Οι ηλικιωμένοι με πιο σοβαρά συμπτώματα συμπεριφοράς, συμπεριλαμβανομένης της διέγερσης, της επιθετικότητας και της απελευθέρωσης, είναι πιο πιθανό να χωρίσουν από εκείνους με λιγότερο σοβαρά συμπτώματα. Ωστόσο, τα αυξανόμενα στάδια της άνοιας συνδέονται με χαμηλή πιθανότητα διαζυγίου. Αυτά είναι μερικά από τα συμπεράσματα μιας νέας μελέτης που δημοσιεύθηκε στις 16 Αυγούστου στο περιοδικό ανοιχτής πρόσβασης PLOS ONE από την Joan Monin της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Yale και τους συνεργάτες της.
Τα τελευταία χρόνια, τα διαζύγια έχουν αυξηθεί μεταξύ των ηλικιωμένων. Επιπλέον, η άνοια μπορεί να είναι δύσκολη για τα παντρεμένα ζευγάρια για πολλούς λόγους, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής του βάρους φροντίδας, της απώλειας οικειότητας και της οικονομικής πίεσης. Σε μια νέα μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 37 Ερευνητικά Κέντρα για τη Νόσο του Αλτσχάιμερ (ADRC) NIA/NIH στις ΗΠΑ. Η τελική μελέτη περιελάμβανε 263 παντρεμένα ή παντρεμένα ζευγάρια που ήταν διαζευγμένα ή χωρισμένα κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης σε ένα ADRC, καθώς και 1.238 μάρτυρες που ταιριάζουν με την ηλικία.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι όσο μεγαλύτερη ήταν η βαθμολογία στην κλίμακα αξιολόγησης της κλινικής άνοιας, τόσο μικρότερη ήταν η πιθανότητα διαζυγίου ή χωρισμού (AOR=0,68, 95%CI 0,50–0,93). Ωστόσο, η βαρύτητα των συμπτωμάτων συμπεριφοράς, όπως μετρήθηκε με τις βαθμολογίες του Νευροψυχιατρικού Inventory (NPI), συσχετίστηκε θετικά με το διαζύγιο και τον χωρισμό (AOR 1,08, 95% CI 1,03–1,12). Επομένως, καθώς τα συμπτώματα συμπεριφοράς των ηλικιωμένων αυξάνονται, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα διαζυγίου ή χωρισμού, ενώ όσοι έχουν τη σοβαρότερη άνοια έχουν τις λιγότερες πιθανότητες να χωρίσουν ή να χωρίσουν.
Διαζύγιο και άνοια
Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η θεραπεία των συμπτωμάτων συμπεριφοράς σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί όχι μόνο να βοηθήσει τα ίδια τα άτομα, αλλά και τους συζύγους και τις οικογένειές τους. Προτείνουν επίσης ότι οι κλινικοί γιατροί και τα μέλη των κοινωνικών δικτύων μπορεί να θέλουν να παρέχουν πρόσθετη υποστήριξη σχέσεων σε ηλικιωμένους ενήλικες στα αρχικά στάδια της άνοιας.
Οι συγγραφείς προσθέτουν, “Αυτή η μελέτη δείχνει ότι τα νευροψυχιατρικά συμπεριφορικά συμπτώματα όπως η διέγερση/επιθετικότητα, η κατάθλιψη/δυσφορία, η αναστολή και η αγαλλίαση/ευφορία είναι παράγοντες κινδύνου για διαζύγιο ή χωρισμό σε ζευγάρια μεγαλύτερης ηλικίας. Δείχνει επίσης ότι καθώς η άνοια εξελίσσεται, η πιθανότητα διαζυγίου ή ο χωρισμός μειώνεται πολύ”.