Ψυχική Υγεία

Τραυματισμός: Πώς ο τραυματισμός επηρεάζει την ψυχική μας υγεία;

Τραυματισμός: Πώς ο τραυματισμός επηρεάζει την ψυχική μας υγεία;
Τραυματισμός: Αντιμετωπίζοντας τις ψυχικές και συναισθηματικές πτυχές της αποκατάστασης παράλληλα με τη σωματική αποκατάσταση, τα άτομα μπορούν να προωθήσουν μια ολιστική διαδικασία θεραπείας.

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Η εμπειρία ενός τραυματισμού όχι μόνο επηρεάζει τη σωματική ευεξία του ατόμου, αλλά μπορεί επίσης να έχει αντίκτυπο στην ψυχική υγεία. Το ταξίδι προς την ανάκαμψη περιλαμβάνει όχι μόνο την πλοήγηση στη διαδικασία φυσικής αποκατάστασης αλλά και την αντιμετώπιση των συναισθηματικών και ψυχολογικών πτυχών της θεραπείας. Ακολουθούν μερικές ιδέες για τη διατήρηση της ψυχικής υγείας μετά από τραυματισμό.


Τραυματισμός

Πρώτον, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε και να αποδεχθούμε τον συναισθηματικό αντίκτυπο του τραυματισμού. Είναι φυσιολογικό να αισθάνεστε μια σειρά συναισθημάτων, συμπεριλαμβανομένης της απογοήτευσης, της θλίψης ή ακόμα και του άγχους σχετικά με την αβεβαιότητα της διαδικασίας αποκατάστασης. Δώστε στον εαυτό σας τον χώρο να βιώσει αυτά τα συναισθήματα χωρίς κρίση. Η αναζήτηση υποστήριξης από φίλους, οικογένεια ή επαγγελματία ψυχικής υγείας μπορεί να προσφέρει μια διέξοδο για να εκφράσετε τα συναισθήματά σας και να λάβετε καθοδήγηση σχετικά με τις στρατηγικές αντιμετώπισης.

Η διατήρηση μιας θετικής νοοτροπίας είναι ζωτικής σημασίας για την ψυχική ευεξία κατά τη διάρκεια της περιόδου αποκατάστασης. Εστιάστε στις πτυχές της ζωής σας που μπορείτε να ελέγξετε, όπως η παρακολούθηση του σχεδίου θεραπείας, η παρακολούθηση συνεδριών θεραπείας και η ενασχόληση με δραστηριότητες που φέρνουν χαρά. Θέστε ρεαλιστικούς στόχους για την ανάρρωσή σας και γιορτάστε μικρά επιτεύγματα στην πορεία. Μια θετική προοπτική μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη διαδικασία επούλωσης.

Το να παραμένετε συνδεδεμένοι με τους άλλους είναι απαραίτητο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Οι σωματικοί περιορισμοί που επιβάλλονται από έναν τραυματισμό μπορεί να οδηγήσουν σε απομόνωση, αλλά η διατήρηση κοινωνικών δεσμών είναι ζωτικής σημασίας για την ψυχική υγεία. Οι φίλοι και η οικογένεια μπορούν να προσφέρουν συναισθηματική υποστήριξη, ενθάρρυνση και μια αίσθηση κανονικότητας. Εάν η κινητικότητα είναι περιορισμένη, σκεφτείτε τις εικονικές αλληλεπιδράσεις, τις τηλεφωνικές κλήσεις ή ακόμα και το ημερολόγιο για να παραμείνετε συνδεδεμένοι με τους αγαπημένους σας.

Η ανάπτυξη μιας ρουτίνας μπορεί να προσφέρει δομή και αίσθηση ελέγχου, η οποία είναι ιδιαίτερα ευεργετική κατά τη διαδικασία ανάκαμψης. Καθιερώστε ένα καθημερινό πρόγραμμα που περιλαμβάνει δραστηριότητες φυσικής αποκατάστασης και δραστηριότητες που σας φέρνουν χαρά ή χαλάρωση. Η ρουτίνα βοηθά στη δημιουργία μιας αίσθησης κανονικότητας και προόδου, συμβάλλοντας θετικά στην ψυχική υγεία.

Ενσωματώστε τεχνικές ενσυνειδητότητας και χαλάρωσης στην καθημερινότητά σας. Τεχνικές όπως η βαθιά αναπνοή, ο διαλογισμός ή η οπτικοποίηση μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση του στρες και του άγχους που σχετίζονται με τις προκλήσεις της ανάκαμψης. Αυτές οι πρακτικές προάγουν την αίσθηση ηρεμίας και μπορούν να βελτιώσουν τη συνολική ψυχική σας ευεξία.

Η αντιμετώπιση του φόβου του εκ νέου τραυματισμού ή του άγχους που περιβάλλει τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του τραυματισμού είναι ζωτικής σημασίας. Συμμετέχετε σε ανοιχτή επικοινωνία με τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης για να κατανοήσετε την πρόγνωση, τις πιθανές προκλήσεις και τα βήματα που μπορείτε να κάνετε για να μειώσετε τον κίνδυνο μελλοντικών τραυματισμών. Η γνώση και η επίγνωση μπορούν να ανακουφίσουν το άγχος και να σας ενδυναμώσουν στο ταξίδι ανάκαμψης.

Τέλος, να είστε υπομονετικοί με τον εαυτό σας. Η θεραπεία, τόσο σωματική όσο και ψυχική, απαιτεί χρόνο. Θέστε ρεαλιστικές προσδοκίες και κατανοήστε ότι μπορεί να υπάρξουν αναποδιές. Αναγνωρίστε την πρόοδό σας, όσο μικρή κι αν είναι, και αναγνωρίστε ότι η ανάκαμψη είναι μια σταδιακή διαδικασία.

Συνοπτικά, η διατήρηση της ψυχικής υγείας μετά από έναν τραυματισμό περιλαμβάνει αναγνώριση και έκφραση συναισθημάτων, καλλιέργεια θετικής νοοτροπίας, παραμονή συνδεδεμένων με τους άλλους, καθιέρωση ρουτίνας, ενσωμάτωση πρακτικών ενσυνειδητότητας, αντιμετώπιση φόβων και ανησυχιών και εξάσκηση υπομονής. Αντιμετωπίζοντας τις ψυχικές και συναισθηματικές πτυχές της αποκατάστασης παράλληλα με τη σωματική αποκατάσταση, τα άτομα μπορούν να προωθήσουν μια ολιστική διαδικασία θεραπείας.