Η πηγή του πόθου ήταν εδώ και καιρό άπιαστη, η ουσία των ποιητών και των μουσικών. Τώρα, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Στάνφορντ ανακάλυψαν ότι δεν ζει στην καρδιά αλλά σε ένα πολύ συγκεκριμένο σύνολο κυττάρων στον εγκέφαλο. Εντόπισαν το κυψελοειδές κύκλωμα που οδηγεί το πάθος των αρσενικών ποντικών και έμαθαν πώς να το ενεργοποιούν και να το απενεργοποιούν – μια ανακάλυψη που θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες και να εμβαθύνει την κατανόησή μας για αυτήν την πιο πρωταρχική δύναμη.
«Είναι μια θεμελιώδης συμπεριφορά που είναι κεντρική για την προσωπική μας ικανοποίηση, αλλά και για τη διάδοση του είδους μας», δήλωσε ο Nirao Shah, καθηγητής ψυχιατρικής και νευροβιολογίας στο Στάνφορντ και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο πιο πρόσφατο τεύχος του περιοδικού Cell. «Αλλά γνωρίζουμε πολύ λίγα για το πώς ο εγκέφαλος οργανώνει και ρυθμίζει αυτή τη συμπεριφορά», είπε. Ο Shah και η ομάδα του βρήκαν θαμμένους σε εγκεφάλους ποντικών, λίγο πάνω από την οροφή του στόματος, μικροσκοπικές νευρικές συνδέσεις που έχουν ως αποστολή την επεξεργασία πληροφοριών από τον έξω κόσμο.
Λένε σε ένα αρσενικό ποντίκι αν ένα άλλο ποντίκι είναι θηλυκό και νιώθει φλερτ. Αν ναι, αυτά τα καλά νέα μεταδίδονται σε ένα γειτονικό σύνολο εγκεφαλικών κυττάρων, που βρίσκονται στο ίδιο κύκλωμα. Στη συνέχεια, μια μικρή πρωτεΐνη, που ονομάζεται Substance P, εκπέμπει ένα κάλεσμα για δράση – όπως ένα αυλάκι Marvin Gaye. Τα ποντίκια δεν είναι άντρες, επομένως δεν είναι γνωστό αν αυτός ο μηχανισμός ζευγαρώματος θα ισχύει για τους ανθρώπους. Αλλά επειδή αυτό το κύκλωμα ζει σε ένα εξελικτικά αρχαίο τμήμα του εγκεφάλου, είναι πιθανό να είναι παγκόσμιο μεταξύ των αρσενικών θηλαστικών, είπε ο Shah.
«Είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν παρόμοια σύνολα νευρώνων που ρυθμίζουν τη σεξουαλική ανταμοιβή, τη συμπεριφορά και την ικανοποίηση», είπε. Ορμόνες, όπως η τεστοστερόνη, μπορεί να επηρεάσουν την ενεργοποίηση αυτού του συστήματος. Τα θηλυκά φαίνεται να είναι καλωδιωμένα διαφορετικά, είπε ο Shah. Αυτό θα είναι το επίκεντρο της μελλοντικής έρευνας. Οι επιστήμονες έχουν από καιρό αναρωτηθεί τι οδηγεί τη λαχτάρα για ζευγάρωμα. Γιατί κάποιοι άντρες είναι αδέσμευτοι φιλάνθρωποι, διακινδυνεύοντας να χωρίσουν και να περιφρονήσουν, ενώ άλλοι προτιμούν να μείνουν σπίτι και να παρακολουθήσουν το Netflix;
«Αυτά τα νέα ευρήματα επεκτείνουν την κατανόησή μας για τα βιολογικά θεμέλια της λίμπιντο ως ένα αρχικό βήμα στο ζευγάρωμα και τη σεξουαλικότητα, με συνέπειες για άλλα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων», δήλωσε ο Τζάστιν Γκαρσία, εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Kinsey στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα, ενός ερευνητικού ινστιτούτου η μελέτη της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Σε προηγούμενη έρευνα, ο Shah και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν αρκετές τεχνολογίες αιχμής για να χαρτογραφήσουν σχολαστικά τις νευρωνικές συνδέσεις που δημιουργούν αυτό το κύκλωμα.