Βία Σεξ Στρατός: Από την παιδική της ηλικία, η Rina Gonoi ονειρευόταν να ενταχθεί στον ιαπωνικό στρατό. Αλλά ως ενήλικη, ξεκίνησε πόλεμο κατά του θεσμού για τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη από συναδέλφους της στρατιώτες. Δεν είναι η ζωή που φανταζόταν η μικροκαμωμένη 23χρονη, αλλά η απόφαση να δημοσιοποιήσει την εμπειρία της και να δώσει μάχη με τον στρατό για δικαιοσύνη ήταν εκρηκτική. Η ιστορία της ενέπνευσε δεκάδες άλλους ανθρώπους να καταγγείλουν σεξουαλική και άλλη κακοποίηση στον στρατό, αλλά άνοιξε επίσης την Gonoi σε απειλές και διαδικτυακές προσβολές τόσο σοβαρές που μερικές φορές φοβόταν να φύγει από το σπίτι της. “Αν αυτό ήταν μόνο για μένα, ίσως να είχα σταματήσει, αλλά κουβαλάω στους ώμους μου τις ελπίδες τόσων άλλων, οπότε νιώθω ότι πρέπει να κάνω το καλύτερο δυνατό”, δήλωσε στο AFP. Η Gonoi έγινε γνωστή πέρυσι, όταν κατηγόρησε δημοσίως συναδέλφους της ότι της επιτέθηκαν.
Λέει ότι βίωνε καθημερινά παρενοχλήσεις μετά την ένταξή της στον στρατό το 2020. “Όταν περπατάς στον διάδρομο, κάποιος σε χαστουκίζει στον γοφό σου ή σε κρατάει από πίσω”, είπε. “Με φίλησαν στο μάγουλο και μου έπιασαν το στήθος”. Στη συνέχεια, σε μια άσκηση, λέει ότι τρεις συνάδελφοί της την πίεσαν στο έδαφος, την ανάγκασαν να ανοίξει τα πόδια της και ο καθένας της πίεσε επανειλημμένα τον καβάλο του πάνω της. Κατήγγειλε το περιστατικό, αλλά μια εσωτερική έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία για να προχωρήσει. Μόνον αφού η Gonoi δημοσιοποίησε την υπόθεση και υπέβαλε αναφορά, η υπόθεση άνοιξε ξανά και ξεκίνησε ποινική έρευνα για το περιστατικό. Το υπουργείο Άμυνας αναγνώρισε έκτοτε την επίθεση και ζήτησε συγγνώμη. “Ήμουν βαθιά απογοητευμένη από τις Δυνάμεις Αυτοάμυνας”, δήλωσε στο AFP, χρησιμοποιώντας την επίσημη ονομασία του ιαπωνικού στρατού.–
“Απελπισμένη παρά γενναία”
Ήταν ιδιαίτερα καταστροφικό δεδομένης της πορείας της προς τον στρατό, η οποία ξεκίνησε όταν εκτοπίστηκε από το τσουνάμι του 2011 σε ηλικία μόλις 11 ετών. Η Gonoi συγκινήθηκε ιδιαίτερα από τις γυναίκες μέλη των SDF που βοήθησαν στην προετοιμασία πρόχειρων λουτρών για τους εκτοπισμένους επιζώντες χωρίς σπίτια. Ήταν “τόσο άνετες”, είπε. “Σκέφτηκα ότι κάποια μέρα θα ήθελα να γίνω σαν κι αυτές και να εργαστώ για άλλους ανθρώπους” που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Η Gonoi αγαπούσε επίσης το τζούντο, με όνειρα να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες, και ο στρατός προσέφερε πρόσβαση σε αθλητικές εγκαταστάσεις που πίστευε ότι θα μπορούσαν να τη βοηθήσουν να προπονηθεί. Έτσι, η απόφαση να καταγγείλει δημόσια την αδράνεια γύρω από την επίθεση που δέχτηκε ήταν αγωνιώδης. “Ήταν η έσχατη λύση”, είπε, περιγράφοντας τον εαυτό της ως “απελπισμένο παρά γενναίο”. “Είδα με τα ίδια μου τα μάτια επιθέσεις εναντίον ανώτερων γυναικών μελών και δεν ήθελα να τις εγκαταλείψω” ή να “υποστούν την ίδια εμπειρία” νέα στρατεύματα, είπε. Η Gonoi εξέθεσε τους ισχυρισμούς της σε ένα βίντεο που αναρτήθηκε στο YouTube τον περασμένο Ιούνιο και η ανταπόκριση ήταν ισχυρή. Πάνω από 100.000 άνθρωποι υπέγραψαν μια αίτηση που υπέβαλε τον Αύγουστο στο υπουργείο Άμυνας ζητώντας τη διενέργεια ανεξάρτητης έρευνας. Και περισσότεροι από 1.400 άνθρωποι – άνδρες και γυναίκες – υπέβαλαν τους δικούς τους ισχυρισμούς για σεξουαλική παρενόχληση και εκφοβισμό στον στρατό μετά από ειδική επιθεώρηση του υπουργείου Άμυνας.
“Οι άνθρωποι επιτίθενται στα θύματα”
Οι σεξουαλικές επιθέσεις αποτελούν μάστιγα στις ένοπλες δυνάμεις παγκοσμίως και η οργή για την έκταση του ζητήματος στη γειτονική Νότια Κορέα έχει προκαλέσει εκκλήσεις για μεταρρύθμιση. Ο αγώνας της Γκονόι ήταν μια σπάνια δημόσια αναμέτρηση με τη σεξουαλική επίθεση στην Ιαπωνία, όπου το κίνημα #MeToo συνάντησε μια υποτονική ανταπόκριση και τα κυβερνητικά στοιχεία δείχνουν ότι μόλις το 4% των θυμάτων βιασμού καταγγέλλουν το έγκλημα στην αστυνομία. Αν και οι γυναίκες εκπροσωπούνται καλά στο εργατικό δυναμικό της Ιαπωνίας, είναι σπάνιες στα ανώτερα κλιμάκια της πολιτικής, των επιχειρήσεων και της γραφειοκρατίας. Για όλη την υποστήριξη που έλαβε η Γκονόι, υπήρξε επίσης ένας χείμαρρος κακοποίησης. “Ήμουν προετοιμασμένη για δυσφήμιση, αλλά είναι δύσκολο”, δήλωσε η ίδια. “Κάτι δεν πάει καλά με την Ιαπωνία – οι άνθρωποι επιτίθενται στα θύματα αντί στους θύτες”. Η Gonoi έχει λάβει συγγνώμη από τους κακοποιητές της, οι οποίοι αντιμετωπίζουν ποινική έρευνα, αλλά η ίδια μηνύει επίσης την κυβέρνηση και τους δράστες για την κακομεταχείρισή της. “Ελπίζω να δω μια κοινωνία όπου τα θύματα δεν θα χρειάζεται να δημοσιοποιούν τις υποθέσεις τους για να τις επιλύσουν”, δήλωσε.
“Ο δημόσιος έλεγχος παραμένει σκληρός” η Γκονόι πέρασε πέντε ημέρες στο σπίτι της αφού υπέμεινε μια πλημμύρα βιτριόλι μετά τη μήνυσή της – αλλά κάνει μια νέα αρχή ως εκπαιδευτής τζούντο. Τον Φεβρουάριο, πραγματοποίησε ένα μάθημα για αρχάριους, διδάσκοντας μεταξύ άλλων μια ρίψη πάνω από τον ώμο. “Με πέταξαν περισσότερες από 200 φορές κατά τη διάρκεια της συνεδρίας”, είπε. “Όσες φορές κι αν με πετάξουν, σηκώνομαι ξανά. Αυτή είμαι”.