Οι ερευνητές εντόπισαν αρκετές διαφορές στη μεθυλίωση του DNA σε άτομα που εμφάνισαν προεκλαμψία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, σύμφωνα με μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο Υγείας & Επιστήμης του Όρεγκον. Η μελέτη αποκάλυψε επίσης ότι αυτές οι διαφορές φαίνεται να εμφανίζονται σε σχέση με γονίδια που σχετίζονται με την προεκλαμψία. Η μελέτη δημοσιεύεται στο Physiological Genomics.
Η μεθυλίωση του DNA είναι μια χημική τροποποίηση του DNA κατά την οποία ομάδες μεθυλίου (συνδυασμός ατόμων) προστίθενται στο μόριο DNA. Η μεθυλίωση μπορεί να αλλάξει τη δραστηριότητα ενός γονιδίου χωρίς να αλλάξει η αλληλουχία του, λειτουργώντας βασικά ως «διακόπτης φωτός». Εάν θεωρείτε τα γονίδια ως λαμπτήρες, η μεθυλίωση του DNA είναι ο διακόπτης on/off. Πότε και πού στο σώμα ενεργοποιείται/απενεργοποιείται αυτός ο διακόπτης θα επηρεάσει την ανάπτυξη, τη γήρανση και την εμφάνιση ασθενειών.
Η προεκλαμψία είναι μια υπερτασική διαταραχή της εγκυμοσύνης που επηρεάζει περίπου το 2%-5% όλων των κυήσεων. Η ασθένεια συμβάλλει σε τέσσερις από τις 10 κορυφαίες αιτίες θανάτων που σχετίζονται με εγκυμοσύνη και παραμένει ένας μακροπρόθεσμος παράγοντας κινδύνου για καρδιομεταβολικές ασθένειες. Ωστόσο, λίγα είναι ακόμα γνωστά για τους μοριακούς μηχανισμούς που οδηγούν στην προεκλαμψία.
Σκοπός της μελέτης ήταν να προσδιορίσει σε ποιο βαθμό οι έγκυες με προεκλαμψία εμφάνιζαν διαφορές στη σύνθεση των κληρονομικών γονιδίων σε σύγκριση με εκείνες με φυσιολογικές εγκυμοσύνες. Οι ερευνητές ανέλυσαν τη μεθυλίωση του DNA σε τρεις ομάδες:
- Άτομα που εμφάνισαν προεκλαμψία πρώιμου σταδίου (λιγότερο από 32 εβδομάδες).
- Αυτοί με προεκλαμψία όψιμου σταδίου (άνω των 37 εβδομάδων).
- Όσες δεν είχαν επιπλοκές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους.
Οι ερευνητές μελέτησαν επίσης DNA από τα παιδιά που γεννήθηκαν από αυτές τις τρεις ομάδες. Βρήκαν σημαντικές διαφορές σε περιοχές κοντά ή μέσα σε γονίδια που είναι σημαντικά για τον πλακούντα, την εμβρυϊκή ανάπτυξη, την προσκόλληση των κυττάρων και τη φλεγμονή μεταξύ των γυναικών που εμφάνισαν προεκλαμψία σε σύγκριση με εκείνες που δεν είχαν επιπλοκές.
«Τα άτομα που είχαν προεκλαμψία έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο μετά την εγκυμοσύνη και οι απόγονοί τους είναι πιο πιθανό να έχουν καρδιαγγειακές παθήσεις και να πεθάνουν από εγκεφαλικό», δήλωσε ο Kent L. Thornburg, Ph.D., επίτιμος καθηγητής και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.
«Εάν μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε μοτίβα μεθυλίωσης του DNA σε γονίδια που σχετίζονται με την ασθένεια, θα έχουμε πολύ πιο ξεκάθαρες στρατηγικές για την πρόληψη της νόσου. Επιπλέον, ίσως μπορέσουμε να αναπτύξουμε βιοδείκτες που μπορούν να βοηθήσουν στην προληπτική παρέμβαση. Το επόμενο βήμα μας είναι να προσδιορίσουμε ποιο από αυτά γονίδια αλλοιώθηκαν πριν από την εγκυμοσύνη και τα οποία είναι αποτέλεσμα της ίδιας της νόσου».