Τα ζευγάρια με μεγάλη διαφορά ηλικίας 10 ετών και άνω, συχνά προκαλούν κοινωνική αποδοκιμασία. Ωστόσο, η έρευνα δείχνει ότι ακόμα κι αν η διαφορά ηλικίας που προτιμάται είναι πολύ μικρότερη, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες είναι πραγματικά ανοιχτοί στο να βγουν ή να παντρευτούν κάποιον που τους είναι 10-15 χρόνια μεγαλύτερος ή νεότερος. Είναι κατανοητό γιατί οι άνθρωποι προτιμούν συνήθως παρόμοιες ηλικιακές ομάδες για ρομαντικές σχέσεις. Έχουν κοινούς κύκλους φίλων και συνήθως γνωρίζουν ανθρώπους μέσω αυτών.
Παρόμοιες ηλικιακές ομάδες μεταφράζονται σε συγκρίσιμα ενδιαφέροντα, αξίες, στάδια ζωής και προτεραιότητες. Η ηλικία είναι επίσης δείκτης για τη φυσική εμφάνιση, η οποία παίζει ρόλο στον καθορισμό του παράγοντα έλξης σε μια σχέση. Ωστόσο, ενώ υπάρχουν διακυμάνσεις μεταξύ του επιθυμητού μεγέθους των ηλικιακών χασμάτων μεταξύ των πολιτισμών, η έννοια του να υπάρχει ένα είναι διαδεδομένη σε όλους σχεδόν τους πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο.
Σε ηπείρους όπως η Ασία και η Αφρική, για παράδειγμα, τα ζευγάρια έχουν περίπου 30 τοις εκατό μεγαλύτερη διακύμανση ηλικίας σε σύγκριση με τις δυτικές χώρες. Ως εκ τούτου, το ερώτημα που τίθεται είναι – έχει σημασία η ηλικία για τη μακροπρόθεσμη επιτυχία μιας σχέσης; Ειδικοί από όλο τον κόσμο έχουν διαφορετικές απόψεις να προσφέρουν. Ο Δρ Zillur Rahman Khan, Επικεφαλής του Τμήματος Ψυχιατρικής του Ιατρικού Κολλεγίου Shaheed Suhrawardy, πιστεύει ότι, ενώ η τελική επιτυχία των σχέσεων εξαρτάται από την ικανότητα και τη δέσμευση του ζευγαριού να την τηρήσει, υπάρχει μια βέλτιστη διαφορά ηλικίας. πέρα από το οποίο μπορεί να προκύψουν ορισμένα προβλήματα.
«Τα ζευγάρια που έχουν διαφορά ηλικίας πέραν των 5-7 ετών έρχονται σε εμάς με περισσότερα προβλήματα συμβατότητας από αυτά που βρίσκονται εντός αυτής της διαφοράς ηλικίας», μοιράζεται. Η δήλωσή του έχει τις ρίζες του στη βαθιά λογική, δηλώνοντας: «Τα ζευγάρια που έχουν διαφορά ηλικίας μόλις λίγα χρόνια είναι συνήθως στο ίδιο φάσμα ωριμότητας. Βλέπουν τη ζωή με τον ίδιο τρόπο και μοιράζονται παρόμοιους στόχους ζωής. Αντίθετα, ένα 20- ένας χρόνων μπορεί να έχει διαφορετικές εμπειρίες και να βλέπει τη ζωή με διαφορετικό τρόπο από έναν, ας πούμε, έναν 35χρονο».
Καθώς οι κοινωνικο-πολιτιστικοί κανόνες εξελίσσονται, ωστόσο, το μεγαλύτερο επιχείρημα για έναν ηλικιωμένο άνδρα, μια νεότερη γυναίκα φαίνεται να φθίνει. Παραδοσιακά, ήταν κατανοητό ότι οι άνδρες ήταν συντονισμένοι να αναζητούν τη ζωτικότητα και τις ικανότητες τεκνοποίησης σε μια γυναίκα στο πιο γενετικό, ενστικτώδες επίπεδό τους, και οι γυναίκες για ένα δίχτυ ασφαλείας για τον εαυτό της και τα παιδιά της σε έναν άνδρα. Είναι ενδιαφέρον ότι οι γυναίκες που κερδίζουν δεν χρειάζονται πλέον τους άντρες ως δίχτυα ασφαλείας τους και οι άνδρες που δεν επιθυμούν παιδιά έχουν αρχίσει όλο και περισσότερο να έλκονται προς τις μεγαλύτερες γυναίκες.
Οι ηλικιακές διαφορές, επομένως, έχουν γίνει σε μεγάλο βαθμό θέμα επιλογής. «Δεν υπάρχουν δύο ζευγάρια που να είναι όμοια», διευκρινίζει ο Dr Khan. “Υπάρχουν εκείνοι που έχουν δεσμευτεί να κάνουν τα μεγαλύτερα κενά ηλικίας να λειτουργήσουν. Εάν το ζευγάρι έχει αφιερώσει χρόνο για να καταλάβει ο ένας τις προτεραιότητες του άλλου και έχει υγιή σεβασμό γι’ αυτές, συνήθως επιβιώνει.”
Αξίζει επίσης να αναφέρουμε ότι τα ζευγάρια που το ξεχωρίζουν στα πρώτα χρόνια συνήθως αρχίζουν να αποδίδουν όλο και λιγότερο νόημα στη διαφορά ηλικίας μεταξύ τους. Η επιτυχία μιας σχέσης, λοιπόν, δεν εξαρτάται πλέον τόσο από την ηλικία του ζευγαριού, όσο από τα κοινά συστήματα αξιών, τις πεποιθήσεις και τους κοινούς στόχους. Εάν είναι σε θέση να δείξουν υποστήριξη ο ένας στον άλλον σε στιγμές που έχουν σημασία και να επιδείξουν αφοσίωση και ωριμότητα στην επίλυση συγκρούσεων, η ηλικία είναι απλώς ένας αριθμός.