Ένας από τους πιο διαδεδομένους μύθους είναι ότι η σχιζοφρένεια αφορά διχασμένη προσωπικότητα ή πολλαπλές ταυτότητες. Στην πραγματικότητα, η σχιζοφρένεια δεν έχει καμία σχέση με την πολλαπλή διαταραχή προσωπικότητας. Πρόκειται για μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από ψύχωση, δηλαδή από δυσκολία στην κατανόηση της πραγματικότητας, ψευδαισθήσεις, παραληρητικές ιδέες και αποδιοργάνωση της σκέψης.
Άλλος ένας μύθος είναι ότι όλοι οι άνθρωποι με σχιζοφρένεια είναι βίαιοι ή επικίνδυνοι. Αυτό είναι εντελώς αναληθές και συμβάλλει σημαντικά στη στιγματοποίηση. Η πλειονότητα των ατόμων με σχιζοφρένεια δεν είναι βίαια και δεν παρουσιάζουν επικίνδυνη συμπεριφορά. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ πιο πιθανό να πέσουν θύματα βίας παρά να την προκαλέσουν.
Μια ακόμη παρανόηση είναι ότι η σχιζοφρένεια δεν θεραπεύεται ή ότι όσοι πάσχουν από αυτήν δεν μπορούν να ζήσουν μια πλήρη ζωή. Παρόλο που η σχιζοφρένεια είναι μια χρόνια διαταραχή, πολλές θεραπείες, όπως η φαρμακευτική αγωγή, η ψυχοθεραπεία και η κοινωνική υποστήριξη, μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να διαχειριστούν τα συμπτώματά τους και να έχουν μια παραγωγική και ευτυχισμένη ζωή.
Η αλήθεια είναι ότι η σχιζοφρένεια είναι μια σύνθετη νευροψυχιατρική διαταραχή, που προκαλείται από ένα συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Με την κατάλληλη θεραπεία και υποστήριξη, οι ασθενείς μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους. Ωστόσο, για να καταπολεμηθεί το στίγμα που την περιβάλλει, είναι απαραίτητη η σωστή ενημέρωση του κοινού, ώστε να διαχωριστούν οι μύθοι από την πραγματικότητα.
