Οι επιμελημένες εικόνες τέλειων σωμάτων — συχνά εξαιρετικά φιλτραρισμένες και μη ρεαλιστικές — είναι κοινές στο TikTok, στο Twitter, στο Instagram και στο Pinterest. Και μια ευρεία νέα ανασκόπηση 50 πρόσφατων μελετών σε 17 χώρες διαπιστώνει ότι η ακατάπαυστη διαδικτυακή έκθεση σε σε μεγάλο βαθμό ανέφικτα φυσικά ιδανικά μπορεί να αυξάνει τον κίνδυνο για διατροφικές διαταραχές, ιδιαίτερα μεταξύ των νεαρών κοριτσιών.
Social media και διατροφικές διαταραχές
Αυτή η μελέτη, είπε ο συν-συγγραφέας Komal Bhatia, είναι «σημαντική γιατί μας λέει πώς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να οδηγήσουν σε ανησυχίες για την εικόνα του σώματος, μέσω της συνεχούς κοινωνικής σύγκρισης, της εσωτερίκευσης της αδυνατότητας και της αυτο-αντικειμενοποίησης».
Τα κορίτσια και άλλα άτομα με προκλήσεις βάρους ή/και ανησυχίες σχετικά με την εικόνα του σώματος είναι μεταξύ εκείνων που είναι πιο ευάλωτα στον «αυτοδιαιωνιζόμενο κύκλο κινδύνου» που τονίζεται από την ανασκόπηση της έρευνας, πρόσθεσε.
Ο Bhatia, ερευνητής στην υγεία των εφήβων στο University College του Λονδίνου, επεσήμανε ότι παρόλο που περίπου το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού — περίπου 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι — έχει πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης “είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξέλεγκτες”.
Και πολλοί χρήστες είναι νέοι. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι περισσότερο από το 90% των Αμερικανών και Βρετανών εφήβων ασχολούνται τακτικά με τέτοιες πλατφόρμες. Οι μισοί πιστεύεται ότι μεταπηδούν στο διαδίκτυο τουλάχιστον μία φορά την ώρα. Οι μελέτες που καλύπτονται σε αυτήν την ανασκόπηση διεξήχθησαν μεταξύ 2016 και 2021.
Τα περισσότερα πραγματοποιήθηκαν σε πλούσιες χώρες, με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αυστραλία να αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ήμισυ. Εξετάστηκαν επίσης μελέτες από τον Καναδά, την Ιταλία, τη Σιγκαπούρη, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία, την Ιρλανδία, το Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Σουηδία, τη Σρι Λάνκα, την Κίνα, τη Μαλαισία και την Ταϊλάνδη.
Περιλάμβαναν άτομα ηλικίας μεταξύ 10 και 24 ετών. Κατά το ήμισυ επικεντρώθηκε αποκλειστικά στα κορίτσια. οι περισσότεροι από τους άλλους περιλάμβαναν αγόρια και κορίτσια. Στα τρία τέταρτα περίπου των μελετών, η πλειοψηφία των συμμετεχόντων ήταν λευκοί.
Το takeaway: Η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει ομαλοποιήσει έναν εξαιρετικά λεπτό ή/και άριστο σωματότυπο. Σε σύγκριση με αυτό το ιδανικό, οι νέοι μπορεί να αισθάνονται κατώτεροι, προκαλώντας ανησυχίες για την εικόνα του σώματος και βλάβες στην αυτοεκτίμηση. Και αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει κακές διατροφικές συνήθειες και δυνητικά επικίνδυνες διατροφικές διαταραχές, είπαν οι ερευνητές.
Τέτοιες διαταραχές περιλαμβάνουν την ανορεξία, έναν έντονο φόβο αύξησης βάρους ή/και μια διαστρεβλωμένη αίσθηση του εαυτού που οδηγεί σε αυστηρά περιοριστική διατροφή. Άλλες ανησυχίες είναι η υπερφαγία, στην οποία η καταναγκαστική πρόσληψη τροφής προκαλεί άγχος και αγωνία, και η βουλιμία, στην οποία η υπερφαγία συνοδεύεται από αναγκαστικό εμετό.
Η Bhatia σημείωσε ότι η μελέτη δεν ποσοτικοποίησε πόσο η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αυξάνει τα προβλήματα εικόνας του σώματος ή/και τον κίνδυνο διατροφικών διαταραχών.
Αναγνώρισε επίσης ότι υπάρχει ένα ερώτημα με το κοτόπουλο και το αυγό που παραμένει αναπάντητο: Οι νέοι βλάπτονται άμεσα από ένα παραμορφωμένο τοπίο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ή όσοι έχουν προϋπάρχουσα εικόνα σώματος και προβλήματα διατροφής αναζητούν εξιδανικευμένο περιεχόμενο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; «Χρειαζόμαστε περισσότερη συνέχεια», είπε ο Bhatia.
Η ομάδα της διαπίστωσε ότι οι νέοι που έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην εμφάνισή τους ή/και μια πιο εξελιγμένη αντίληψη του τρόπου λειτουργίας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης φαίνεται να είναι λιγότερο ευάλωτοι στα μειονεκτήματα. Απαιτείται μια ανοιχτή συζήτηση για την εικόνα του σώματος και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την προστασία των νέων από τις ανθυγιεινές επιρροές που μπορεί να έχει, είπε ο Bhatia.
Η Lauren Smolar είναι αντιπρόεδρος αποστολής και εκπαίδευσης για την Εθνική Ένωση Διατροφικών Διαταραχών των ΗΠΑ στη Νέα Υόρκη. Ενώ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να προάγουν την αίσθηση της κοινότητας, μπορούν επίσης να ασκήσουν «μεγάλη πίεση» στους χρήστες, είπε.
«Αυτό που απεικονίζουν οι άνθρωποι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ο καλύτερός τους εαυτός και όλοι — ειδικά τα παιδιά — που ασχολούνται με αυτές τις πληροφορίες είναι βέβαιο ότι θα αισθάνονται μεγάλη πίεση να μοιάζουν έτσι συνεχώς ή να συμπεριφέρονται έτσι συνέχεια. ” είπε ο Σμόλαρ.
Οι γονείς μπορούν να συμβάλουν στην ενίσχυση του γεγονότος ότι οι εικόνες στο διαδίκτυο συχνά δεν είναι ρεαλιστικές αναπαραστάσεις, είπε. «Με [επεξεργασία] φίλτρων, γνωρίζουμε ότι μερικές φορές δεν είναι καν αυτό που μοιάζουν οι άνθρωποι», είπε ο Smolar. «Είναι μια πολύ επιμελημένη οπτική για τη ζωή κάποιου».
Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς πρέπει να είναι πρότυπα και να δείχνουν στα παιδιά πώς να αναλύουν κριτικά αυτό που βλέπουν. «Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι πραγματικότητα», είπε ο Smolar. “Είναι ένα πολύ μικρό επιμελημένο κομμάτι της ζωής. Δεν βλέπετε τι συμβαίνει στο παρασκήνιο, την περίπλοκη δυναμική της ζωής, και αυτό είναι πραγματικά σημαντικό να το γνωρίζουν τα παιδιά.”
Ο Smolar πρότεινε επίσης στους γονείς να χρησιμοποιούν την τεχνολογία προς όφελός τους. Πολλές πλατφόρμες προσφέρουν στους γονείς τρόπους να περιορίσουν πόσο συχνά και για πόσο καιρό επιτρέπεται στα παιδιά τους να έχουν πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς και με ποιο περιεχόμενο μπορούν και δεν μπορούν να ασχοληθούν, επεσήμανε.
«Τσεκάρετε με το παιδί σας», είπε ο Σμόλαρ. “Δώστε προσοχή στο πώς τα πάνε αφού είναι στο διαδίκτυο. Και ρωτήστε τους πώς τους έκανε να νιώθουν όταν είναι στο διαδίκτυο. Και αν ένα παιδί δυσκολεύεται να πλοηγηθεί σε αυτούς τους χώρους, οι γονείς δεν πρέπει να φοβούνται να επικοινωνήσουν μαζί μας για υποστήριξη. με τη σύνδεση με έναν επαγγελματία για βοήθεια.” Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στις 22 Μαρτίου στο PLOS Global Public Health.