Οι σεξουαλικές διαταραχές και οι γυναίκες πάνε χέρι-χέρι. Είτε δεν πρόκειται για οργασμό είτε για σοβαρή κολπική ξηρότητα ή για χαμηλή λίμπιντο, υπάρχουν πολλά ζητήματα που μαστίζουν τη σεξουαλική υγεία των κατά τα άλλα υγιών γυναικών. Η έρευνα στρέφει τώρα τα φώτα της δημοσιότητας σε μια άλλη διαταραχή, που ονομάζεται επίμονη διαταραχή διέγερσης των γεννητικών οργάνων (PGAD).
Τι είναι η επίμονη διαταραχή διέγερσης των γεννητικών οργάνων;
Μια ερευνητική εργασία του 2016 που δημοσιεύτηκε στο Indian Journal of Psychological Medicine αναφέρει ότι το PGAD είναι ένα φαινόμενο στο οποίο οι γυναίκες αισθάνονται συνεχώς διεγερμένες παρά τους οργασμούς. Το χειρότερο μέρος; Μπορεί να προκληθεί τόσο από σεξουαλικά όσο και από μη σεξουαλικά ερεθίσματα και μπορεί φυσικά να στρεσάρει τον πάσχοντα. Εδώ είναι κάτι που είναι πιο σοκαριστικό σχετικά με αυτήν τη διαταραχή, καθώς ο PGAD βιώνεται αποκλειστικά και μόνο από γυναίκες.
Να τι λέει η τελευταία έρευνα
Μια μελέτη που διεξήχθη από ερευνητές του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης (MGH), που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PAIN Reports, αποκάλυψε ότι η επίμονη διαταραχή διέγερσης των γεννητικών οργάνων (PGAD) μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ψυχική υγεία των γυναικών και να βλάψει σοβαρά τις σχέσεις με τους συνεργάτες τους.
Τα αποτελέσματα της μελέτης υποδηλώνουν ότι το PGAD μπορεί να προκληθεί από αλλοίωση της πυροδότησης των νεύρων που είναι γνωστό ότι μεταφέρουν αισθήσεις από τα γεννητικά όργανα ή από βλάβη που προκαλείται στα χαμηλότερα μέρη του νωτιαίου μυελού. Εν ολίγοις, είναι μια νευρολογική διαταραχή και όχι σεξουαλική. «Είναι σημαντικό οι άνθρωποι να γνωρίζουν αυτήν την ιατρική κατάσταση και ότι είναι πρωτίστως νευρολογικό πρόβλημα, όχι ψυχιατρικό», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Bruce Price.
Το πρόβλημα μπορεί να είναι ενοχλητικό για τους εφήβους και μπορεί να προκαλέσει ντροπή, σύγχυση και φόβο. Η μελέτη περιελάμβανε δέκα γυναίκες των οποίων τα συμπτώματα PGAD ξεκίνησαν μεταξύ 11 και 70 ετών.
Κύστες νωτιαίου νεύρου-ρίζας ανιχνεύθηκαν σε τέσσερις ασθενείς και γενικευμένη βλάβη των αισθητηρίων νεύρων σε δύο από αυτούς. Μία ασθενής που είχε συμπτώματα από την παιδική της ηλικία γεννήθηκε με ένα ελάττωμα στο κατώτερο νωτιαίο μυελό της, ενώ μία είχε οσφυοϊερή κήλη δίσκου στο κάτω μέρος της πλάτης της και μία άλλη ανέπτυξε βραχύβια PGAD καθώς σταμάτησε να παίρνει συνταγογραφούμενα αντικαταθλιπτικά φάρμακα.
Κάθε ψυχιατρική και γυναικολογική θεραπεία ήταν αναποτελεσματική και η ένεση τοπικών αναισθητικών δεν είχε διαρκές όφελος. Αντίθετα, οι νευρολογικές θεραπείες όπως η θεραπεία της νευρικής βλάβης και η αφαίρεση κύστεων ήταν αποτελεσματικές στο 80% των ασθενών.
«Πολλές επηρεασμένες γυναίκες είναι σιωπηλές και κρυφές – δεν είναι σε καμία περίπτωση διασκεδαστική κατάσταση και είναι δύσκολο για τους ασθενείς να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματά τους με τους γιατρούς τους, οι οποίοι συνήθως δεν έχουν ακούσει ποτέ για το PGAD», πρόσθεσε ο Price. Οι γιατροί πρέπει να γνωρίζουν το PGAD και να το ρωτούν όταν οι ασθενείς εμφανίζουν άλλο πυελικό πόνο ή ουρολογικά συμπτώματα που συχνά συνοδεύουν το PGAD», δήλωσε μια άλλη ερευνήτρια Anne Louise Oaklander.
«Είναι θεραπεύσιμο, αλλά η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία. Εντοπίζοντας κάποιες κοινές αιτίες –και εντοπίζοντάς τις σε συγκεκριμένες περιοχές του ιερού νευρικού συστήματος– η μελέτη μας παρέχει οδηγίες για το πώς να βοηθήσουμε τους ασθενείς και να καθοδηγήσουμε τη μελλοντική έρευνα», πρόσθεσε ο Oaklander.