολογία είναι εγκεφαλικό επεισόδιο ή εγκεφαλικό τραύμα που επηρεάζει τις κυρίαρχες γλωσσικές περιοχές του εγκεφάλου.
Ωστόσο, το FAS έχει επίσης συσχετιστεί με άλλες αιτιολογίες συμπεριλαμβανομένης της FAS, νεοπλάσματα και αγγειακή άνοια που υποστηρίζουν ότι το FAS δεν προκαλείται μόνο από οξεία νευρολογική βλάβη, αλλά μπορεί επίσης να προκύψει από ψυχογενή ζητήματα. Στην ψυχογενή FAS, η προφορά συνδέεται με μια ψυχολογική/ψυχιατρική διαταραχή. Επιπλέον, οι Verhoeven και Mariën (2010) εντόπισαν επίσης έναν μικτό τύπο στον οποίο το FAS αναπτύσσεται αρχικά με βάση μια νευρολογική διαταραχή. Αυτό επηρεάζει τους ασθενείς τόσο βαθιά που αναπτύσσουν περαιτέρω την προφορά προκειμένου να δημιουργήσουν την εντύπωση μιας πιο αυθεντικής προσωπικότητας.
Για τις περισσότερες από τις ψυχογενείς περιπτώσεις που έχουν αναφερθεί μέχρι στιγμής, θεωρήθηκε ψυχογενές αίτιο επειδή δεν ήταν δυνατό να προσδιοριστεί με σαφήνεια μια νευρολογική διαταραχή. Μερικοί συγγραφείς έχουν απορρίψει την ιδέα του ψυχογενούς FAS λόγω διαγνωστικών δυσκολιών για την αντικειμενοποίηση αυτής της κατάστασης. Σε ορισμένους ασθενείς που διαγνώστηκαν με ψυχογενή FAS επαναλαμβανόμενη, η απεικόνιση του εγκεφάλου με CT ή MRI αποκάλυψε δομική βλάβη, αλλά τα προβλήματα ομιλίας ήταν δυσανάλογα σε σχέση με τη βλάβη.
Επιπλέον, στην πλειονότητα των ψυχογενών περιπτώσεων FAS τα συμπτώματα κυμαίνονταν, αυξάνονταν σε ορισμένα κοινωνικά και συναισθηματικά πλαίσια, μειώνονταν ή ακόμη και υποχωρούσαν πλήρως σε άλλα. Μια τέτοια άτυπη κυμαινόμενη πορεία συμπτωμάτων είναι τυπική για διαταραχές λόγου και φωνής ψυχογενούς προέλευσης. Όταν το FAS χαρακτηρίζεται από αυτά τα φαινόμενα και σχετίζεται με αναγνωρίσιμα ψυχολογικά προβλήματα, για παράδειγμα κατάθλιψη, οικογενειακό ιστορικό ή και αυτοκτονικός ιδεασμός μπορεί να αναμένεται μια μη οργανική προέλευση.