Προσωπικά, θα προτιμούσα να μην τοποθετηθώ στο αν η τελειομανία είναι ευλογία ή κατάρα. Ας το αποφασίσετε μόνοι σας διαβάζοντας τα παρακάτω χαρακτηριστικά των τελειομανών συνανθρώπων μας.
Έχουν χαοτικό μυαλό
Και λόγω αυτού θέλουν να έχουν μια τάξη – τολμώ να πω, να δείχνουν ότι έχουν τάξη – σε οτιδήποτε τους περιβάλλει εξωτερικά. Το γραφείο τους, το σπίτι τους, η αποθήκη τους, οι ντουλάπες τους, όλα σε τάξη. Κάποιοι μπορεί να τους θαυμάζουν γι αυτό, αλλά θα σταματήσουν μόλις (τολμήσουν) και φέρουν την παραμικρή αναστάτωση στην τάξη τους.
Έχουν ένα τεράστιο εγώ
Θέτουν άλλα στάνταρ για τον εαυτό τους και άλλα για τον υπόλοιπο πληθυσμό του πλανήτη. Αν τους πείτε ότι ξεχάσατε να πάρετε φαγητό για τα παιδιά σας, θα σας πουν: «έλα μωρέ, πώς κάνεις έτσι. Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου». Πείτε τους όμως κάτι που ξεχάσατε να κάνετε το οποίο έχει σχέση με εκείνους και θα δοξάζετε την τύχη σας αν δεν ακούσετε μια διάλεξη ωρών για το πόσο ανεύθυνα ζείτε τη ζωή σας.
Έχουν δικό τους σύστημα αξιολόγησης
Αν πρόκειται να αξιολογήσουμε την έκβαση μιας κατάστασης, οι περισσότεροι από εμάς θα έχουν διάφορες κλίμακες, όπως: ήταν 100% επιτυχία, εξαιρετική, υπέροχη, καλή, πολλή καλή, μέτρια, απαράδεκτη, κακή, πολύ κακή, πλήρης αποτυχία. Για τους τελειομανείς το σύστημα αξιολόγησης έχει μόνο δύο κλίμακες : η τέλεια επιτυχία ή η απόλυτη αποτυχία.
Θέλουν να έχουν πάντα τον έλεγχο για τα πάντα
Πιστεύουν πως κανείς άλλος δεν μπορεί να κάνει κάτι ακριβώς όπως το κάνουν εκείνοι. Οπότε διορίζουν τον εαυτό τους ως πληρεξούσιους διαχειριστές της κάθε μας πράξης. Ο εναλλακτικός τρόπος σκέψης ή δράσης των συνανθρώπων τους καταστέλλεται με συνοπτικές διαδικασίες μέσω υποδείξεων όπως: «δεν υπάρχει άλλος τρόπος να γίνει», «αν δεν γίνει έτσι, τότε ας μη γίνει καθόλου», «αυτό είναι το σωστό», «μα πώς σκέφτεσαι/ κινείσαι/ δρας/ έτσι; » κτλ.
Έχουν υψηλά επίπεδα θυμού, εκνευρισμού και απογοήτευσης
Αυτό συμβαίνει επειδή συνεχώς αξιολογούν τον πλανήτη μέσα από την ουτοπική πεποίθηση ότι όλοι και όλα πρέπει να είναι και να λειτουργούν τέλεια και αψεγάδιαστα. Το να περιμένετε ότι θα βρεθούν σε έναν χώρο όπου οι άνθρωποι θα είναι ‘μη τέλειοι’ και δεν θα ανεβάσουν πίεση, δε θα πάθουν εγκεφαλικό ή, γαστρική παλινδρόμηση, η δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, είναι όνειρο θερινής νυκτός. Θα πάθουν ένα από αυτά ή όλα μαζί και μαζί τους ίσως κι εμείς.
Είναι αναβλητικοί
Γιατί άραγε; Αν τους ρωτήσετε γιατί στο παρελθόν δεν έκαναν εκείνο ή το άλλο, θα σας πουν ότι οι συνθήκες και οι ευκαιρίες που τους δόθηκαν δεν ήταν απόλυτα ιδανικές και τέλειες ή ότι εκείνοι δε θα μπορούσαν να αποδώσουν 100%, οπότε δεν υπήρχε κανένας λόγος να προσπαθήσουν. Άδικα θα έχαναν τον χρόνο τους.
Έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση
Οδηγούνται από μια ανάγκη να τους αποδέχονται και να τους θαυμάζουν. Αναζητούν να ‘θρέφονται’ με οτιδήποτε έξω από εκείνους. Οι απόψεις των άλλων μετράνε πάρα πολύ. Γι αυτό και οι τελειομανείς είναι ιδιαίτερα κυκλοθυμικοί. Η διάθεσή τους θυμίζει yo-yo . Θα μετατραπούν σε εύθυμους και χαρούμενους ανθρώπους μόλις τους επαινέσουν και στο επόμενο λεπτό μπορεί να απελπιστούν, να μελαγχολήσουν και να αποκαρδιωθούν επειδή κάποιος τους έκρινε ή επειδή η γνώμη του δεν συμβάδισε με τον δικό τους τρόπο σκέψης και επεξεργασίας πληροφοριών.
Είναι σπανίως ευτυχισμένοι
Η κριτική τους προδιάθεση στρέφει την προσοχή τους μονίμως στο τι δεν πάει καλά με κάποιον ή κάτι αντί στο τι πάει καλά ή στο τι είναι θετικό. Αυτή η τάση τους να κρίνουν αυστηρά ανθρώπους και καταστάσεις προέρχεται από την σκληρή κριτική που κάνουν στον ίδιο τους τον εαυτό.
Δυστυχώς αυτοί οι συνάνθρωποί μας υποφέρουν πολύ. Καλό θα ήταν να αντιληφθούν πως το να αποδεσμευτούν από τα δεσμά της τελειομανίας δεν σημαίνει πως θα ‘εκποιήσουν’ τα στάνταρ και τις αξίες τους. Χρειάζεται να καταλάβουν πως μια μη εμμονική συμπεριφορά θα τους οδηγήσει σε μια πιο ήρεμη προσέγγιση των καταστάσεων και σε πιο υγιείς σχέσεις. Μια θετική αλλαγή στην νοοτροπία τους θα τους απελευθερώσει και έτσι θα καταφέρουν να ισορροπήσουν ψυχικά και πνευματικά και να νιώσουν ικανοποιημένοι.
Ας κάνουμε υπομονή με αυτούς τους «τέλειους» συνανθρώπους μας και ας δοκιμάσουμε να τους δείξουμε και τη θετική πλευρά των πραγμάτων και της ζωής. Ποιος ξέρει, μπορεί να το έχουν πραγματικά ανάγκη απλά να μην το δείχνουν επειδή θέλουν να φαίνονται τέλειοι στα μάτια μας.