Μία από τις βασικές αλλαγές στην καθημερινότητά μας που επέφερε η πανδημία του COVID ήταν, για όσους μπορούσαν να το κάνουν, η εργασία από το σπίτι. Σύμφωνα με στοιχεία του Ηνωμένου Βασιλείου, σχεδόν το 60% των ανθρώπων εργάζονταν πλήρως ή εν μέρει από το σπίτι μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου 2020. Και γίνεται ολοένα και πιο προφανές ότι για πολλούς ανθρώπους, η εργασία στο σπίτι είναι εδώ για να μείνει.
Μεταξύ Σεπτεμβρίου 2022 και Ιανουαρίου 2023, το 16% των εργαζομένων ενηλίκων στο Ηνωμένο Βασίλειο ανέφερε ότι εργαζόταν πλήρως από το σπίτι και το 28% εργαζόταν εν μέρει από το σπίτι. Αυτό συγκρίνεται με περίπου το 5% που εργάζεται πλήρως από το σπίτι και το 9% που εργάζεται εν μέρει από το σπίτι το 2018. Πώς η εργασία στο σπίτι συσχετίστηκε με την ψυχική υγεία και την κοινωνική ευημερία κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο PLOS Medicine, διαπιστώθηκε ότι η εργασία στο σπίτι δεν ήταν επιζήμια για την ψυχική υγεία στα αρχικά στάδια της πανδημίας, αλλά συνδέθηκε με αρνητικές επιπτώσεις αργότερα. Συγκεντρώθηκαν αποτελέσματα από επτά σύνολα διαχρονικών δεδομένων του Ηνωμένου Βασιλείου—Επόμενα βήματα, τη Βρετανική Μελέτη Κοόρτης, την Εθνική Μελέτη Παιδιού και Ανάπτυξης, την Αγγλική Διαχρονική Μελέτη της Γήρανσης, τη Γενιά Σκωτία, τη Γεννημένη στο Μπράντφορντ και την Κοινωνία Κατανόησης— για να διερευνηθεί τη σχέση μεταξύ εργασίας στο σπίτι και ψυχική υγεία σε τρία διαφορετικά χρονικά σημεία.
Η πρώτη ήταν κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown στο Ηνωμένο Βασίλειο (Απρίλιος έως Ιούνιος 2020), η δεύτερη ήταν όταν χαλαρώθηκαν οι περιορισμοί (Ιούλιος έως Οκτώβριος 2020) και η τρίτη ήταν κατά τη διάρκεια του δεύτερου lockdown (Νοέμβριος 2020 έως Μάρτιος 2021). Αναλύθηκαν δεδομένα από περισσότερους από 10.000 συμμετέχοντες σε κάθε σημείο, όλοι ηλικίας μεταξύ 16 και 66 ετών και εργαζόμενοι. Η μελέτη επικεντρώθηκε σε μεταβλητές όπως η ψυχολογική δυσφορία, η ικανοποίηση από τη ζωή και η μοναξιά.
Αλλαγές με την πάροδο του χρόνου
Τα ευρήματα δείχνουν ότι η σχέση μεταξύ της εργασίας στο σπίτι και της ψυχικής υγείας άλλαξε κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Τόσο τον Απρίλιο-Ιούνιο όσο και τον Ιούλιο-Οκτώβριο του 2020, δεν βρέθηκε σημαντική διαφορά μεταξύ αυτών που εργάζονται από το σπίτι και εκείνων που εργάζονται στις εγκαταστάσεις του εργοδότη τους. Αντίθετα, μεταξύ Νοεμβρίου 2020 και Μαρτίου 2021, η μερική ή πλήρης εργασία από το σπίτι συσχετίστηκε με υψηλότερα επίπεδα ψυχολογικής δυσφορίας και μοναξιάς, σε σύγκριση με την εργασία στις εγκαταστάσεις ενός εργοδότη.
Αυτή η μετατόπιση μπορεί να οφείλεται εν μέρει στο ότι τα χαρακτηριστικά των ατόμων που εργάζονται από το σπίτι άλλαξαν με την πάροδο του χρόνου, αλλά είναι επίσης πιθανό να εξηγηθεί σε κάποιο βαθμό από το πλαίσιο. Για παράδειγμα, είναι πιθανό κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown, η εργασία από το σπίτι να ήταν πρωτότυπη για μερικούς ανθρώπους. Οι επιπτώσεις της εργασίας στο σπίτι στην ψυχική υγεία μπορεί να έχουν επιδεινωθεί από τη γενική κόπωση του lockdown κατά τη διάρκεια του δεύτερου lockdown, εξηγώντας γιατί παρατηρήσαμε χειρότερη ψυχική υγεία στο τρίτο χρονικό σημείο.
Το γεγονός ότι δεν είδαμε καμία σημαντική επίδραση όταν μειώθηκαν οι περιορισμοί (το δεύτερο χρονικό σημείο) υποδηλώνει ότι η εργασία στο σπίτι μπορεί να μην είναι επιζήμια για την ψυχική υγεία των εργαζομένων τώρα που κινούμαστε προς έναν κόσμο μετά την πανδημία. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερη έρευνα για να το επιβεβαιώσουμε. Ενώ μετρήθηκαν οι τάσεις στον πληθυσμό του Ηνωμένου Βασιλείου, τα ευρήματα δεν ήταν ομοιόμορφα σε όλες τις ομάδες.
Για παράδειγμα, οι γυναίκες εργαζόμενες διέτρεχαν υψηλότερο κίνδυνο ψυχολογικής δυσφορίας και χαμηλή ικανοποίηση από τη ζωή σε σύγκριση με τους άνδρες εργαζόμενους, ανεξάρτητα από το αν εργάζονταν από το σπίτι ή όχι. Αυτό απηχεί άλλες έρευνες που έχουν δείξει ότι η ψυχική υγεία των γυναικών επιδεινώθηκε δυσανάλογα στο απόγειο της πανδημίας.
Εξετάθηκε επίσης το καθεστώς εκπαίδευσης, κάνοντας διάκριση μεταξύ αυτών με και χωρίς πτυχίο πανεπιστημίου. Βρήκαμε ότι όσοι δεν είχαν πτυχίο – που ήταν επίσης λιγότερο πιθανό να εργάζονται από το σπίτι πριν από την πανδημία – είχαν αυξημένο κίνδυνο χαμηλής ικανοποίησης από τη ζωή όταν εργάζονταν εν μέρει από το σπίτι τη δεύτερη χρονική στιγμή και όταν εργάζονταν πλήρως από το σπίτι την τρίτη χρονική στιγμή.