Οι διαφορές στην ανάπτυξη, το βάρος και τα επίπεδα σωματικού λίπους των παιδιών που συλλαμβάνονται μέσω θεραπείας γονιμότητας είναι μικρές και δεν είναι πλέον εμφανείς στην ύστερη εφηβεία, διαπιστώνει νέα μεγάλη έρευνα. Η μελέτη του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, που δημοσιεύτηκε στο JAMA Network Open, διερεύνησε τις ανησυχίες σχετικά με το εάν η θεραπεία γονιμότητας σχετίζεται με την ανάπτυξη, το βάρος και το σωματικό λίπος από τη βρεφική ηλικία έως την πρώιμη ενήλικη ζωή.
Από την πρώτη γέννηση ενός παιδιού με εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF), έχουν τεθεί ερωτήματα σχετικά με τους κινδύνους για τα παιδιά που γεννώνται με υποβοηθούμενες τεχνικές. Ενώ προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει αυξημένο κίνδυνο χαμηλού βάρους γέννησης και πρόωρου τοκετού σε μωρά που έχουν συλληφθεί με τεχνολογία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ART), σχετικά λίγα είναι γνωστά για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη των παιδικών και την αύξηση βάρους.
Η μελέτη, με επικεφαλής μια διεθνή ερευνητική ομάδα από τη Συνεργασία Cohort Assisted Reproductive Technology and Future Health (ART-Health), αξιολόγησε εάν η σύλληψη με ART, η οποία περιλαμβάνει κυρίως εξωσωματική γονιμοποίηση, συσχετίστηκε με την ανάπτυξη, το βάρος και το σωματικό λίπος από τη βρεφική ηλικία έως την πρώιμη ενηλικίωση. Χρησιμοποιώντας δεδομένα για 158.000 παιδιά από την Ευρώπη, Ασία-Ειρηνικό και Καναδά που συνελήφθησαν με ART, το δείγμα δεδομένων περιελάμβανε 8.600 παιδιά από τη μελέτη Bristol’s Children of the 90s, μια παγκόσμια κορυφαία μελέτη υγείας με έδρα το Μπρίστολ, η οποία παρακολούθησε 14.000 έγκυες γυναίκες και τους απογόνους τους από το 1991.
Τα ευρήματα της ομάδας δείχνουν ότι όσα μωρά γεννήθηκαν με χρήση ART ήταν κατά μέσο όρο πιο κοντά, ελαφρύτερα και πιο αδύνατα από τη βρεφική ηλικία έως την πρώιμη εφηβεία σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους με φυσική σύλληψη. Ωστόσο, οι διαφορές ήταν μικρές σε όλες τις ηλικίες και μειώθηκαν, καθώς μεγάλωναν. Ο Δρ. Ahmed Elhakeem, Senior Research Associate in Epidemiology in Bristol Medical School: Population Health Sciences (PHS) στο Πανεπιστήμιο του Bristol, και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, σημείωσε: “Αυτή είναι σημαντική εργασία. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες η σύλληψη με ART έχει αυξηθεί. Στο ΗΒ λίγο περισσότερα από ένα στα 30 παιδιά έχουν συλληφθεί με ART, επομένως θα περιμέναμε κατά μέσο όρο ένα παιδί σε κάθε τάξη δημοτικού σχολείου να έχει συλληφθεί με αυτόν τον τρόπο. “Οι γονείς και τα παιδιά τους που συλλαμβάνονται με ART μπορούν να καθησυχαστούν ότι αυτό μπορεί να σημαίνει ότι είναι λίγο μικρότερα και ελαφρύτερα από τη βρεφική ηλικία έως την εφηβεία, αλλά αυτές οι διαφορές είναι απίθανο να έχουν επιπτώσεις στην υγεία τους».