Η χρόνια δυσκοιλιότητα είναι ένα κοινό πρόβλημα, αλλά σπάνια οι ασθενείς ζητούν ιατρική βοήθεια με αποτέλεσμα, άθελά τους, να αφήνουν απροστάτευτο τον οργανισμό τους σε επικίνδυνες καταστάσεις. Η χρόνια δυσκοιλιότητα μπορεί να συνοδεύσει έναν μακρύ κατάλογο ιατρικών προβλημάτων, όπως νευρολογικές διαταραχές (νόσος του Πάρκινσον ή σκλήρυνσης κατά πλάκας) ή μεταβολικές παθήσεις (υποθυρεοειδισμός ή χαμηλά επίπεδα μαγνησίου στο αίμα).
Ως δυσκοιλιότητα θεωρείται η μείωση της συχνότητας των κενώσεων σε λιγότερες από τρεις την εβδομάδα ή η ανάγκη για σημαντικά αυξημένη εφαρμογή πίεσης ώστε να επιτευχθεί η αφόδευση. Η κατάσταση κατά την οποία καθυστερεί να γίνει η κένωση του εντέρου, τα κόπρανα εφ’ όσον παραμένουν για πολύ στο παχύ έντερο υφίστανται αφυδάτωση και γίνονται ξηρά και σκληρά.
Η δυσκοιλιότητα είναι συνέπεια της δυσλειτουργίας του πεπτικού συστήματος σχετικά με την κένωση του εντέρου. Η γαστρεντερική οδός του ανθρώπου, έχει μήκος επτά μέτρα, από το στόμα μέχρι τον πρωκτό. Αυτά τα επτά μέτρα είναι στριμωγμένα στον περιορισμένο χώρο της κοιλιακής χώρας, όπου έχει ύψος περίπου 60 εκατοστά. Η προώθηση του γαστρικού περιεχομένου αρχίζει αμέσως μετά από τη λήψη γεύματος.
Το χρονικό όμως διάστημα της πλήρους κένωσης του στομάχου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, από τους οποίους οι κυριότεροι είναι η ποσότητα και η σύσταση της τροφής, ο χρόνος που μεσολάβησε από τη λήψη προηγούμενου γεύματος, καθώς και η ψυχική κατάσταση του ατόμου. Όταν η πρόσληψη τροφής είναι μέτρια σε ποσότητα, η κένωση του στομάχου γίνεται μέσα σε 3-4 ώρες. Όταν όμως η τροφή περιέχει μεγάλη ποσότητα λίπους, η κένωση μπορεί να παραταθεί μέχρι 6 ή 8 ώρες.
Πολλές φορές υπάρχει δυσκοιλιότητα παρά την καθημερινή αφόδευση. Στην περίπτωση αυτή, είτε πρόκειται για ατελή κένωση, δηλ. αποβολή μικρής ποσότητας κοπράνων και κατακράτησης μέρους αυτών στο παχύ έντερο, είτε τα κόπρανα που αποβάλλονται είναι ξηρά και σκληρά, επειδή παραμένουν για πολύ στο παχύ έντερο. Η δυσκοιλιότητα μπορεί να οφείλεται σε πολλά και διαφορετικά αίτια. Είναι αλήθεια ότι το πρόβλημα της δυσκοιλιότητας έχει καταγραφεί από την αρχαιότητα, αλλά ακόμα και σήμερα δεν μας είναι απόλυτα σαφείς οι αιτίες που την προκαλούν. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνισης του προβλήματος.
Οι πιο συνηθισμένοι είναι: οι μεταβολές στη διατροφή, οι αλλαγές στις καθημερινές συνήθειες, η απροθυμία για αφόδευση, η έλλειψη κατάλληλων συνθηκών υγιεινής, η έλλειψη χρόνου, η λήψη φαρμάκων που μπορεί να προκαλέσουν δυσκοιλιότητα ως παρενέργεια, νευρικές αντιδράσεις του οργανισμού που επηρεάζουν τους μύες του εντέρου, κάποια νευρολογικά νοσήματα, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (σπαστική κολίτιδα) και άλλες παθήσεις του παχέος εντέρου, οι διαταραχές συμπεριφοράς ή άλλα ψυχολογικά προβλήματα και βαθύτερες ψυχοσωματικές διαταραχές που επηρεάζουν την πέψη και την απορρόφηση νερού στο παχύ έντερο με συνέπεια τη δυσκοιλιότητα και άλλοι.
Η χρόνια δυσκοιλιότητα συνήθως διαρκεί μεγάλα χρονικά διαστήματα, που μπορούν να φτάσουν ακόμα και πολλά χρόνια. Κάποιες μορφές της χρόνιας δυσκοιλιότητας είναι αρκετά σοβαρές και αντιμετωπίζονται ακόμα και με χειρουργική επέμβαση. Μια συνηθισμένη μορφή χρόνιας δυσκοιλιότητας είναι εκείνη που προκαλείται από ορισμένες ασθένειες ή είναι συνέπεια κάποιας μακροχρόνιας φαρμακευτικής αγωγής.
Σε περίπτωση χρόνιας δυσκοιλιότητας καλό είναι να ζητήσετε ιατρική βοήθεια και να ακολουθήσετε θεραπεία. Αυτό που μπορείτε να κάνετε επίσης είναι να πίνετε άφθονο νερό, να τρώτε άφθονα φρούτα και λαχανικά κατά προτίμηση με την φλούδα, να αντικαταστήσετε το άσπρο ψωμί με ψωμί ολικής άλεσης και τα λευκά ζυμαρικά με ζυμαρικά ολικής άλεσης και να τρώτε μια κουταλιά της σούπας μέλι καθημερινά.