Mpox: Οι ομοφυλόφιλοι και οι αμφιφυλόφιλοι άνδρες που διαγνώστηκαν με mpox (παλαιότερα ονομαζόταν ευλογιά των πιθήκων) κατά τη διάρκεια της επιδημίας του 2022 στην Αγγλία αντιμετώπισαν σημαντικά ζητήματα που σχετίζονται με το στίγμα και τη δυνητικά κακής ποιότητας φροντίδα κατά την πρόσβαση σε υπηρεσίες, διαπιστώνει μια νέα μελέτη με επικεφαλής τους ερευνητές του πανεπιστημίου UCL. Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο eClinicalMedicine, εξέτασε για πρώτη φορά τις εμπειρίες όσων είχαν διαγνωστεί με mpox στην Ευρώπη.
Η ομάδα ελπίζει ότι τα ευρήματά της θα ρίξουν νέο φως στις ανάγκες των ατόμων που έχουν διαγνωστεί με αναδυόμενες μολυσματικές ασθένειες και θα τονίσουν τη σημασία της συμμετοχής των πληγεισών κοινοτήτων στην αντιμετώπιση των επιδημιών. Ένα συνεχιζόμενο ξέσπασμα του mpox επιβεβαιώθηκε για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Μάιο του 2022 και μέχρι το τέλος του έτους, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου είχε επιβεβαιώσει 3.732 περιπτώσεις της νόσου. Επί του παρόντος, στο δεύτερο έτος του, τα κρούσματα στην Ευρώπη είναι πλέον σπάνια χάρη στον εμβολιασμό και την αλλαγή της κοινοτικής συμπεριφοράς, αλλά το mpox συνεχίζει να επηρεάζει τους ομοφυλόφιλους και αμφιφυλόφιλους άνδρες σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος όπου ο εμβολιασμός δεν ήταν πάντα διαθέσιμος. Οι ερευνητές πραγματοποίησαν εις βάθος συνεντεύξεις με 22 cis και τρανς ομοφυλόφιλους και αμφιφυλόφιλους άνδρες που διαγνώστηκαν με mpox και τέσσερις ενδιαφερόμενους φορείς που συμμετείχαν στην απάντηση, συμπεριλαμβανομένων κλινικών και κοινοτικών οργανισμών. Οι συνεντεύξεις ρώτησαν τους άνδρες για τις εμπειρίες τους από ασθένεια, εξετάσεις, διάγνωση, θεραπεία και εντοπισμό επαφών. Από τις συνομιλίες τους, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το mpox είχε ουσιαστικό αντίκτυπο στην ευημερία των ανδρών που είχαν διαγνωστεί με τη νόσο. Για παράδειγμα, η εντυπωσιακή κάλυψη των μέσων ενημέρωσης που βασιζόταν σε ομοφοβικά στερεότυπα σχετικά με το σεξ μεταξύ ανδρών, οδήγησε σε συναισθήματα στιγματισμού και ντροπής.
Εν τω μεταξύ, οι γενικές νοσοκομειακές υπηρεσίες και ο κεντρικός εντοπισμός επαφών βρέθηκαν επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις ότι αυξάνουν τα συναισθήματα και τις εμπειρίες του στίγματος, καθώς κάποιο προσωπικό θεωρήθηκε ότι δεν είχε δεξιότητες στην υποστήριξη των ανδρών στην κοινότητα LGBTQ+ και κάποιοι δεν είχαν κλινικές γνώσεις σχετικά με καθυστερήσεις στη διάγνωση της πάθησης. Ένας άνδρας που συμμετείχε στη μελέτη είπε: “Ένιωθα σαν να ήμουν – ο καλύτερος τρόπος για να το περιγράψω, είναι μάλλον βρώμικο. Στην πραγματικότητα ένιωθα ότι δεν είχα συνειδητότητα γιατί ήξερα ότι κανείς άλλος δεν θα τις έβλεπε [βλάβες της λοίμωξης από το μώξιμο] εκτός από προφανώς τους γιατρούς και τις νοσοκόμες, όμως, ένιωθα σαν να κρίνω τον εαυτό μου βασικά επειδή τους είχα. «Μπορώ να θυμηθώ ότι κάθομαι στο σπίτι και απλά έκλαιγα γιατί ήμουν σαν, τι να κάνω για αυτά;» Ο επικεφαλής συγγραφέας Dr. Charles Witzel (UCL Institute for Global Health) είπε: «Το στίγμα ήταν ένα κεντρικό χαρακτηριστικό της ευλογιάς και θα μπορούσε να επιδεινωθεί ή να μειωθεί ανάλογα με την ποιότητα της περίθαλψης που λαμβάνετε και το πόσο ευαίσθητο ήταν στις μοναδικές ανάγκες των ομοφυλόφιλων και των αμφιφυλόφιλων ανδρών.” «Παρά τον έντονο φόρτο εργασίας, οι υπηρεσίες σεξουαλικής υγείας και οι μονάδες εξειδικευμένων ασθενειών λοιμώξεων έκαναν συνήθως καλή δουλειά παρέχοντας φροντίδα σε άνδρες με mpox επειδή ήταν ικανοί να συνεργάζονται με την κοινότητα LGBTQ+ και διαχειρίζονταν τους κινδύνους μετάδοσης με ευαισθησία».
«Ωστόσο, ορισμένες νοσοκομειακές υπηρεσίες, όπως τα τμήματα A&E, που είχαν λιγότερη εμπειρία στην παροχή φροντίδας σε αυτήν την ομάδα, ήταν συνήθως άσχημα εξοπλισμένα για να υποστηρίξουν τους ομοφυλόφιλους και αμφιφυλόφιλους άνδρες με mpox και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τους αντιμετώπιζαν πολύ άσχημα, οδηγώντας σε εμπειρίες στιγματισμού .” “Για να βελτιωθεί η ποιότητα της περίθαλψης για τις αναδυόμενες μολυσματικές ασθένειες, είναι σημαντικό να συμπεριληφθούν οι πληγείσες κοινότητες στην ανάπτυξη και την παροχή υποστήριξης.” Μαζί με το στίγμα, ορισμένοι άνδρες με μέτρια και σοβαρή λοίμωξη εμφάνισαν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία και την ευημερία τους, που κυμαίνονταν από προβλήματα του ουροποιητικού και του ορθού που απαιτούσαν εξειδικευμένη αντιμετώπιση έως αναπηρία που άλλαζε τη ζωή. Ωστόσο, η διαχείριση του πόνου παρεχόταν ασυνεπώς σε όλες τις υπηρεσίες, ειδικά νωρίτερα κατά το ξέσπασμα, όταν ήταν λιγότερα γνωστά για την ασθένεια. Επιπλέον, δεν ήταν πάντα εύκολη η πρόσβαση σε σαφείς και περιεκτικές πληροφορίες σχετικά με το mpox και τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να εξελιχθεί. Αυτό έκανε ορισμένους άνδρες να αισθάνονται απογοητευμένοι και εγκαταλειμμένοι από τις υπηρεσίες υγείας. Μερικοί άνδρες στη μελέτη ανέφεραν επίσης ότι αντιμετώπισαν έντονες προκλήσεις ψυχικής υγείας για αρκετούς μήνες μετά τη σωματική ανάκαμψη.
Η καθηγήτρια Alison Rodger (Ινστιτούτο UCL για την Παγκόσμια Υγεία) είπε: “Υπάρχουν αναδυόμενες ενδείξεις ότι το mpox προκαλεί συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης στους πάσχοντες και αυτή η μελέτη δείχνει τον πρόσθετο αντίκτυπο που είχε το στίγμα στην ψυχική ευημερία ορισμένων ανδρών.” “Η παροχή κατάλληλης μετέπειτα φροντίδας για τους άνδρες που επηρεάζονται από το mpox θα πρέπει να περιλαμβάνει πρόσβαση σε μακροπρόθεσμη ψυχολογική υποστήριξη, εάν χρειάζεται.” Το Mpox ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1958 όταν εμφανίστηκαν κρούσματα ασθένειας που μοιάζει με ευλογιά σε πιθήκους που κρατήθηκαν για έρευνα. Το πρώτο κρούσμα ανθρώπου καταγράφηκε το 1970. Ιστορικά, τα κρούσματα mpox έχουν εμφανιστεί ως επί το πλείστον στην Κεντρική και Δυτική Αφρική, με περιορισμένο αριθμό κρουσμάτων εκτός αυτής της περιοχής. Τα συμπτώματα του mpox περιλαμβάνουν πυρετό και φουσκάλες σαν εξάνθημα – το οποίο τελικά μετατρέπεται σε ψώρα. Ωστόσο, η κλινική εικόνα μπορεί να ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό και μια πολύ σοβαρή μορφή mpox έχει παρατηρηθεί σε άτομα με ανοσοκαταστολή, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με προχωρημένο HIV, ο οποίος δεν ελέγχεται καλά με φαρμακευτική αγωγή. Ένα άτομο είναι μεταδοτικό μέχρι να υπάρχει άθικτο δέρμα από κάτω. Ωστόσο, το mpox δεν εξαπλώνεται εύκολα μεταξύ των ανθρώπων εκτός εάν υπάρχει πολύ στενή επαφή, όπως φιλιά ή άλλη σεξουαλική επαφή. Το ξέσπασμα του 2022-24 εμφανίστηκε κυρίως στα σεξουαλικά δίκτυα ομοφυλόφιλων και αμφιφυλόφιλων ανδρών.