Με βάση την κοινωνική ψυχολογία η ερωτική, συναισθηματική και όχι μόνο σαρκική έλξη, εδράζεται σε τέσσερα στοιχεία.
Ομορφιά
Υπάρχει εξωτερική ομορφιά που υποδαυλίζει την έλξη και η οποία μπορεί να είναι τόσο έντονη ώστε να μιλάμε πια για χημεία. Υπάρχει όμως και εσωτερική ομορφιά που αναφέρεται στους τρόπους, στον χαρακτήρα ή στην ψυχή. Η ομορφιά είναι στο μάτι αυτού που την παρατηρεί. Όταν το κάνουν πολλοί, μιλάμε για αντικειμενική ομορφιά. Όταν το κάνουν ελάχιστοι μιλάμε για υποκειμενική.
Και ναι φυσικά, υπάρχουν ευρέως αποδεκτές πτυχές της ομορφιάς που μπορούν να ποικίλουν από πολιτισμό σε πολιτισμό και από δεκαετία σε δεκαετία. Ναι, τα ρούχα, τα χτενίσματα και το μακιγιάζ μπορούν να δώσουν κάποια πλεονεκτήματα. Αλλά ακόμη και μέσα σε μια κουλτούρα και χρονική περίοδο, οι αντιλήψεις για την ομορφιά διαφέρουν. Τότε είναι που το ονομάζουμε «τύπο» («έχει τύπο»), όταν μπορούμε να βρούμε κάτι ελκυστικό για ένα άτομο το οποίο, όταν το γνωρίσαμε για πρώτη φορά δεν το βρήκαμε ελκυστικό.
Οι πηγές των προκαταλήψεών μας για την ομορφιά είναι πολυάριθμες, συμπεριλαμβανομένων των ομάδων στις οποίες μπορεί να ανήκει ένας υποψήφιος σύντροφος. Ίσως αυτό το άτομο να μας θυμίζει έναν προηγούμενο συνεργάτη. Οι τηλεοπτικές εκπομπές και οι ταινίες που παρακολουθούμε μπορούν επίσης να επηρεάσουν τις προτιμήσεις μας. Συγχρόνως, υπάρχουν αντικειμενικά χαρακτηριστικά της ομορφιάς, που σημαίνει ότι είναι ελκυστικά σχεδόν παγκοσμίως. Περιλαμβάνουν την ευγένεια, τη συμμετρία του προσώπου και στις γυναίκες την ιδανική αναλογία μέσης προς ισχίο. Αλλά κυρίως, η ομορφιά είναι υποκειμενική.
Εγγύτητα
Όσο πιο συχνά οι δύο άνθρωποι βλέπουν, συναντούν, επικοινωνούν ο ένας με τον άλλον, τόσο πιο πιθανό είναι ότι θα γίνουν ελκυστικοί ο ένας στον άλλο. Αυτό ονομάζεται απλή επίδραση έκθεσης. Μολονότι η εγγύτητα είναι απαραίτητη για την πραγματική έλξη, σπανίως όμως είναι επαρκής από μόνη της. Δικαιολογεί ωστόσο την πιο κοινή ερώτηση που μπορεί να δεχθεί ένα νέο ζευγάρι: «Πού γνωριστήκατε;».
Ομοιότητα
Όταν πρόκειται για σχέση διαρκείας, τότε τα ομώνυμα έλκονται. Είμαστε περισσότερο δεκτικοί σε άλλους που είναι παρόμοιοι με μας σε εμφάνιση, πεποιθήσεις, σκοπούς και ούτω καθεξής. Φυσικά, αν κάποιος συμπαθεί τα ίδια πράγματα με εσένα, προφανώς έχει καλό γούστο; Σωστά; Το εγώ γεννά τέτοιες συλλογιστικές, και να μην ξεχνάμε ότι η μίμηση είναι η υψηλότερη μορφή κολακείας.
Υπάρχει μόνο μία διάσταση που μπορεί να υποστηρίξει ότι τα αντίθετα έλκονται. Κάποιοι τύποι προσωπικότητας μπορεί να ελκύονται περισσότερο από ανθρώπους ολότελα διαφορετικούς από εκείνους. Για παράδειγμα έχει συμβεί κατ’ επανάληψη ένας καθηγητής πανεπιστημίου ή ένας δικαστής να ερωτευτεί σφόδρα μια λαϊκή αοιδό. Ούτε όμως και αυτό είναι η πλήρης αλήθεια. Οι διαφορές είναι σημαντικές και είναι ικανές να σπάσουν τα νεύρα αμφότερων στην πορεία.
Προτεραιότητα
Αν αρέσατε σε κάποιον και το μαθαίνατε με κάποιον τρόπο, μπορεί να νιώσετε κολακευμένη/ος και να επιστρέψετε την τιμή. Να σας αρέσει δηλαδή, με την προϋπόθεση ότι εσείς του αρέσατε πρώτα. Βγάζει νόημα; Ουσιαστικά κάπως έτσι μπορεί να προκύψει ένας κύκλος στον οποίο μεγαλώνει η διαπροσωπική έλξη. Η προτίμηση του άλλου, μας δίνει ουσιαστικά ένα σήμα να προχωρήσουμε και ότι ο άλλος θα ανταποκριθεί εύκολα. Αυτό μας δημιουργεί ασφάλεια και κάπως έτσι δημιουργείται μια ελεγχόμενη έλξη.