Σεξουαλικές Μειονότητες Γυναίκες: Οι γυναίκες που ανήκουν σε σεξουαλικές μειονότητες εμπλέκονται σε μεγάλο βαθμό στη μαιευτική φροντίδα, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε online στις 2 Αυγούστου στο JAMA Psychiatry. Η Leiszle Lapping-Carr, Ph.D., από το Πανεπιστήμιο Northwestern στο Σικάγο, και οι συνεργάτες της εξέτασαν τον επιπολασμό των ατόμων σεξουαλικής μειονότητας με γυναικεία ταυτότητα που γέννησαν σε ένα ακαδημαϊκό ιατρικό κέντρο κατά τη διάρκεια του 2019 και συνέκριναν τα ποσοστά και τις βαθμολογίες ελέγχου περιγεννητικής κατάθλιψης μεταξύ των γυναικών της σεξουαλικής μειονότητας και των ετεροφυλόφιλων ομοφυλόφιλων cisgender γυναικών. Η ανάλυση περιελάμβανε 18.243 άτομα που γεννούσαν.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 1,5% των ανθρώπων που γεννούσαν ταυτοποιήθηκαν ως άτομα με καθεστώς σεξουαλικής μειονότητας (συμπεριλαμβανομένων των γυναικών που ταυτοποιούνται ως λεσβίες, αμφιφυλόφιλες, gay queer, πανσεξουαλικές, ασεξουαλικές, demisexual και kinky, καθώς και των άλλων ταυτοποιημένων γυναικών που κάνουν σεξ με γυναίκες) στον ιατρικό φάκελο. Σε σύγκριση με τις ετεροφυλόφιλες γυναίκες, σημαντικά περισσότερες γυναίκες σεξουαλικών μειονοτήτων παρακολούθησαν τουλάχιστον μία επίσκεψη προγεννητικής φροντίδας (13,7 έναντι 20,0%) και τουλάχιστον μία επίσκεψη φροντίδας μετά τον τοκετό (12,8 έναντι 18,6%). Η εξέταση για κατάθλιψη ήταν πιο πιθανή μεταξύ των γυναικών της σεξουαλικής μειονότητας που έλαβαν φροντίδα μετά τον τοκετό (λόγος πιθανοτήτων [OR], 1,77- 95% διάστημα εμπιστοσύνης [CI], 1,22 έως 2,52- P = 0,002) και ήταν πιο πιθανό να εξεταστούν θετικά για κατάθλιψη κατά τη διάρκεια της περιόδου μετά τον τοκετό (OR, 2,38- 95% CI, 0,99 έως 5,02- P = 0,03) σε σύγκριση με τις ετεροφυλόφιλες γυναίκες.
“Τα αποτελέσματα αυτά υπογραμμίζουν την ανάγκη για έρευνες που περιλαμβάνουν στρατηγικές μέτρησης του σεξουαλικού προσανατολισμού, επειδή η ανασκόπηση των ιατρικών αρχείων είναι απίθανο να καταγράφει αξιόπιστα αυτές τις σεξουαλικές ταυτότητες κατά την περιγεννητική περίοδο”, γράφουν οι συγγραφείς.