Νέα έρευνα ανακάλυψε νευρώνες στον εγκέφαλο που ανιχνεύουν και ανταποκρίνονται σε αλλαγές στο επίπεδο του σακχάρου στην κυκλοφορία του αίματος. Η κατανόηση του πώς λειτουργεί αυτό το σύστημα ανίχνευσης σακχάρου στο αίμα και πώς λειτουργούν αυτά τα νευροκυκλώματα θα δώσει στους ερευνητές και τους γιατρούς περισσότερες πληροφορίες για το πώς ο εγκέφαλός μας ρυθμίζει το σάκχαρό μας και ίσως πώς να τους στοχεύσουμε θεραπευτικά για τη θεραπεία μεταβολικών ασθενειών όπως ο διαβήτης και η παχυσαρκία, σύμφωνα με τη μελέτη. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στις 22 Ιουνίου διαδικτυακά στο Diabetes.
«Γνωρίζουμε εδώ και πολύ καιρό ότι πολλοί νευρώνες μπορούν να ανιχνεύσουν το σάκχαρο τοπικά στον εγκέφαλο», είπε ο Δρ. Michael Schwartz, ενδοκρινολόγος στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον και συνδιευθυντής του Ινστιτούτου Διαβήτη UW Medicine. «Αυτό που είναι νέο, ωστόσο, είναι η απόδειξη ότι ένα υποσύνολο νευρώνων που βρίσκεται στον υποθάλαμο μπορεί να ανιχνεύσει και να ανταποκριθεί στο σάκχαρο στην ίδια την κυκλοφορία του αίματος, ανάλογο με τα κύτταρα στο πάγκρεας που εκκρίνουν ινσουλίνη».
Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές μπόρεσαν να παρακολουθήσουν τόσο τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα όσο και τη δραστηριότητα των νευρώνων στον υποθάλαμο ποντικών που είχαν τις αισθήσεις τους σε πραγματικό χρόνο. Διαπίστωσαν ότι όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα αυξάνονται, η δραστηριότητα αυτής της υποομάδας νευρώνων μειώνεται γρήγορα. Οι ερευνητές εικάζουν ότι αυτοί οι νευρώνες ανιχνεύουν και ανταποκρίνονται στη διακύμανση του σακχάρου στο αίμα που μεταδίδεται από τους αισθητήριους νευρώνες που τροφοδοτούν τα αγγεία, σημείωσε ο Schwartz.
Αυτές οι αισθητηριακές πληροφορίες μεταδίδονται στη συνέχεια σε ένα ή περισσότερα νευροκυκλώματα που ελέγχουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σε συνδυασμό με το πάγκρεας, το οποίο παράγει ινσουλίνη για το σώμα. Κλινικά, αυτό είναι σημαντικό γιατί όταν θεραπεύουν ασθενείς με διαβήτη, οι κλινικοί γιατροί συχνά διαπιστώνουν ότι το σύστημα των ασθενών διατηρεί ενεργά ένα αυξημένο επίπεδο σακχάρου στο αίμα, πιθανώς «επειδή ο εγκέφαλος πιστεύει ότι εκεί υποτίθεται ότι είναι το επίπεδο σακχάρου στο αίμα», είπε ο Schwartz.
«Για παράδειγμα, εάν ένα φυσιολογικό σάκχαρο στο αίμα είναι 100, ένας ασθενής με διαβήτη μπορεί κάλλιστα να έχει σάκχαρο πάνω από 300», είπε. «Αν είναι σε αυτό το αυξημένο επίπεδο για μέρες ή εβδομάδες και αν το χαμηλώσετε ξαφνικά στο 100, ο εγκέφαλος θα σκεφτεί ότι είναι πολύ χαμηλό και θα προσπαθήσει να αυξήσει ξανά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα». Αυτή η απόδειξη ότι ο διαβήτης σχετίζεται με μια μειωμένη ικανότητα του εγκεφάλου να αισθάνεται το επίπεδο σακχάρου στο αίμα υποδηλώνει ότι στο μέλλον, η αντιστροφή αυτού του τύπου αισθητηριακού ελαττώματος μπορεί να επιτρέψει στον εγκέφαλο να ελέγχει το σάκχαρο στο αίμα με πιο κατάλληλο τρόπο, κατέληξε ο Schwartz.