Η χοληδόχος κύστη είναι ένα μικρό όργανο που βρίσκεται στη δεξιά άνω πλευρά της κοιλιάς, κάτω από το συκώτι. Η χοληδόχος κύστη διαθέτει ένα υγρό που απελευθερώνεται στο δωδεκαδάκτυλο και βοηθά στην πέψη (πεπτικό υγρό που ονομάζεται χολή). Η χολή έχει διάφορες οργανικές και ανόργανες ουσίες. Ο βασικός της ρόλος είναι να βοηθά στην πέψη και στην απορρόφηση του λίπους της τροφής. Παράγεται στο συκώτι και συγκεντρώνεται και αποθηκεύεται στη χοληδόχο κύστη.
Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να σχηματιστεί ίζημα/ άμμος στη χολή και να φράξει τη ροή της προς το δωδεκαδάκτυλο. Το ίδιο μπορεί να συμβεί αν σχηματιστεί πέτρα στη χολή. Αν σχηματιστούν πέτρες, οι οποίες φράσσουν το κανάλι που οδηγεί το υγρό έξω από την χοληδόχο κύστη, μπορεί να προκληθεί μία φλεγμονή που λέγεται χολοκυστίτιδα και κάτ’ επέκταση ίκτερος. Άλλες αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν χολοκυστίτιδα είναι οι όγκοι και κάποιες λοιμώξεις.
Επέμβαση αφαίρεσης χολής
(χολοκυστεκτομή)
Αν η χολοκυστίτιδα δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές και σε σοβαρές για τη ζωή του ασθενούς καταστάσεις όπως η ρήξη της χοληδόχου κύστεως και το χολοπεριτόναιο που είναι θανατηφόρος επιπλοκή. Η θεραπεία της χολοκυστίτιδας συνήθως περιλαμβάνει την αφαίρεσή της (χολοκυστεκτομή).
Υπάρχουν, επομένως, καταστάσεις όπου κρίνεται απαραίτητο η χοληδόχος κύστη να αφαιρεθεί. Αν συμβεί αυτό, δεν επηρεάζεται η λειτουργία της πέψης, αφού η χολή συνεχίζει κανονικά να εκκρίνεται στο δωδεκαδάκτυλο μέσω του χοληδόχου πόρου. Άρα, οι ασθενείς που υποβάλλονται σε χολοκυστεκτομή συνεχίζουν να ζουν φυσιολογικά και να τρέφονται κανονικά, ακόμη και χωρίς τη χοληδόχο κύστη τους.
Χολολιθίαση (πέτρες στη χολή)
Η πέτρα στη χολή σχηματίζεται συνήθως ως απόρροια της αλλαγής της σύστασης της χολής (συνήθως λόγω της διατροφής). Αν η χολή περιέχει πολλή χοληστερόλη αυξάνεται η πιθανότητα σχηματισμού είτε χολικού ιζήματος (λάσπη στη χολή) είτε λίθων (πέτρας στη χολή). Κάποιοι άνθρωποι αναπτύσσουν μόνο μία πέτρα, ενώ σε άλλους μπορεί να σχηματιστούν πολλές πέτρες ταυτόχρονα. Αν ο ασθενής εμφανίζει έντονα συμπτώματα, τότε η αφαίρεση της χοληδόχου κύστης κρίνεται απαραίτητη.
Οι πέτρες στη χολή εμφανίζονται σε τετραπλάσια συχνότητα στις γυναίκες, ενώ παράγοντες όπως η εγκυμοσύνη και η ορμονοθεραπεία αυξάνουν τον κίνδυνο.
Η επέμβαση επιλογής για την αφαίρεση της χολής που συνήθως προτιμάται είναι η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή.
Πολύποδες στη χολή
Οι πολύποδες που σχηματίζονται στη χολή είναι μικρά μορφώματα που εμφανίζονται συχνότερα σε άνδρες και είναι συνήθως καλοήθεις. Μπορεί να είναι είτε χοληστερινικοί είτε αδενομυώματα είτε φλεγμονώδεις είτε αδενώματα. Τα αδενώματα χρήζουν μεγαλύτερης προσοχής, διότι ενέχει μεγαλύτερος κίνδυνος εξέλιξής τους σε καρκίνο. Οι πολύποδες ανευρίσκονται συνήθως σε τυχαίο υπερηχογραφικό έλεγχο. Αν συνοδεύονται από συμπτώματα συνήθως αυτά είναι ο πόνος στο δεξί πάνω μέρος της κοιλιάς, η δυσπεψία, το φούσκωμα και η ναυτία.
Η αντιμετώπιση των πολυπόδων εξαρτάται από το μέγεθος και την εξέλιξή τους. Όσο μεγαλύτερο είναι το μέγεθος τόσο αυξάνει και ο κίνδυνος να εξελιχθούν σε καρκίνο. Η συνήθης μέθοδος αντιμετώπισης είναι με λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή. Αν οι πολύποδες είναι μεγαλύτεροι των 2 εκατοστών, ίσως χρειαστεί ανοιχτό χειρουργείο.
Ύδρωπας χοληδόχου κύστεως
Με τον όρο ύδρωπα χοληδόχου κύστεως αναφερόμαστε σε μια κατάσταση όπου μία πέτρα ή κάποιος όγκος έχει φράξει την έξοδο της χολής από τη χοληδόχο κύστη με αποτέλεσμα η χοληδόχος κύστη να διογκώνεται και να γεμίζει υγρό.
Καρκίνος στη χοληδόχο κύστη
Ο καρκίνος στη χοληδόχο κύστη είναι κακοήθης πάθηση, η οποία συνήθως ανευρίσκεται τυχαία μετά από χολοκυστεκτομή που πραγματοποιήθηκε για άλλο λόγο. Είναι συχνότερη σε γυναίκες, ενώ ένα ποσοστό ανώτερο του 70% είναι άνω των 65 ετών όταν διαγιγνώσκονται. Δεν είναι ακριβής η αιτία πρόκλησης, ενώ έχουν ενοχοποιηθεί οι πολύποδες στη χολή σε συνδυασμό με το προχωρημένο της ηλικίας του ασθενούς. Η πλειοψηφία των περιστατικών έχει ταυτόχρονα χολολιθίαση.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στο δεξί πάνω μέρος της κοιλιάς, απώλεια βάρους, ανορεξία, αδυναμία και ψηλαφητή μάζα. Τα συμπτώματα αυτά δεν υποδεικνύουν ότι υπάρχει απαραιτήτως καρκίνος. Σε κάθε περίπτωση, η διάγνωση πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο γιατρό. Αν χρειάζεσαι μια πιο εμπεριστατωμένη και σαφή γνώμη και λύση για το θέμα που σε απασχολεί, το καλύτερο για την υγεία σου είναι να απευθυνθείς σε ένα γιατρό.