Πολλές μελέτες, ανάλογα με τον ανθρωπολογικό τύπο (Αφρική, Ασία, Ευρώπη) δείχνουν αριθμούς που ξεκινούν από τα 12 έως και τα 16 εκατοστά, με ακραίες χαμηλές τιμές τα 9 εκ. και υψηλές τα 20 εκ. Η ιατρική άποψη, διεθνώς, είναι πως το μέγεθος δεν αποτελεί σοβαρή παράμετρο αν η στύση του άνδρα είναι ικανή. Για αυτό και όλες, σχεδόν, οι επιστημονικές εταιρίες δεν συνιστούν την επέμβαση αυτή ως ιατρικά τεκμηριωμένη πρακτική. Αρκετές δε, εταιρίες την καταδικάζουν σαν κακή πρακτική που γίνεται για κοσμητικούς και οικονομικούς λόγους.
Δεν έχει, δηλαδή, σήμερα η επέμβαση αυτή αυτό που λέμε βιοηθικό επιχείρημα. Η πραγματική ζωή, όμως, φαίνεται πως διαψεύδει τις επιστημονικές απόψεις, αφού όλοι οι άνδρες ασχολούνται με το μέγεθός τους ψάχνοντας φάρμακα, αλλά και βότανα είτε περίεργες συσκευές που διαφημίζονται ως πεομεγεθυντές.
Το μέγεθος μετράει;
Σε σχέση με το αν μετράει το μέγεθος, οι γυναίκες, συνήθως δηλώνουν πως το μυαλό και το χιούμορ μετρούν στον άνδρα. Αυτή όμως είναι μία απάντηση πολιτικά και ηθικά ορθή με βάση τις κοινωνικές σταθερές, όπου το σεξ νομιμοποιήθηκε σαν αναπαραγωγική αξία και όχι σαν ηδονική στάση ζωής, που φαίνεται να είναι για την πλειοψηφία των ανθρώπων, σε αυτόν τον πλανήτη, αιώνες τώρα.
Παρά τις προκαταλήψεις και τις ηθικολογικές στάσεις των γυναικών, όταν το ζήτημα φτάνει στη μέτρηση του πέους, φαίνεται ότι «μετράει», αλλά δεν κατονομάζεται. Μια τελευταία έρευνα στον Καναδά ανέδειξε πως οι γυναίκες ενδιαφέρονται για τους προικισμένους άνδρες. Αυτή η παρατήρηση μπορεί να επιβεβαιωθεί και στις γυναικείες κουβέντες όπου οι γυναίκες σχολιάζουν τα μεγέθη των συντρόφων τους θετικά ή αρνητικά.
Είναι το μέγεθος του πέους σημαντικό;
Η φύση έδωσε στον άνθρωπο τόσο το φαλλό, όσο και τον κόλπο σαν όργανα επαφής και ηδονής. Να διευκρινίσουμε πως φαλλό έχουν και οι γυναίκες, που λέγεται κλειτορίδα, που είναι ουσιαστικά ένας μικρός ατροφικός φαλλός στην είσοδο του κόλπου τoυς, πλούσιος σε νευρικές απολήξεις. Η κλειτορίδα έχει έξι χιλιάδες περισσότερες νευρικές απολήξεις από τον ανδρικό φαλλό. Άρα, η γυναίκα είναι πιο προικισμένη στην ηδονή από το μεγάλο μεν, πιο αναίσθητο δε, ανδρικό φαλλό.
Στο θέμα του γυναικείου οργασμού οι απόψεις διίστανται. Αν, δηλαδή, είναι αποκλειστικά κλειτοριδικός ή αποκλειστικά κολπικός ή και τα δυο ταυτόχρονα. Η γυναικεία ανατομία, που λέγεται κόλπος, είναι μια χοάνη ελαστική με απεριόριστες διασταλτικές ιδιότητες. Σκεφτείτε μόνο πως από τον κόλπο βγαίνει ένα μωρό (όσο πενήντα φαλλοί σε διαστάσεις, συγκριτικά) με μέσο βάρος τρία κιλά. Άρα, έχει απέραντη δυνατότητα ο κόλπος να διασταλεί και να χωρέσει οποιοδήποτε μέγεθος πέους που, ακόμα και όταν είναι μεγάλο, είναι μακράν μικρότερο από το κεφάλι ενός μωρού. Άρα το μέγεθος του φαλλού, στη σχέση με την ανατομία του κόλπου, δεν είναι σημαντικό, γιατί για να γεμίσει ο κόλπος θα χρειάζονταν πενήντα φαλλοί και όχι ένας.
Η ηδονή, όμως, δεν είναι μόνο η ανατομική συσχέτιση. Είναι και η φαντασίωση για το μεγάλο. Άρα, οι γυναίκες που ερεθίζονται με τα μεγάλα πέη, μάλλον στη φανταστική απεικόνιση στον εγκέφαλό τους, παράγουν αυτήν την έκσταση. Ένα είδος συμβολισμού δηλαδή, όπου το μεγάλο σημαίνει και πιο ηδονικό. Αντιστοιχία υπάρχει και στη σχέση του άνδρα με το γυναικείο στήθος. Όπου ο πλούσιος σε ελέη μαστός είναι σαφώς πιο διεγερτικός στη φαντασίωσή του. Σε όλες τις μόδες θα δούμε πως η προβολή ενός πλούσιου μπούστου στα γυναικεία ρούχα υπήρξε, πάντα, η πρώτη έγνοια κάθε σχεδιαστή μόδας.
Άρα, οι άνδρες να ξεχάσουν πως μεγαλώνοντας το πέος τους τρελαίνουν τις γυναίκες γιατί δε χωράει στον κόλπο τους και τις πονάνε. Απλά, ο μεγαλύτερος φαλλός τους απεικονίζεται στο γυναικείο εγκέφαλο ως πιο επιθετικός συμβολισμός, άρα και πιο ηδονικός και βίαιος, όπως έρπει να είναι ο οργασμός. Οργασμός σημαίνει και οργιάζω. Οργασμός σημαίνει και υστερία. Αισθήματα δηλαδή, που δεν ελέγχονται από το λογικό μέρος του εγκεφάλου. Στον οργασμό ο εγκέφαλος των ανθρώπων γεμίζει ναρκωτικές ουσίες που τρελαίνει τους ανθρώπους. Δεν είναι μία αριθμητική πράξη, ούτε μία απλή γεωμετρία. Είναι η ακόλαστη πλευρά μας. Είναι ο δαίμονας που μας κάνει Θεούς, αλλά και μας ρίχνει στα τάρταρα.
Περιγραφή επέμβασης επιμήκυνσης
Είναι αλήθεια πως οι άνδρες θα ήθελαν ένα μαγικό βότανο, ένα χάπι και ένα μυθικό ραβδί που θα τους χάριζε το μέγεθος που θα τους έκανε μεγαλύτερους από τον υπόλοιπο ανδρικό πληθυσμό.
Όλοι οι άνδρες, διαχρονικά, υποφέρουν από το σύνδρομο ζήλειας του φαλλού σε αντίθεση με την επιστημονική φροϋδική φράση για το φθόνο του φαλλού της γυναίκας, που άλλαξε τον τρόπο που οι άνθρωποι βλέπουν τη ζωή και τη σεξουαλική τους ταυτότητα. Ο διαχωρισμός των φύλων, με απλά λόγια, στηρίχτηκε σε μια διαφορά της ανατομίας των γεννητικών οργάνων για λόγους που θα χρειαζόμασταν χιλιάδες σελίδες να το εξηγήσουμε.
Αν, δηλαδή, η γυναίκα φαίνεται γυναίκα επειδή δεν έχει μεγάλο φαλλό, τότε ο άνδρας όσο πιο μεγάλο φαλλό διαθέτει, τόσο πιο άνδρας θα φαίνεται. Απλουστευτικά, αλλά και συμπυκνωμένα, αυτή η εξίσωση οδηγεί σε αυτήν την ανάγκη του άνδρα να διεκδικεί πάντα την αρρενωπότητά του με βάση το μέτρο του φαλλού του. Άρα, δικαιωμένη ή όχι η αντίληψη αυτή επιβιώνει εδώ και αιώνες και οι άνθρωποι το γνωρίζουν πολύ καλά μέσα από τις τέχνες, τις θρησκείες και τις αντιλήψεις που συνοδεύουν την εξέλιξή του διαχρονικά και διαπολιτισμικά, βέβαια.
Μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν τρόποι να μεγαλώσει ο φαλλός πλην της χειρουργικής τεχνικής, που είναι γνωστή με διάφορα ονόματα: φαλλοπλαστική, πεομεγέθυνση, αυξητική, επιμήκυνση, πάχυνση κλπ. Αυτή η τεχνική ξεκίνησε από την Κίνα, διέσχισε τη Νότια Αφρική και έφτασε στη χώρα μας για να διαδοθεί διεθνώς από τους γιατρούς.
Στην τεχνική αυτή το πέος μεγαλώνει με δύο τρόπους. Κατά μήκος και κατά περιφέρεια. Γίνεται, δηλαδή, πιο μακρύ και πιο παχύ. Ο φαλλός έχει δύο διαστάσεις. Η μία είναι ορατή, δηλαδή αυτό που φαίνεται έξω από το δέρμα και αυτό που δεν φαίνεται και είναι κρυμμένο κάτω από το δέρμα, που είναι αόρατο και που βρίσκεται ανάμεσα στους μηρούς και διασχίζει αυτό που οι άνθρωποι λένε καβάλο. Μια περιοχή ανάμεσα στους όρχεις μέχρι πίσω στον πρωκτό.
Αυτή η ανατομική περιοχή είναι η συνέχεια του πέους που, συνήθως, έχει μήκος το μισό του πέους. Δηλαδή, από αυτό που φαίνεται φανταστείτε το επί δύο για να δείτε το πραγματικό μήκος του πέους. Είναι, ουσιαστικά, τα θεμέλια του πέους, η βάση του, που συγκρατείται πάνω στο κόκκαλο που λέγεται ηβικό. Δηλαδή, η έδρα της λεκάνης μας. Όταν καθόμαστε σε μια καρέκλα, το μισό μας πέος είναι ένα μικρό μαξιλάρι που συμπιέζεται ανάμεσα στους μηρούς μας και στους όρχεις που το σκεπάζουν.
Στην τεχνική επιμήκυνσης, το κρυμμένο πέος πρέπει να εξωτερικευτεί. Να φανεί, δηλαδή, προς τα έξω, έτσι που να κερδίζει το έξω και να χάνει το μέσα. Το κερδισμένο μήκος μπορεί να είναι από δύο έως πέντε εκατοστά, αναλογικά με τον άνδρα, αφού κάθε άνθρωπος έχει ιδιαίτερα ανθρωπομετρικά στοιχεία.
Η τεχνική αυτή αυτό καταφέρνει. Να δείξει το μέσα έξω και να δώσει την εικόνα του μακρύτερου πέους. Αυτό γίνεται με ένα κόψιμο του συνδέσμου που συγκρατεί το πέος στο κόκκαλο που λέγεται ηβικό. Μία διαδρομή, περίπου πέντε εκατοστών, που με την αποκόλληση του πέους θα δώσει το μήκος που θα δει ο άνδρας σαν διαφορά.
Το πάχος του πέους γίνεται, συνήθως, σήμερα με λιποέγχυση, γιατί είναι η πιο απλή και φτηνή μέθοδος να το διογκώσεις, αφού προηγηθεί λιποαναρρόφηση και επεξεργασία του λίπους από τους μηρούς.