Όλα τα παιδιά περνούν από φάσεις ανασφάλειας και αμφιβολίας για τον εαυτό τους. Όμως, όταν αυτά τα συναισθήματα γίνονται μόνιμα ή έντονα, μπορεί να αποτελούν ενδείξεις χαμηλής αυτοπεποίθησης. Ως γονιός, είναι σημαντικό να είστε σε θέση να αναγνωρίσετε αυτά τα σημάδια και να βοηθήσετε το παιδί σας να χτίσει μια θετική εικόνα για τον εαυτό του.
Όταν οι λέξεις μιλούν: Αρνητική αυτοκριτική και συγκρίσεις
Τα παιδιά με χαμηλή αυτοπεποίθηση συχνά μιλούν αρνητικά για τον εαυτό τους. Μπορεί να αποκαλούν τον εαυτό τους χαζό, άσχημο ή ανίκανο, ακόμη και όταν οι επιδόσεις τους είναι καλές. Επίσης, συγκρίνουν διαρκώς τον εαυτό τους με άλλα παιδιά, θεωρώντας τους άλλους πιο έξυπνους, πιο δημοφιλείς ή πιο ικανούς. Αυτός ο συνεχής αρνητικός διάλογος με τον εαυτό τους επηρεάζει και τη συμπεριφορά τους.
Δεν προσπαθώ, γιατί ούτως ή άλλως θα αποτύχω: Αποφυγή νέων εμπειριών και εγκατάλειψη
Ένα άλλο σημαντικό σημάδι χαμηλής αυτοπεποίθησης είναι η αποφυγή νέων εμπειριών και η γρήγορη εγκατάλειψη μπροστά στις δυσκολίες. Φοβούμενοι την αποτυχία, τα παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση αποφεύγουν να συμμετέχουν σε νέες δραστηριότητες ή εγκαταλείπουν εύκολα όταν συναντούν κάποιο εμπόδιο. Αυτό περιορίζει τις εμπειρίες τους και εμποδίζει την ανάπτυξη των δεξιοτήτων τους.
Συμπτώματα που δεν μιλούν, αλλά φωνάζουν: Κοινωνική απομόνωση και αλλαγές στη διάθεση
Παιδιά με χαμηλή αυτοπεποίθηση μπορεί να δυσκολεύονται να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν φιλίες. Αποφεύγουν τις κοινωνικές καταστάσεις γιατί φοβούνται την κριτική ή τον αποκλεισμό. Παράλληλα, μπορεί να παρατηρήσετε αλλαγές στη διάθεσή τους, όπως θλίψη, ευερεθιστότητα ή απόσυρση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστούν και σωματικά συμπτώματα, όπως πονοκεφάλους ή στομαχόπονο, χωρίς κάποια προφανή ιατρική αιτία.
Πώς να βοηθήσετε το παιδί σας
Εάν παρατηρείτε κάποια από τα παραπάνω σημάδια στο παιδί σας, μην πανικοβληθείτε. Μπορείτε να το βοηθήσετε να χτίσει την αυτοπεποίθησή του με διάφορους τρόπους. Εστιάστε στα δυνατά του σημεία και επαινέστε τον για τις προσπάθειές του, όχι μόνο για τα αποτελέσματα. Δημιουργήστε ένα θετικό περιβάλλον στο σπίτι, γεμάτο αποδοχή και ενθάρρυνση. Ενθαρρύνετε τη συμμετοχή του σε δραστηριότητες που του αρέσουν και βοηθήστε τον να θέτει μικρούς, ρεαλιστικούς στόχους.
Επικοινωνήστε ανοιχτά μαζί του και δημιουργήστε ένα διάλογο όπου μπορεί να μιλήσει για τις ανησυχίες του χωρίς να ντρέπεται. Εάν ανησυχείτε ιδιαίτερα, μην διστάσετε να συμβουλευτείτε έναν ειδικό ψυχικής υγείας για περαιτέρω υποστήριξη.