Οι ρομαντικές μας σχέσεις απαιτούν να είμαστε συναισθηματικά παρόντες και να μπορούμε να εξισορροπούμε την αλληλεξάρτηση με την αυτονομία. Εάν είμαστε πιο ασφαλείς, έχουμε την τάση να επιδεικνύουμε μια υγιή ισορροπία μεταξύ του χρόνου που αφιερώνουμε με τον εαυτό μας και του χρόνου που αφιερώνουμε με τον σύντροφό μας. Ωστόσο, για έναν πιο αποφευκτικό σύντροφο, υπάρχει μια ανισορροπία που κλίνει περισσότερο προς την ακραία ανεξαρτησία. Πολλοί που έχουν έναν σύντροφο με πιο αποτρεπτικό στυλ προσκόλλησης συχνά αναφέρουν ότι ο σύντροφός τους είναι απόμακρος, απόμακρος, απορριπτικός ή σκληρός.
Η αποφυγή προσκόλλησης είναι ένα στυλ προσκόλλησης που αναπτύσσεται στην πολύ πρώιμη παιδική ηλικία, συχνά πριν από την ηλικία των 3 ετών, ως αποτέλεσμα ενός συναισθηματικά απορριπτικού ή μη διαθέσιμου γονέα που δεν ανταποκρίνεται ή ντρέπεται στις προσπάθειες του παιδιού να δεθεί. Πολλοί που μεγαλώνουν για να αναπτύξουν ένα στυλ αποφυγής προσκόλλησης έχουν φροντιστές που συνήθως αγνοούν ή ελαχιστοποιούν τις ανάγκες του παιδιού να αισθάνεται επιθυμητό, ορατό ή ακουστό και τελικά μαθαίνουν να βασίζονται στον εαυτό τους για τις ανάγκες τους.
Στην ενήλικη ζωή ενός ατόμου, ένα στυλ αποφυγής προσκόλλησης μπορεί να συγχέεται ως «ναρκισσιστής» επειδή είναι συχνά περιφρουρημένο, συναισθηματικά απόμακρο και αυτάρκης. Ωστόσο, τα δύο δεν είναι συνώνυμα. Ενώ οι ναρκισσιστές δένονται με αποφυγή, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι που συνδέονται με την αποφυγή «νάρκισσοι». Μοτίβα που μπορεί αρχικά να φαίνονται παρόμοια, όπως η απώθηση ή η αύξηση της φυσικής ή συναισθηματικής απόστασης μεταξύ τους και των άλλων, μπορούν να διαχωριστούν από το κίνητρο —ή τη λειτουργία— της συμπεριφοράς τους. Για παράδειγμα, κάποιος με αποφυγή προσκόλλησης συχνά σπρώχνει μακριά για να προστατευτεί από το να αισθανθεί συγκλονισμένος ή να πληγωθεί, ενώ κάποιος με ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας θα απομακρύνει τον άλλον λόγω της αίσθησης του δικαιώματος ή για να τιμωρήσει αυτό το άτομο επειδή απειλεί το εγώ του.
Αποφυγή Προσκόλλησης και Ρομαντικές Σχέσεις
Οι ρομαντικές σχέσεις μπορεί να είναι δύσκολες για ένα ζευγάρι όταν ο ένας σύντροφος έχει στυλ αποφυγής προσκόλλησης. Μπορεί να δυσκολεύονται να αφήσουν τους ανθρώπους να μπουν μέσα και συχνά απομακρύνονται όταν υπάρχει συναισθηματική ευπάθεια. Πολλοί μπορεί να γίνουν «εργασιομανείς» ως ένας τρόπος περιορισμού της οικειότητας και της σύνδεσης με τους άλλους, κάτι που μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στις ρομαντικές τους σχέσεις.
Λόγω ζητημάτων εμπιστοσύνης, η επικοινωνία συχνά υποφέρει, ειδικά με έναν σύντροφο που έχει στυλ αποφυγής προσκόλλησης. Για παράδειγμα, μια μελέτη από τους McNelis & Segrin (2019) διαπίστωσε ότι τόσο οι ανήσυχοι όσο και οι αποφευκτικοί σύντροφοι έχουν υψηλότερους κινδύνους για διαζύγιο και δυσαρέσκεια στις σχέσεις τους, καθώς και υψηλότερα περιστατικά χρήσης ανθυγιεινών προτύπων επικοινωνίας στη σχέση τους (πέτρα, κριτική, περιφρόνηση και αμυντικότητα). έναντι συνεργατών που συνδέονται με μεγαλύτερη ασφάλεια.
Τα κοινά σημάδια ενός στυλ αποφυγής προσκόλλησης μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- Υψηλή πιθανότητα απόσυρσης όταν νιώθετε συναισθηματικά ευάλωτοι ή καταπονημένοι
- Εκτίμηση της ανεξαρτησίας έναντι της αλληλεξάρτησης
- Καταστολή ευάλωτων συναισθημάτων
- Μπορεί να προτιμά το περιστασιακό σεξ ή τις επιφανειακές σχέσεις
- Να μην έχεις πρόβλημα να είσαι μόνος ή χωρίς ρομαντικό σύντροφο
- Υψηλά επίπεδα αυτοδυναμίας, που συχνά εμφανίζονται απομονωμένοι
- Θέματα εμπιστοσύνης
- Όντας αυτοπροστατευτικός μπορεί να κλείσει ή να απομακρυνθεί όταν νιώθετε ευάλωτοι
- Μπορεί να εμφανιστεί ως απόμακρος, απόμακρος ή περιφρονητικός
- Θετικά συναισθήματα που σχετίζονται με τον εαυτό (εξάρτηση) και αρνητικά συναισθήματα των άλλων (ως αναξιόπιστα)
- Μπορεί να προτιμά τη δουλειά ή τα χόμπι από τις στενές σχέσεις
- Μπορεί να είναι «κολλημένοι» και να δυσκολεύονται να σχετίζονται με τις ανάγκες των άλλων
- Τάση να υπεραναλύεις και να «υπερσκέφτεσαι» τα πράγματα
- Ελαχιστοποίηση της ανάγκης για υποστήριξη ή βοήθεια
- Βαθείς φόβοι οικειότητας ή «εγκλωβισμού» σε μια σχέση
- Κρατώντας τους άλλους σε απόσταση
Θεραπεύοντας το Μοτίβο
Η θεραπεία απαιτεί κάτι περισσότερο από συνειδητή πρόθεση ή επιθυμία αλλαγής. Αν και αυτά είναι σταθερά πρώτα βήματα, η θεραπεία απαιτεί επίσης αλλαγές συμπεριφοράς που θα πρέπει να εφαρμοστούν ως μέρος της αλλαγής των πεποιθήσεων και των προσδοκιών με μοτίβο, καθώς και στη δημιουργία υγιών νέων δεξιοτήτων.
Εάν αναγνωρίζετε ότι εσείς ή ο σύντροφός σας μπορεί να έχετε στυλ αποφυγής προσκόλλησης, υπάρχει διαθέσιμη υποστήριξη. Συνιστάται να μιλήσετε με έναν κλινικό γιατρό με τραύμα, ο οποίος ειδικεύεται στις σχέσεις και εφαρμόζει μια συμπεριφορική προσέγγιση ως μέρος της παρέμβασής του. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης μερικά πράγματα που μπορείτε να επιλέξετε να κάνετε εσείς (ή ο σύντροφός σας):
- Ενημερωθείτε για το πού (και πώς) μπορεί να έχει ξεκινήσει μια αποτρεπτική προσκόλληση για εσάς ή τον σύντροφό σας.
- Μάθετε να αναγνωρίζετε τις «διαμορφωμένες» άμυνες που συμβαίνουν στη σχέση σας.
- Εξασκηθείτε στη χρήση λέξεων όπως «εμείς» ή «εμείς» αντί για «εγώ» ή «εγώ».
- Δημιουργήστε υγιείς δεξιότητες επικοινωνίας που περιλαμβάνουν προβληματισμό, παύση και παροχή δηλώσεων «αισθάνομαι».
- Εξασκηθείτε στο να μοιράζεστε τις ανάγκες σας μεταξύ τους, κάτι που μπορεί να περιλαμβάνει την ανάγκη για χρόνο για τον εαυτό σας για να επεξεργαστείτε τα πράγματα.
- Βρείτε έναν κλινικό ιατρό με ενημέρωση για το τραύμα με εξειδίκευση στην προσκόλληση και στο παιδικό τραύμα.