Martin D. Greenberg: Ο Martin D. Greenberg, MD, μηνύθηκε τον Μάιο για κρυφή χρήση του σπέρματός του για να γονιμοποιήσει μία από τις ασθενείς της στειρότητας 38 χρόνια νωρίτερα. Η κόρη της ασθενούς το ανακάλυψε πέρυσι όταν χρησιμοποίησε μια εξέταση DNA από το 23 and me για να μάθει για το οικογενειακό της ιστορικό. Ο 77χρονος γυναικολόγος της Νέας Υόρκης είναι συνταξιούχος στη Φλόριντα. Ο Greenberg είναι ένας από τους περισσότερους από τους 30 γιατρούς των ΗΠΑ που έχουν μέχρι στιγμής αναγνωριστεί ότι έχουν χρησιμοποιήσει το δικό τους σπέρμα χωρίς να ενημερώσουν τις ασθενείς τους και είναι πιθανό να υπάρχουν περισσότερες περιπτώσεις.
Όλες εκτός από μία από τις περιπτώσεις έλαβαν χώρα πριν από το 1990. Οι περισσότερες από αυτές ήρθαν στο φως τα τελευταία χρόνια, όταν οι βιολογικοί απόγονοι το ανακάλυψαν από δοκιμές DNA στο σπίτι.
«Είναι μια βαριά προδοσία της εμπιστοσύνης που μια ασθενής δίνει στον γιατρό της. Είναι μια απόλυτη διαστρέβλωση της πρακτικής της ιατρικής», δήλωσε ο Dev Sethi, ενάγων δικηγόρος που μήνυσε τον γιατρό Tucson της Αριζόνα ο οποίος γονιμοποίησε τουλάχιστον 10 ασθενείς με το δικό του σπέρμα.
«Η ύβρις ενός γιατρού για να εμποτίσει την ασθενή του, σε μια προσπάθεια να σώσει χρήματα ή να κατοικήσει τον κόσμο με τους απογόνους του, είναι εντυπωσιακή».
Γιατί αυτοί οι γιατροί χρησιμοποιούν το δικό τους σπέρμα και μετά το κρατούν μυστικό; Γιατί υπήρχαν τόσα πολλά από αυτά; Όταν οι απόγονοί τους προσπαθούν τώρα να επικοινωνήσουν μαζί τους, θέλουν να έχουν σχέση; Και πώς αντιδρούν όταν ανακαλυφθούν;
Η συμπεριφορά των γιατρών εκπλήσσει τον Sigal Klipstein, MD, έναν ενδοκρινολόγο αναπαραγωγής στο Hoffman Estates, Illinois, ο οποίος είναι πρόεδρος της επιτροπής δεοντολογίας της Αμερικανικής Εταιρείας Αναπαραγωγικής Ιατρικής (ASRM). “Αυτοί οι γιατροί ζούσαν με μυστικά για πολλά χρόνια. Πώς ζείτε με αυτό ως γιατρός;” λέει ο Klipstein, ο οποίος ήταν ακόμα στο γυμνάσιο όταν συνέβησαν οι περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις.
“Με εκπλήσσει που κάποιος θα το έκανε αυτό.”
Έλλειψη εκπαίδευσης και πολλά μυστικά. Ήταν αυτοί οι γιατροί ιδιαίτερα εγωιστές ή εγωκεντρικοί; Ή ήταν η χρησιμότητα το πρωταρχικό κίνητρο;
Εκείνη την εποχή, υπήρχε λίγη εκπαίδευση στις τεχνικές και την ηθική της φροντίδας της στειρότητας, λέει ο Jody Madeira, JD, PhD, καθηγητής νομικής στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα, ο οποίος έχει μελετήσει προσεκτικά τους γιατρούς.
“Πολλοί από αυτούς ήταν ob / gyns, αλλά δεν παρακολούθησαν μαθήματα CME για αυτό το έργο”, λέει.
Η υποειδικότητα της αναπαραγωγικής ενδοκρινολογίας και της στειρότητας ξεκίνησε μόλις στις αρχές της δεκαετίας του 1970, σύμφωνα με εκπρόσωπο της ASRM. Η θεραπεία της στειρότητας ήταν ένα μάλλον κενό θέμα εκείνη την εποχή, γεγονός που το έκανε πιο εύκολο να είναι παραπλανητικό.
Το 1955, ένα δικαστήριο του Ιλλινόις έκρινε ότι η τεχνητή γονιμοποίηση αποτελούσε μοιχεία. “Το κοινωνικό στίγμα που προκύπτει από την πρακτική αναγκάζει τους γονείς να κρατήσουν μυστική την προέλευση του βρέφους”, αναφέρει ένα άρθρο που αναθεωρεί τον νόμο.
“Στη δεκαετία του 1950 και 1960 και ακόμη και στη δεκαετία του 1970 και 1980, οι θεραπείες υπογονιμότητας θεωρήθηκαν επαίσχυντες και οι ασθενείς συχνά συμβουλεύονταν να διατηρήσουν τη θεραπεία τους για τον εαυτό τους”, λέει ο Μαδέιρα.
“Με τα πάντα τόσο μυστικά, ήταν εύκολο να παραπλανηθείς.” Το πεδίο έχει γίνει πιο εξελιγμένο από τότε, λέει ο Klipstein. “Για γνωστούς δωρητές, υπάρχει μια νομική σύμβαση μεταξύ του παραλήπτη και του δότη”, λέει.
“Και δεν είναι πλέον δυνατό να είσαι ανώνυμος δότης. Οι άνθρωποι μπορούν να σε βρουν μέσω τεστ DNA.”
Λόγω των αλλαγών στον τομέα, καθώς και της αυξανόμενης πιθανότητας σύλληψης μέσω δοκιμών DNA, οι περισσότεροι ειδικοί πιστεύουν ότι η ανεξέλεγκτη απάτη υπογονιμότητας έληξε εδώ και πολύ καιρό.
Πώς Βρέθηκαν
Όταν οι γιατροί ήταν ενεργοί, υπήρχε μικρός κίνδυνος έκθεσης. Εκείνη την εποχή, οι εξετάσεις πατρότητας βασίζονταν σε ευρείς παράγοντες όπως ο τύπος αίματος και ήταν αναξιόπιστες.
Οι ακριβέστερες εξετάσεις DNA ήταν σε εξέλιξη, αλλά οι απόγονοι των γιατρών δεν σκέφτηκαν να τις χρησιμοποιήσουν επειδή δεν υποπτεύονταν τίποτα.
Οι περισσότερες από τις πράξεις των γιατρών εμφανίστηκαν μόνο με την άνοδο μιας νέας βιομηχανίας – δοκιμής DNA στο σπίτι για άτομα που είναι περίεργα για το οικογενειακό τους υπόβαθρο. Πρώτα ήρθε το 23andme το 2007 και μετά το Ancestry.com το 2015.
Ο αριθμός των ατόμων που δοκιμάστηκαν έφτασε σχεδόν τα 2 εκατομμύρια το 2016, τα 7 εκατομμύρια το 2017 και τα 30 εκατομμύρια το 2020.
Καθώς περισσότεροι άνθρωποι μπήκαν σε βάσεις δεδομένων εταιρειών, έγινε ευκολότερο να εντοπιστούν οι βιολογικοί πατέρες μέσω άλλων συγγενών.
Αυτό εξηγεί πώς εντοπίστηκαν οι γιατροί που δεν είχαν κάνει τεστ DNA στο σπίτι.
Οι δοκιμές στο σπίτι έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά ακριβείς. Κανένα από τα αποτελέσματα για τους γιατρούς που κατηγορούνται ότι χρησιμοποίησαν το δικό τους σπέρμα δεν έχει αποδειχθεί ψευδές και τα δικαστήρια αναγνωρίζουν παρόμοιες δοκιμές DNA ως απόδειξη πατρότητας.
Αλλά όταν ανακαλύφθηκαν, πολλοί από τους γιατρούς αμφισβήτησαν τα αποτελέσματα και ενήργησαν σαν να μπορούσαν να διατηρήσουν το μυστικό τους.
«Δεν το αρνούμαι, δεν το παραδέχομαι», είπε ο Paul Brennan Jones, MD, γιατρός του Κολοράντο, όταν κατηγορήθηκε ότι έκανε οκτώ παιδιά μέσω των ασθενών του με υπογονιμότητα δεκαετίες πριν. Ερωτηθείς αν θα παρείχε ένα δείγμα DNA, ο 80χρονος γιατρός απάντησε, “Όχι … γιατί δεν θέλω να έχω ενοχλητικά στοιχεία εναντίον μου.”
Πόσο συχνά συνέβη;
Ο Donor Deceived, ένας ιστότοπος που παρακολουθεί αυτές τις περιπτώσεις, αναφέρει 32 περιπτώσεις ιατρών που παρέχουν κρυφά σπέρμα στους ασθενείς τους.
Έντεκα από τους γιατρούς συνδέονται με έναν γνωστό απόγονο, δύο συνδέονται με περισσότερους από 75 απογόνους, ένας στους 15 με έναν έως 10, τρεις έως εννέα, τρεις έως επτά και δύο έως πέντε.
«Είναι απίθανο κάποιος γιατρός να το έκανε μόνο μία φορά», λέει ο Adam B. Wolf, δικηγόρος του Σαν Φρανσίσκο που εκπροσωπεί τον ενάγοντα στην υπόθεση Greenberg. «Έχει συμβεί πριν», λέει. “Όταν οι γιατροί έχουν την ιδέα να κάνουν κάτι τρελό, το κάνουν πολλές φορές.”
Ο Wolf πιστεύει ότι επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν κάνει τεστ DNA, υπάρχουν πολλά περισσότερα βιολογικά παιδιά γιατρών στειρότητας που δεν έχουν ακόμη προχωρήσει.
Πολλοί από τους γιατρούς που ανακαλύφθηκαν διαπραγματεύτηκαν συμβιβασμούς με ασθενείς, βάσει των οποίων πληρώνουν άγνωστα χρηματικά ποσά σε αντάλλαγμα για τη σιωπή των ασθενών.
Ο Wolf λέει ότι το δικηγορικό του γραφείο έχει εκπροσωπήσει τα δύο δωδεκάδες θύματα γιατρών δοτών σπέρματος και όλα εκτός από τα τρία έχουν αποκατασταθεί.