Ρευματοειδής Αρθρίτιδα: Μια πρόσφατη μελέτη από το Νοσοκομείο Ειδικής Χειρουργικής Hospital for Special Surgery (HSS) και άλλους φορείς διαπίστωσε συσχέτιση μεταξύ της παχυσαρκίας και των σοβαρότερων συμπτωμάτων έξαρσης της νόσου που επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητα ζωής σε ασθενείς με πρώιμη ρευματοειδή αρθρίτιδα (ΡΑ), μια συστηματική, αυτοάνοση, φλεγμονώδη διαταραχή που επηρεάζει πολλαπλές αρθρώσεις του σώματος. Η μελέτη παρουσιάστηκε στη Σύγκλιση 2023 του ACR (ACR Convergence 2023) την ετήσια συνάντηση του Αμερικανικού Κολλεγίου Ρευματολογίας.
Η ΡΑ αντιμετωπίζεται συνήθως με συνδυασμό φαρμάκων για την ανακούφιση από το πρήξιμο και τον πόνο, ενώ παράλληλα ρυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημα. Η χειρουργική επέμβαση των αρθρώσεων για την ανακούφιση του πόνου και της αναπηρίας, συμπεριλαμβανομένης της αντικατάστασης των αρθρώσεων, μπορεί επίσης να εξεταστεί όταν αυτές οι μη χειρουργικές μέθοδοι αποτυγχάνουν να προσφέρουν μόνιμο όφελος. “Εάν ένα άτομο με ΡΑ παρουσιάζει συχνές εξάρσεις, το βάρος θα μπορούσε να είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει”, δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης Vivian P. Bykerk, BSc, MD, FRCPC, ρευματολόγος στο Νοσοκομείο Ειδικής Χειρουργικής HSS. “Μπορεί να είναι χρήσιμο για τους ασθενείς να συζητήσουν με τον γιατρό τους για το πώς να χάσουν βάρος”. Για τη διεξαγωγή της έρευνάς τους, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από την προοπτική μελέτη μητρώου ΡΑ που ονομάζεται Κοινοπραξία Ομάδων Πρώιμης Αρθρίτιδας- στις ΗΠΑ Μελέτη (Consortium of Early ArThritis CoHorts-U.S. Study) (CATCH-US).Η μελέτη αυτή, που διεξήχθη στο HSS και στην Ιατρική Σχολή Johns Hopkins, προσέλκυσε συμμετέχοντες με τουλάχιστον δύο διογκωμένες αρθρώσεις και πρώιμη ή πρόσφατη έναρξη ρευματοειδούς αρθρίτιδας (συμπτώματα ≤12/≤24 μήνες) μεταξύ Δεκεμβρίου 2014 και Μαΐου 2023. Οι ερευνητές συνέλεξαν τα βασικά χαρακτηριστικά και τις αναφερόμενες από τους ασθενείς εκβάσεις σε κάθε επίσκεψη. Σε αυτή τη μελέτη, οι εξάρσεις προσδιορίστηκαν με τη χρήση του ερωτηματολογίου OMERACT RA-Flare Questionnaire (RA-FQ), ενός εργαλείου αναφερόμενων από τον ασθενή αποτελεσμάτων που αξιολογεί τα συμπτώματα του πόνου, της δυσκαμψίας, της κόπωσης, τις επιπτώσεις στη σωματική λειτουργία και τις επιπτώσεις στην κοινωνική συμμετοχή. Τα στοιχεία σε αυτό το εργαλείο βαθμολογούνται από το 0 έως το 10, με το 0 να είναι το καλύτερο και το 10 το χειρότερο. Και οι πέντε βαθμολογίες αθροίζονται για ένα συνολικό εύρος βαθμολογίας από 0 έως 50. Οι ερευνητές συνέλεξαν επίσης μια βαθμολογία Αξιολογητής Παγκόσμια Αξιολόγηση (Evaluator Global Assessment) (EGA), η οποία υποδεικνύει την κλινική δραστηριότητα της νόσου της ρευματοειδούς αρθρίτιδας- αυτή βαθμολογήθηκε από τον ρευματολόγο που συμμετείχε στην έρευνα μεταξύ 0 (όχι ενεργή) και 10 (πολύ ενεργή). Χρησιμοποιώντας ένα πολυμεταβλητό μοντέλο γραμμικής παλινδρόμησης, οι ερευνητές εξέτασαν τη συσχέτιση μεταξύ του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) και των βαθμολογιών RA-FQ, λαμβάνοντας υπόψη τις βαθμολογίες EGA και δημογραφικούς παράγοντες, όπως η ηλικία, το φύλο και η εθνικότητα ως συνδιακυμάνσεις.
Στη μελέτη συμμετείχαν 134 άτομα- το 85% ήταν γυναίκες, το 71% ήταν λευκοί και το 87% ήταν μη ισπανόφωνοι. Σχεδόν οι μισοί (46%) ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Η διάμεση ηλικία ήταν 47,3 έτη και ο διάμεσος ΔΜΣ ήταν 24,3. “Το βασικό μας εύρημα ήταν ότι υπήρχε γραμμική σχέση μεταξύ της ύπαρξης υψηλότερου ΔΜΣ και της υψηλότερης βαθμολογίας RA-FQ”, δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Margaret Butler, βοηθός ερευνητή στο Τμήμα Ιατρικής του Νοσοκομείου Ειδικής Χειρουργικής HSS. “Όσο ο ΔΜΣ αυξανόταν, οι βαθμολογίες RA-FQ αυξάνονταν επίσης, υποδεικνύοντας ότι ο ασθενής θα είχε χειρότερη έκβαση. Η ύπαρξη υψηλότερου ΔΜΣ προέβλεπε επίσης χειρότερες βαθμολογίες σε καθεμία από τις πέντε επιμέρους κατηγορίες, εκτός από τη σωματική λειτουργία. Η σχέση ήταν ακόμη πιο έντονη όταν διαχωρίζατε τους ασθενείς με βάση τον υγιή ΔΜΣ, τον υπέρβαρο ΔΜΣ και τον παχύσαρκο ΔΜΣ, με τους ασθενείς που είχαν παχύσαρκο ΔΜΣ να έχουν χειρότερες βαθμολογίες RA-FQ σε σύγκριση με τις άλλες δύο ομάδες”. Οι ερευνητές λένε ότι οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους τον ΔΜΣ των ασθενών και τις βαθμολογίες RA-FQ όταν διαμορφώνουν σχέδια θεραπείας για τις εξάρσεις της ΡΑ. “Οι γιατροί θα πρέπει να ενθαρρύνουν τους ασθενείς να χάσουν βάρος, εάν διαπιστωθεί ότι είναι η βασική αιτία των συχνών εξάρσεων, ώστε να αποφεύγεται η συνταγογράφηση πρόσθετων φαρμάκων για τον έλεγχο των συμπτωμάτων”, δήλωσε ο Δρ Bykerk. “Η απώλεια βάρους για τα άτομα με ΡΑ είναι ένα δύσκολο πρόβλημα επειδή έχουν χάσει σημαντική μυϊκή μάζα, και αυτός είναι ο ιστός που κινεί το μεταβολισμό μας. Για να χάσουν βάρος, οι ασθενείς πρέπει να χτίσουν μυϊκή μάζα και να έχουν μια πιο θρεπτική, υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες διατροφή. Χρειαζόμαστε προγράμματα για να βοηθήσουμε τους ασθενείς να το κάνουν αυτό”. Μια προηγούμενη μελέτη των ερευνητών αποκάλυψε ότι λιγότεροι ασθενείς με ΡΑ περνούν σε ύφεση εάν είναι παχύσαρκοι ή υπέρβαροι. Μελλοντικές μελέτες θα εξετάσουν αν ο ΔΜΣ επηρεάζει τις εξάρσεις της ΡΑ σε όλη την πορεία της νόσου.