Ερευνητές από το Νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφειας (CHOP) ανακάλυψαν ότι η δυσλειτουργία σε έναν σημαντικό υποτύπο κυττάρων στο νευρωνικό δίκτυο του εγκεφάλου συμβάλλει σε χρόνια συμπτώματα στη νευροαναπτυξιακή διαταραχή σύνδρομο Dravet. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν σήμερα στο περιοδικό Cell Reports. Το σύνδρομο Dravet είναι μια μορφή γενετικής επιληψίας που χαρακτηρίζεται από επιληπτικές κρίσεις που ξεκινούν τον πρώτο χρόνο της ζωής, μαζί με διαφορές στην ανάπτυξη της παιδικής ηλικίας και χαρακτηριστικά της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού. Τα παιδιά με σύνδρομο Dravet έχουν επίσης αυξημένες πιθανότητες πρόωρου θανάτου, καθιστώντας τη σωστή διάγνωση και θεραπεία της διαταραχής κρίσιμης σημασίας.
https://www.youtube.com/watch?v=ehIki1mUFVk
Περισσότερο από το 90% των παιδιών με σύνδρομο Dravet έχουν μια παθογόνο ή ασθένεια που προκαλεί παραλλαγή στο γονίδιο SCN1A, το οποίο κάνει την πρωτεΐνη Nav1.1, ένα κανάλι νατρίου που είναι σημαντικό για τη δραστηριότητα των κυττάρων που καταστέλλουν τις κρίσεις που ονομάζονται ενδονευρώνες και Συγκεκριμένα, ένας υποτύπος ενδονεύρων που ονομάζεται ενδονευρώνας παρβαλβουμίνης. “Το σύνδρομο Dravet επηρεάζει 1 στα 14.000 παιδιά στον κόσμο και έχει βαθιά επίδραση στα ίδια και τις οικογένειές τους”, δήλωσε ο Ethan Goldberg, MD, Ph.D., παιδονευρολόγος και διευθυντής της Epilepsy Neurogenetics Initiative (ENGIN) στο CHOP and επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Λεπτομέρειες για την μελέτη
“Μπορούμε να μοντελοποιήσουμε το σύνδρομο Dravet στο εργαστήριο για να κατανοήσουμε ακριβώς πώς η απώλεια του SCN1A παράγει τα κλινικά χαρακτηριστικά που είναι χαρακτηριστικά της νόσου για να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων θεραπειών και, μια μέρα, μια θεραπεία”. Προηγούμενη εργασία από το εργαστήριο Goldberg έδειξε ότι η μη φυσιολογική ηλεκτρική δραστηριότητα αυτών των νευρώνων παρβαλβουμίνης σε ένα προκλινικό πειραματικό μοντέλο του συνδρόμου Dravet ήταν μόνο παροδική, με αυτούς τους νευρώνες να ανακτούν τη φυσιολογική δραστηριότητα στη χρόνια φάση της διαταραχής.
Αυτό δημιούργησε ένα αίνιγμα για την ερευνητική κοινότητα: γιατί οι ασθενείς με σύνδρομο Dravet συνεχίζουν να έχουν επιληπτικές κρίσεις, γνωστική εξασθένηση και χαρακτηριστικά διαταραχής του φάσματος του αυτισμού; Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές ανέπτυξαν μια μέθοδο για την αξιολόγηση της λειτουργίας των ενδονευρώνων παρβαλβουμίνης σε δύο διαφορετικά χρονικά σημεία. Η πρώιμη σοβαρότητα της νόσου προκαλείται από ανωμαλίες στην ηλεκτρική δραστηριότητα του ενδονευρώνα παρβαλβουμίνης, η οποία επιτρέπει στους νευρώνες να στείλουν ένα μήνυμα στους γειτονικούς νευρώνες. Ωστόσο, η χρόνια δυσλειτουργία οφειλόταν αντ’ αυτού σε εξασθενημένη συναπτική μετάδοση.
Eνώ οι ενδονευρώνες παρβαλβουμίνης ανέκτησαν την ικανότητα να παράγουν ηλεκτρική δραστηριότητα, αυτή η δραστηριότητα δεν εξαπλώθηκε κάτω από το νεύρο ή τον άξονα στη σύναψη για να αναστείλει άλλους νευρώνες, οι οποίοι απαιτούνται για την καταστολή των επιληπτικών κρίσεων. Ενώ χρειάζεται περισσότερη δουλειά για να μεταφραστεί αυτή η έρευνα σε άμεσες ανθρώπινες εφαρμογές, οι ερευνητές σημειώνουν ότι το SCN1A μπορεί να είναι ένας βιώσιμος θεραπευτικός στόχος για ασθενείς με σύνδρομο Dravet, ιδιαίτερα εάν υπάρχουν τρόποι να αυξηθεί η έκφρασή του στον άξονα για να ξεπεραστεί η εξασθενημένη σηματοδότηση και η συναπτική μετάδοση.