Οι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο Anglia Ruskin δημοσίευσαν νέες οδηγίες για να βοηθήσουν τους γιατρούς να διαγνώσουν σωστά τη διαταραχή θησαυρισμού. Το σύνδρομο αποθησαύρισης επηρεάζει περίπου το 2% του πληθυσμού, αλλά παραμένει μια σε μεγάλο βαθμό παρεξηγημένη κατάσταση ψυχικής υγείας. Προστέθηκε στη Διεθνή Ταξινόμηση Νοσημάτων μόλις το 2019, αφού προηγουμένως είχε ταξινομηθεί στην Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή.
Η διαταραχή θησαυρισμού περιλαμβάνει ακαταστασία στο οικιακό περιβάλλον κατάληψης χώρων διαβίωσης, καθώς και υπερβολική απόκτηση και δυσκολία απόρριψης περιουσιακών στοιχείων και επηρεάζει την ποιότητα ζωής ενός ατόμου. Ωστόσο, συνήθως εμφανίζεται στο προσκήνιο μόνο όταν οι ασθενείς αναζητούν υποστήριξη για άλλες ψυχικές ή σωματικές καταστάσεις και μπορεί στη συνέχεια να λειτουργήσει ως εμπόδιο στη θεραπεία λόγω ανησυχιών σχετικά με την υγιεινή, την ασφάλεια ή την πρόσβαση στο σπίτι.
Τα άτομα με διαταραχή αποθησαυρισμού υποφέρουν συχνότερα από κατάθλιψη, ενώ άλλες συννοσηρότητες περιλαμβάνουν την Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (OCD) και τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ADHD). Ο Δρ Morein, Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχολογίας στο Anglia Ruskin University (ARU) και επικεφαλής του ARU Possessions and Hoarding Collective είπε: “Οι ετικέτες μπορούν να είναι πολύ χρήσιμες στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και μπορούν να είναι το πρώτο στάδιο για τους ανθρώπους που λαμβάνουν την υποστήριξη που χρειάζονται.
Είναι πολύ σημαντικό οι γιατροί και άλλοι επαγγελματίες υγείας πρώτης γραμμής να γνωρίζουν ότι η διαταραχή αποθησαυρισμού είναι μια διαγνώσιμη ιατρική κατάσταση και ότι συνήθως συνδέεται με άλλα θέματα, ώστε να μπορεί να προσφερθεί η κατάλληλη υποστήριξη. Τυπικά, η διαταραχή αποθησαυρισμού είναι κάτι που κρυφά στους ανθρώπους – δεν συμβαίνει από τη μια μέρα στην άλλη – και οι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν απαραίτητα ότι έχουν πρόβλημα.
Μία από τις μεγαλύτερες δυσκολίες με τη διαταραχή αποθησαυρισμού είναι ότι οι πάσχοντες συχνά δεν αναζητούν βοήθεια από μόνοι τους , και εμφανίζεται μόνο σε επαγγελματίες του ιατρικού τομέα παράλληλα με άλλα θέματα. Όσο πιο γρήγορα εντοπιστεί το πρόβλημα, τόσο πιο γρήγορα μπορεί να παρασχεθεί υποστήριξη.”