Η Ισπανία πραγματοποιεί περισσότερες από τις μισές θεραπείες δωρεάς ωαρίων σε όλη την Ευρώπη. Η χώρα είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής ωαρίων δότη σε ολόκληρη την ήπειρο. Και κάθε χρόνο, χιλιάδες διεθνείς ασθενείς γονιμότητας ταξιδεύουν στην Ισπανία για να έχουν πρόσβαση σε θεραπείες. Η Ισπανία είναι μια δημοφιλής επιλογή για ιδιωτικές θεραπείες γονιμότητας, επειδή κάθε γυναίκα ή άνδρας ανεξάρτητα από την προσωπική τους κατάσταση, τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ηλικία τους μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτές.
Πράγματι, πολλοί έρχονται στην Ισπανία λόγω των περιορισμών και των απαγορεύσεων στις χώρες καταγωγής τους, ιδιαίτερα που σχετίζονται με τη δωρεά ωαρίων. Η Ισπανία τείνει επίσης να έχει πολύ μικρές λίστες αναμονής. Ταυτόχρονα, οι τράπεζες ωαρίων στην Ισπανία έχουν πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια, αποστέλλοντας ωάρια δωρητών σε όλο τον κόσμο, ως μέρος αυτής της βιομηχανίας πολλών εκατομμυρίων λιρών.
Σχεδόν 15.000 γυναίκες υποβάλλονται σε κύκλους εξαγωγής ωαρίων κάθε χρόνο στην Ισπανία. Πολλές έχουν οικονομικά κίνητρα—οι δωρητές στην Ισπανία λαμβάνουν ένα από τα υψηλότερα ποσοστά οικονομικής αποζημίωσης σε ολόκληρη την Ευρώπη (περίπου 1.100 ευρώ (945 £) για έναν επιτυχημένο κύκλο). Ενώ η έρευνα έχει δείξει στο παρελθόν ότι ορισμένες γυναίκες ισχυρίζονται ότι δίνουν τα ωάρια τους για αλτρουιστικούς λόγους (συχνά παράλληλα με οικονομικά κίνητρα), πολύ λίγα είναι γνωστά για τις εμπειρίες των γυναικών από τη δωρεά ωαρίων.
Η πραγματικότητα της δωρεάς ωαρίων
Οι ιστότοποι των κλινικών γονιμότητας συνήθως περιγράφουν τη δωρεά ωαρίων ως μια γρήγορη και εύκολη διαδικασία. Όμως, οι γυναίκες που θέλουν να γίνουν δότριες ωαρίων πρέπει να κάνουν αρκετή προετοιμασία προτού πραγματοποιηθεί πραγματικά η δωρεά. Πρώτον, γίνεται ένας έλεγχος που περιλαμβάνει ερωτηματολόγια που σχετίζονται με την υγεία και ψυχολογικά καθώς και γυναικολογικές και γενετικές εξετάσεις. Στη συνέχεια, σε πιθανούς δότες θα χορηγηθούν ενέσεις ορμονών για περίπου δέκα ημέρες.
Μετά από αυτό, λαμβάνει χώρα η ανάκτηση ωαρίων που περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση υπό γενική αναισθησία για την αφαίρεση των ωαρίων μέσω ενός κολπικού υπερηχογράφου που συνδέεται με μια βελόνα. Είναι μια χρονοβόρα, άβολη και μερικές φορές επίπονη διαδικασία. Ενέχει επίσης ιατρικούς κινδύνους, όπως το σύνδρομο υπερδιέγερσης των ωοθηκών, το οποίο συμβαίνει όταν οι ωοθήκες διευρύνονται και μπορεί να οδηγήσει σε πολλά σοβαρά προβλήματα, όπως θρόμβους αίματος ή αιμορραγία.
Οι δότες μπορεί επίσης να εμφανίσουν δυσανεξία στη φαρμακευτική αγωγή ή παρενέργειες παράλληλα με τον κίνδυνο μόλυνσης κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης. Αλλά οι μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι του να είσαι δότης ωαρίων παραμένουν σε μεγάλο βαθμό άγνωστοι, λόγω του περιορισμένου όγκου μελετών που έχουν πραγματοποιηθεί σε αυτόν τον τομέα.
Ανακάλυψα επίσης ότι η πραγματικότητα της δωρεάς ωαρίων μπορεί να σημαίνει πολυάσχολα προγράμματα που ισορροπούν μεταξύ εργασίας, σπουδών και προσωπικής ζωής. Για να αποφευχθεί η απώλεια εισοδήματος, οι περισσότερες γυναίκες με τις οποίες μίλησα συνήθως δεν σταματούσαν καμία από τις συνήθεις δραστηριότητές τους κατά τη διάρκεια του κύκλου. Αντίθετα, προσπάθησαν να τα κάνουν όλα αυτά να ταιριάζουν στην πολυάσχολη ζωή τους – κάτι που μερικές φορές δημιουργούσε κινδύνους όσον αφορά την υγεία τους.
Αυτό ήταν ιδιαίτερα εμφανές όταν επρόκειτο για την εξαγωγή αυγών. Ο προγραμματισμός της χειρουργικής επέμβασης βασίζεται στον ρυθμό των ορμονικών φαρμάκων στον οργανισμό, επομένως δεν μπορεί να αποφασιστεί σύμφωνα με την ευκολία των δωρητών. Όταν τα αυγά είναι έτοιμα για συλλογή, είναι έτοιμα για συλλογή — και αυτό μπορεί να διαφέρει από ασθενή σε ασθενή. Όταν οι δότες είναι έτοιμοι, πρέπει να κάνουν την τελική ένεση, που είναι αυτή που τους κάνει να έχουν ωορρηξία πριν προγραμματιστούν για το χειρουργείο το επόμενο πρωί.
Πληρωμές και αποζημιώσεις
Η αποζημίωση για έναν κύκλο καταβάλλεται συνήθως σε μετρητά στο τέλος της διαδικασίας. Και εξασφαλίζεται μόνο μετά τη χειρουργική επέμβαση εξαγωγής εάν υπάρχουν εξαγώγιμα ωάρια—οι δότες αμείβονται με το ίδιο ποσό ανεξάρτητα από τον αριθμό των ωαρίων. Εάν η διαδικασία πρέπει να σταματήσει πριν από την εξαγωγή για λόγους που δεν ευθύνονται για τον δότη, όπως το φάρμακο που δεν παράγει τα αναμενόμενα αποτελέσματα στην παραγωγή ωαρίων, οι περισσότερες κλινικές δεν προσφέρουν αποζημίωση.
Εάν οι δότες υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση εξαγωγής αλλά δεν υπάρχουν εξαγώγιμα ωάρια, το θέμα συνήθως συζητείται μεταξύ των γιατρών, με σημαντικές διαφορές μεταξύ των κλινικών. Εάν υπάρχει ένδειξη ότι ο δότης μπορεί να μην έκανε την τελευταία ένεση ορμονών ή ότι το έκανε σε λάθος χρόνο, η κλινική συνήθως δεν θα την πληρώσει καθόλου. Εάν η κλινική πιστεύει ότι ακολούθησε τους κανόνες, αλλά ότι είχε ωορρηξία νωρίτερα από το αναμενόμενο, διαφορετικές κλινικές έχουν διαφορετικούς κανόνες: κάποιες μπορεί να της δώσουν ολόκληρο το ποσό, άλλες μόνο μια μερική πληρωμή και άλλες τίποτα απολύτως.
Είναι σαφές λοιπόν ότι καθώς αυξάνεται η ζήτηση για δωρεά ωαρίων, απαιτείται επείγουσα δράση για να διασφαλιστεί ότι οι γυναίκες στην παγκόσμια βιομηχανία δωρεάς ωαρίων ενημερώνονται κατάλληλα, φροντίζονται και ασφαλίζονται σε περίπτωση επιπλοκών και παρενεργειών.