Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Wilfrid Laurier έχουν προχωρήσει στην κατανόησή μας για το πώς μια συγκεκριμένη ομάδα βακτηρίων στο ανθρώπινο στόμα συμβάλλει στην περιοδοντική νόσο. Ο Δρ Μάικλ Σούιτς και οι συνεργάτες του επικεντρώθηκαν σε μια ομάδα τριών διαφορετικών βακτηρίων —που κοινώς αναφέρονται ως το «κόκκινο σύμπλεγμα»— ως βασικοί παράγοντες που συμβάλλουν σε μολύνσεις και φλεγμονές των ούλων και των οστών που περιβάλλουν και στηρίζουν τα δόντια.
Με τη γραμμή δέσμης CMCF του CLS, η ομάδα μπόρεσε να εξετάσει τις ατομικές λεπτομέρειες ενός συμπλέγματος πρωτεϊνών από ένα από τα βακτήρια που συνθέτουν το κόκκινο σύμπλεγμα. Βρήκαν ότι οι πρωτεΐνες που κωδικοποιούνται στο σύμπλεγμα συμβάλλουν στη διάσπαση των μακριών αλυσίδων υδατανθράκων – ενός από τα πολύπλοκα μόρια που αποτελούν μέρος των συνδέσμων που συγκρατούν τα δόντια σας στη θέση τους. Αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων θεραπευτικών μεθόδων που στοχεύουν ειδικά τα κακά βακτήρια στα στοματικά βιοφίλμ, τα οποία είναι η πλάκα που σχηματίζεται στα δόντια σας.
Τα βιοφίλμ είναι ένα μείγμα υδατανθράκων, εξωκυτταρικού DNA, λιπιδίων και πρωτεϊνών. Η Suits λέει ότι ο χώρος μεταξύ των δοντιών και των μαλακών ιστών είναι σαν αποθήκη και τα βακτήρια είναι σαν τους εργάτες μέσα. Ο χώρος της αποθήκης δίνει στα βακτήρια χώρο και πρόσβαση στα αποσυναρμολογούμενα εξαρτήματα του κτιρίου ή στους περιοδοντικούς συνδέσμους. Η ομάδα του Suits παρήγαγε μια κρυσταλλωμένη μορφή των πρωτεϊνών-στόχων. Εξετάζοντάς τα χρησιμοποιώντας κρυσταλλογραφία και ανάλυση περίθλασης ακτίνων Χ, ο Suits μπόρεσε να μάθει περισσότερα για το πώς το κόκκινο σύμπλεγμα στηρίζεται και επιτίθεται στους ιστούς της στοματικής κοιλότητας.
«Μας έδωσε (το CLS) μια μοναδική εικόνα», λέει ο Suits. «Το επίπεδο λεπτομέρειας που παίρνουμε από το σύγχροτρο είναι απαράμιλλο… Είναι σαν να κοιτάμε όχι κάτω από μικροσκόπιο, αλλά κάτω από ένα υπερμικροσκόπιο, για να δούμε πραγματικά πώς μοιάζουν αυτές οι πρωτεΐνες.» Υπάρχουν ακόμη πολλά ερωτήματα σχετικά με τα βακτήρια του κόκκινου συμπλέγματος και πώς τα βακτήρια μέλη αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και με το περιβάλλον, πρόσθεσε. «Υπάρχουν πολλά άγνωστα σε αυτό το σύστημα», είπε ο Suits. «Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς αυτά τα πράγματα συνδυάζονται και είναι σημαντικό να συμπληρώσουμε τα κενά με αυτά που δεν καταλαβαίνουμε για το τι συμβαίνει στη στοματική κοιλότητα».
