Μια νέα μελέτη δείχνει ότι οι ενήλικες που μοιράζονται το κρεβάτι τους με έναν/μια σύντροφο έχουν λιγότερο σοβαρή αϋπνία, λιγότερη κόπωση και περισσότερο χρόνο ύπνου. Αναφέρουν επίσης ότι είναι πιο ικανοποιημένοι με τη ζωή και τις σχέσεις τους, καθώς και ότι έχουν χαμηλότερα επίπεδα στρες, κατάθλιψης και άγχους. «Ακόμα κι αν κοιμάστε δίπλα σε κάποιον που μπορεί να ροχαλίζει και να στριφογυρνά, είναι ευεργετικό», είπε ο Michael Grandner, διευθυντής του Ερευνητικού Προγράμματος Ύπνου και Υγείας στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα στο Tucson και ανώτερος συγγραφέας της μελέτης. «Αυτό που είναι ενδιαφέρον, δεν είναι μόνο ότι κάποιος ήταν εκεί [ενώ κοιμάστε] γιατί όταν κάναμε την ερώτηση για ένα παιδί, οι απαντήσεις ήταν πολύ διαφορετικές», πρόσθεσε.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη που κοιμόντουσαν με το παιδί τους τα περισσότερα βράδια ανέφεραν περισσότερη αϋπνία, περισσότερο άγχος και χειρότερη ψυχική ευεξία την επόμενη μέρα. “Είναι επειδή τα παιδιά κουνιούνται περισσότερο κατά τη διάρκεια της νύχτας ή είναι πιο πιθανό να σας κλωτσήσουν; Ποιος ξέρει;” είπε ο Grandner. Για τη μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από 1.007 ενήλικες σε ηλικία εργασίας στην Πενσυλβάνια. Διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που κοιμόντουσαν με έναν ενήλικο σύντροφο κοιμήθηκαν πιο γρήγορα, έμειναν κοιμισμένοι περισσότερο και είχαν μικρότερο κίνδυνο υπνικής άπνοιας. Όσοι κοιμόντουσαν στο ίδιο κρεβάτι με το παιδί τους είχαν υψηλότερες πιθανότητες για υπνική άπνοια, πιο σοβαρή αϋπνία και λιγότερο έλεγχο του ύπνου τους. Τα ευρήματα είναι αντίθετα με εκείνα ενός εργαστηρίου που διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που κοιμούνται μαζί είχαν πιο ρηχό ύπνο και ότι οι κινήσεις του συντρόφου έτειναν να προκαλούν διέγερση στον εγκέφαλο.
Οι λόγοι που αιτιολογούν τα νέα ευρήματα είναι περισσότερο εκτιμήσεις. Έτσι, ο Grandner πρότεινε ότι η ασφάλεια ή η κοινωνικοποίηση μπορεί να είναι στη ρίζα τους. Στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας, για παράδειγμα, οι άνθρωποι συνήθιζαν να κοιμούνται σε ομάδες γύρω από τη φωτιά. Μπορεί σε κάποιο επίπεδο, οι άνθρωποι να νιώθουν απλώς πιο ασφαλείς όταν ένας άλλος ενήλικας είναι στο κρεβάτι. «Μπορεί να υπάρχει κάποιο εξελικτικό πλεονέκτημα από το οποίο επωφελήθηκαμε ως άνθρωποι για το μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξής μας, αλλά δεν εκμεταλλευόμαστε πια γιατί δεν κατασκηνώνουμε όλοι γύρω από τη φωτιά, για να δούμε αν ένα αρπακτικό θα περιπλανηθεί γύρω μας, αλλά ίσως αυτοί οι μηχανισμοί είναι ακόμα εκεί και υπάρχει μια ώθηση να μην είμαστε μόνοι όταν είμαστε ευάλωτοι και κοιμόμαστε», σημείωσε ο Gardner. “Είναι αυτό αποδεδειγμένο; Όχι, αλλά είναι μια ιδέα.”, πρόσθεσε.
Θα μπορούσε επίσης να είναι ότι οι άνθρωποι που είναι πιο καταθλιπτικοί και ανήσυχοι τείνουν να κοιμούνται μόνοι εξαιτίας αυτών των προκλήσεων, πρόσθεσε. Αυτό μπορεί επίσης να διαφέρει ανάλογα με το άτομο. Εάν ο σύντροφος κάποιου ατόμου του προκαλεί άγχος, μπορεί να αισθάνεται πιο ευάλωτο στο κρεβάτι.
Τα ευρήματα της νέας μελέτης δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο διαδίκτυο στο περιοδικό Sleep και παρουσιάστηκαν την Κυριακή (5/6) σε μια συνάντηση των Associated Professional Sleep Societies, που πραγματοποιήθηκε στο Charlotte, N.C.