Η αποτελεσματική επικοινωνία με τα παιδιά είναι καθοριστική για τη συναισθηματική τους ανάπτυξη και την αυτοεκτίμησή τους. Ακολουθούν επτά πράγματα που πρέπει να αποφεύγετε να πείτε στο παιδί σας, καθώς και γιατί μπορεί να είναι επιβλαβή:
1. “Γιατί δεν μπορείς να είσαι περισσότερο σαν [Αδερφός/Φίλος];”:
Η σύγκριση του παιδιού σας με άλλους μπορεί να υπονομεύσει την αυτοεκτίμησή του και να καλλιεργήσει αισθήματα ανεπάρκειας. Αντίθετα, εστιάστε στην αναγνώριση και τον εορτασμό των μοναδικών δυνατοτήτων και επιτευγμάτων του παιδιού σας. Αυτή η προσέγγιση βοηθά στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης και ενθαρρύνει την προσωπική ανάπτυξη χωρίς να δημιουργεί ανθυγιεινό ανταγωνισμό ή δυσαρέσκεια.
2. “Είσαι σαν το [αρνητικό χαρακτηριστικό ενός μέλους της οικογένειας].”:
Η επισήμανση του παιδιού σας με αρνητικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με τα μέλη της οικογένειας μπορεί να βλάψει την εικόνα του εαυτού του και να δημιουργήσει μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Αντίθετα, απευθυνθείτε σε συγκεκριμένες συμπεριφορές και επικεντρωθείτε στο πώς μπορούν να τις βελτιώσουν ή να τις αλλάξουν, αντί να αποδίδετε αρνητικές ιδιότητες στον χαρακτήρα τους.
3. “Δεν θα ισοδυναμείς ποτέ με τίποτα.”:
Αυτή η δήλωση μπορεί να είναι βαθιά επιζήμια και μπορεί να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στα κίνητρα και την αυτοεκτίμηση του παιδιού σας. Τα παιδιά χρειάζονται ενθάρρυνση και υποστήριξη για να ξεπεράσουν τις προκλήσεις. Δώστε έμφαση στις δυνατότητές τους και την αξία της προσπάθειας, αντί να κάνετε αρνητικές προβλέψεις για το μέλλον τους.
4. “Είμαι απογοητευμένος από σένα.”:
Ενώ η έκφραση απογοήτευσης είναι φυσικό, είναι σημαντικό να προσέχετε πώς μεταφέρεται. Αντί να εστιάσετε στην απογοήτευση, επικοινωνήστε τα συναισθήματά σας με τρόπο που να επικεντρώνεται στη συμπεριφορά και όχι στον χαρακτήρα του παιδιού. Για παράδειγμα, «Είμαι απογοητευμένος που δεν ολοκλήρωσες την εργασία σου, αλλά ξέρω ότι μπορείς να τα καταφέρεις καλύτερα την επόμενη φορά».
5. “Σταμάτα να κλαις αλλιώς θα σου δώσω κάτι να κλάψεις.”:
Τα απορριπτικά σχόλια για τα συναισθήματά του μπορεί να ακυρώσουν τα συναισθήματα του παιδιού σας και να το αποθαρρύνουν από το να εκφραστεί. Αντίθετα, προσφέρετε ενσυναίσθηση και υποστήριξη, βοηθώντας τους να κατανοήσουν και να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους με υγιή τρόπο. Για παράδειγμα, «Βλέπω ότι είσαι αναστατωμένος. Μπορείτε να μου πείτε τι φταίει;»
6. “Είσαι πολύ ευαίσθητος.”:
Το να χαρακτηρίζετε το παιδί σας ως «πολύ ευαίσθητο» μπορεί να το κάνει να νιώσει ότι τα συναισθήματά του είναι λανθασμένα ή υπερβολικά. Ο καθένας έχει διαφορετικά συναισθηματικά κατώφλια και είναι σημαντικό να επικυρώνουμε και να αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά του. Ενθαρρύνετε τον ανοιχτό διάλογο και παρέχετε τη διαβεβαίωση ότι είναι εντάξει να αισθάνονται και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους.
7. “Αν δεν συμπεριφερθείς, θα [απειλήσω με σοβαρές συνέπειες].”:
Η χρήση απειλών ως μέσο πειθαρχίας μπορεί να δημιουργήσει φόβο και άγχος, αντί να καλλιεργήσει το αίσθημα ευθύνης. Αντίθετα, χρησιμοποιήστε συνεπείς και εποικοδομητικές μεθόδους πειθαρχίας που εστιάζουν στην κατανόηση των συνεπειών των πράξεών τους και στην πραγματοποίηση θετικών αλλαγών.
Αποφεύγοντας αυτές τις επιβλαβείς δηλώσεις και εστιάζοντας στη θετική, υποστηρικτική επικοινωνία, μπορείτε να συμβάλετε στην καλλιέργεια της αυτοεκτίμησης, της συναισθηματικής ευημερίας και της υγιούς ανάπτυξης του παιδιού σας.